گروه راهبرد خبرگزاری دانا (داناخبر) – علی بیگدلی*: حضور نداشتن ایران در ائتلافی که ایالات متحده به عنوان سردمدار آن، از عضویت 40کشور در آن سخن گفته است، امری قابل پیش بینی بود.
به هرحال آمریکا و برخی کشورهای حاضر در ائتلاف، علاقه مند به رسمیت بخشی به نقش و جایگاه ایران آن هم در آستانه مذاکرات حساس هسته ای نیویورک نیستند.
این امر نوعی عقب نشینی از سوی ایالات متحده تلقی می شد و طبیعتا طراحان سیاست خارجی و البته برخی متحدان منطقه ای آمریکا، علاقه مند به حضور ایران در چنین ائتلافی نبوده و نیستند.
اگرچه اوباما هفته گذشته در سخنان مهمی، مشکل اعراب سنی را نه ایران شیعه، که تروریست های سلفی دانسته بود اما هنوز فضا برای همکاری هایی از این دست میان ایران و آمریکا مهیا نیست.
از سوی دیگر، ایران نیز بارها اعلام کرده بود حاضر نیست در چنین ائتلاف هایی شرکت کند، چراکه به نیت تشکیل دهندگان آن، مواضع دوگانه در قبال سلفی- تکفیری ها و میزان جدی بودن در مبارزه با داعش تردید دارد.
ایران یادآور شده بود از حاکمیت ملی عراق حمایت خواهد کرد و کمک های لازم را در اختیار دولت منتخب این کشور قرار خواهد داد و این نقش سازنده را وظیفه خود دانسته و نیازی به بیش از آن ندارد.
درعین حال یک نکته هم نباید از نظر دور داشته شود؛ ایران در ماجرای حمله ایالات متحده به افغانستان و عراق، به دلایل روشنی، برخی مواضع را اتخاذ کرد که به سود طالبان و صدام نبود. هردوی آنها، دشمن منافع ملی و تمامیت ارضی ایران به شمار می رفتند.
اما داعش قبل از اینکه موضوع ما باشد، مشکل غرب و اعراب سنی است؛ تروریست های این گروهک، توان تهدید مرزهای ایران را ندارند و ادعاهای آنان پیرامون «خلافت اسلامی» هم، برای کشورهای دنیا قابل پذیرش نیست.
از دیگر سو، اوباما که به دلیل نوع مواجهه در ماجرای سوریه و اوکراین، نگران مخابره شدن تصویر ناتوانی خود در مواقع لزوم در میان افکار عمومی آمریکاست، این بار هم درمورد داعش از همکاری موثر کشورهای عرب سنی در منطقه و برخی کشورهای غربی سخن گفته اما بلافاصله، حضور نیروهای زمینی برای مقابله با تروریست ها را منتفی دانسته است.
داعش، هم در جنگ های چریکی و هم نبردهای منظم، دارای تجربه است؛ پس نباید کار را تمام شده تلقی کرد.
با توجه به بحران اقتصادی ای که کشورهای اتحادیه اروپا را دربر گرفته و درگیری های اوکراین، به نظر نمی رسد این ائتلاف به آن شکلی که مدنظر اوباماست، عرض اندام کند؛ این امر بیشتر نوعی خرید حیثیت در آستانه انتخابات میان دوره ای کنگره است که دموکرات ها به فتح آن دل بسته اند.
با این حساب اقدام ایران در فاصله گرفتن از چنین ائتلافی، منطقی و درست به نظر می رسد. آمریکا نگران تهدید داعش علیه متحدان خود و حتی امنیت ملی خود است و ایران، توان کنترل مرزهای خود از این تهدید و حتی آسیب زدن به این گروه با دادن مشاوره به دولت شیعه عراق را دارد.
به همین دلیل ایران در انتظار آن است تا رفتار آمریکا در مذاکرات هسته ای را رصد کند و پس از آن، پیرامون همکاری های آینده تصمیم بگیرد.
ارتش ایران دارای تجربه نبرد در عراق است و به عنوان قوی ترین نیروی نظامی منطقه، توان حملات چریکی و منظم به تروریست ها را دارد اما دلیلی برای استفاده از آن در این مقطع نمی بیند.
کشورهای عربی و در راس آنها عربستان نیز نگران آن هستند که ایران در قامت یک قهرمان، به کمک منطقه بیاید.
موضع ائتلاف درقبال فعالیت این گروهک در خاک سوریه نیز، مورد اختلافی دیگر ایران با آنهاست که از قضا اختلافی جدی هم هست.
با این حال با نظر به دعوت نشدن روسیه، ایران بهتر است فاصله با این کشور را نیز حفظ کند، چه اینکه اتحادیه اروپا و آمریکا درشرایط فعلی، نگاهی منفی به کرملین دارند.
اتحادیه اروپا به صورت سنتی، مشکلی با ایران ندارد و بهتر است ایران با اتخاذ مواضع هوشمندانه در آستانه مذاکرات، حفظ فاصله از همه طرف های درگیر در بحران اخیر منطقه و جهان و درعین حال ارتباط معقول در راستای منافع ملی خود با همه طرف ها را در دستور کار قرار دهد.
