گروه ورزشی خبرگزاری دانا: ایران از 1968 به بعد، همیشه یكی از تیمهای مرحله نهایی بوده است و همواره یكی از تیمهایی كه مرحله گروهی را با موفقیت پشت سر نهادهاند. تنها «استثناء» تیم سال 1992 ایران است در همان دور نخست حذف شد.
البته در آن زمان جام ملّتها با حضور هشت تیم برگزار شد و به این ترتیب، ایران را میتوان یكی از هشت قدرت همیشگی جام ملّتها دانست.
شاهكاری كمنظیر
ایران اولین بار به لطف میزبانی مسابقات 1968، جواز حضور در بازیها را به دست آورد و تا سال 1984 نیازی به حضور در مرحله مقدماتی ندید! این مسأله یا به دلیل میزبانی و یا به دلیل كسب عنوان قهرمانی بازیها بود كه تیم را از حضور در دور انتخابی مصاف میكرد. به هر شكل ملّیپوشان ایرانی شش دوره پیاپی به جمع چهار تیم برتر آسیا رسیدند (ركوردی كه تنها متعلق به ایران است) كه از این ادوار، تنها یك بار چهارم شدند و پنج بار طی شش دوره، یكی از سه تیم برتر آسیا نام گرفتند.
حذفهای مشابه و میلیمتری
حتی در هنگام شكست هم فوتبال ایران هرگز یك بازنده مطلق نبوده است. تیم سال 92 علی پروین علیرغم بازی بیبرنامه و خشن، تنها سه دقیقه تا صعود به نیمه نهایی فاصله داشت كه ناگهان اسیر یك گل مشكوك شد.
در سال 2000 هم ایران در یك چهارم نهایی تا دقیقه 90 از كرهجنوبی پیش بود. امّا اشتباه علی دایی یك گل به حریف هدیه كرد و ایران در وقت اضافی مغلوب شد.
دو شكست سالهای 2007 و 2011 نیز توسط كرهجنوبی رقم خورد که هر دو پس از تساوی در وقت قانونی رخ داد.
بیشكست، ولی ناكام
در میان آسیاییها، ایران تنها تیمی است كه در سه دوره جام ملّتها متحمل شكست نشد. با این حال در بین سه تیم برتر آسیا جای نگرفت! این داستان تكراری مربوط به سالهای 1984، 2004 و 2007 است.
در سال 1984 ایران در شش بازی خود صاحب 2 برد و 2 تساوی در مرحله گروهی و 2 شكست در ضربات پنالتی شد (كه در جداول مربوط به مسابقات از آنها با تساوی یاد میشود).
تیم سال 2004 نیز در نیمه نهایی تنها اسیر ضربات پنالتی شد و سرانجام در سال 2007 این داستان در مرحله یكچهارم نهایی تكرار شد.
شكست مقابل رقبای محدود
ایران همچنین نشان داده است كه به سادگی در برابر هیچ تیمی سر تسلیم فرو نمیآورد.
كویت (1980) كرهجنوبی (1988، 2000 و 2007) عربستان (1988) ژاپن (1992) و عراق (1996) تنها باختهای ایران را در جام ملّتها رقم زدهاند. ضمن این كه ژاپن در این میان، تنها رقیبی است كه هرگز در جام ملتها مقابل شاهزادگان پارسی مغلوب نشده و طی سه بازی حتی یك گل هم دریافت نكرده است.
این در حالی است كه كویت (1976) كره جنوبی (1972، 1996، 2004) عربستان (1996) و عراق (1972، 1976، 2000 و 2011) همگی در برابر ایران طعم شكست را چشیدهاند.
سایر آسیاییها هم چنان در آرزوی یك پیروزی مقابل ایران به سر میبرند.
واقعیتی هولناك
نمیتوان این مسأله را نیز نادیده گرفت كه ایران در شش دوره اخیر جام ملتهای آسیا تنها دوبار به مقام سوم دست یافته و در سایر ادوار، از رسیدن به نیمه نهایی بازمانده است.
جالب است كه هر دو مقام سومی در حال به دست آمد كه ایران در مرحله گروهی كار را با تزلزل آغاز كرد: در 1996 در بازی نخست مغلوب عراق شد و در سال 2004 در دومین بازی و تاواپسین ثانیهها مغلوب عمان بود و سرانجام از شكست گریخت. با این حال به مرور قدرت گرفت. تا جایی كه در هر دو دوره كره جنوبی را در یك چهارم نهایی در هم كوبید: یك بار با نتیجه (6ـ2) و بار دوم با حساب (4ـ3) پس از آن نوبت به نیمه نهایی رسید كه در همه دو دوره ایران بیشتر از آن كه اسیر رقیب شود، مغلوب اشتباهات هولناك داوری شد.
اما دوره پیش كه ایران هر سه بازی دوره نخست را با پیروزی پشت سر نهاد و حتی در بازی تشریفاتی مقابل امارات متحده با نفرات ذخیره خود، حریف را (3ـ0) در هم كوبید. بازی بد خود را در یك چهارم نهایی مقابل كره جنوبی انجام داد و حذف شد! ظاهراً ایران در هر دوره حداقل یك بازی ضعیف انجام میدهد و از آن، گریزی نیست!
ارتباط جام جهانی و جام ملتها