*استاد دانشگاه شهید بهشتی
منبع: شرق
به هرحال آمریکا و برخی کشورهای حاضر در ائتلاف، علاقه مند به رسمیت بخشی به نقش و جایگاه ایران آن هم در آستانه مذاکرات حساس هسته ای نیویورک نیستند.
این امر نوعی عقب نشینی از سوی ایالات متحده تلقی می شد و طبیعتا طراحان سیاست خارجی و البته برخی متحدان منطقه ای آمریکا، علاقه مند به حضور ایران در چنین ائتلافی نبوده و نیستند.
اگرچه اوباما هفته گذشته در سخنان مهمی، مشکل اعراب سنی را نه ایران شیعه، که تروریست های سلفی دانسته بود اما هنوز فضا برای همکاری هایی از این دست میان ایران و آمریکا مهیا نیست.
از سوی دیگر، ایران نیز بارها اعلام کرده بود حاضر نیست در چنین ائتلاف هایی شرکت کند، چراکه به نیت تشکیل دهندگان آن، مواضع دوگانه در قبال سلفی- تکفیری ها و میزان جدی بودن در مبارزه با داعش تردید دارد.
ایران یادآور شده بود از حاکمیت ملی عراق حمایت خواهد کرد و کمک های لازم را در اختیار دولت منتخب این کشور قرار خواهد داد و این نقش سازنده را وظیفه خود دانسته و نیازی به بیش از آن ندارد.
درعین حال یک نکته هم نباید از نظر دور داشته شود؛ ایران در ماجرای حمله ایالات متحده به افغانستان و عراق، به دلایل روشنی، برخی مواضع را اتخاذ کرد که به سود طالبان و صدام نبود. هردوی آنها، دشمن منافع ملی و تمامیت ارضی ایران به شمار می رفتند.
اما داعش قبل از اینکه موضوع ما باشد، مشکل غرب و اعراب سنی است؛ تروریست های این گروهک، توان تهدید مرزهای ایران را ندارند و ادعاهای آنان پیرامون «خلافت اسلامی» هم، برای کشورهای دنیا قابل پذیرش نیست.
از دیگر سو، اوباما که به دلیل نوع مواجهه در ماجرای سوریه و اوکراین، نگران مخابره شدن تصویر ناتوانی خود در مواقع لزوم در میان افکار عمومی آمریکاست، این بار هم درمورد داعش از همکاری موثر کشورهای عرب سنی در منطقه و برخی کشورهای غربی سخن گفته اما بلافاصله، حضور نیروهای زمینی برای مقابله با تروریست ها را منتفی دانسته است.
داعش، هم در جنگ های چریکی و هم نبردهای منظم، دارای تجربه است؛ پس نباید کار را تمام شده تلقی کرد.
با توجه به بحران اقتصادی ای که کشورهای اتحادیه اروپا را دربر گرفته و درگیری های اوکراین، به نظر نمی رسد این ائتلاف به آن شکلی که مدنظر اوباماست، عرض اندام کند؛ این امر بیشتر نوعی خرید حیثیت در آستانه انتخابات میان دوره ای کنگره است که دموکرات ها به فتح آن دل بسته اند.
با این حساب اقدام ایران در فاصله گرفتن از چنین ائتلافی، منطقی و درست به نظر می رسد. آمریکا نگران تهدید داعش علیه متحدان خود و حتی امنیت ملی خود است و ایران، توان کنترل مرزهای خود از این تهدید و حتی آسیب زدن به این گروه با دادن مشاوره به دولت شیعه عراق را دارد.
به همین دلیل ایران در انتظار آن است تا رفتار آمریکا در مذاکرات هسته ای را رصد کند و پس از آن، پیرامون همکاری های آینده تصمیم بگیرد.
ارتش ایران دارای تجربه نبرد در عراق است و به عنوان قوی ترین نیروی نظامی منطقه، توان حملات چریکی و منظم به تروریست ها را دارد اما دلیلی برای استفاده از آن در این مقطع نمی بیند.
کشورهای عربی و در راس آنها عربستان نیز نگران آن هستند که ایران در قامت یک قهرمان، به کمک منطقه بیاید.
موضع ائتلاف درقبال فعالیت این گروهک در خاک سوریه نیز، مورد اختلافی دیگر ایران با آنهاست که از قضا اختلافی جدی هم هست.
با این حال با نظر به دعوت نشدن روسیه، ایران بهتر است فاصله با این کشور را نیز حفظ کند، چه اینکه اتحادیه اروپا و آمریکا درشرایط فعلی، نگاهی منفی به کرملین دارند.
اتحادیه اروپا به صورت سنتی، مشکلی با ایران ندارد و بهتر است ایران با اتخاذ مواضع هوشمندانه در آستانه مذاکرات، حفظ فاصله از همه طرف های درگیر در بحران اخیر منطقه و جهان و درعین حال ارتباط معقول در راستای منافع ملی خود با همه طرف ها را در دستور کار قرار دهد.
*استاد دانشگاه شهید بهشتی
منبع: شرق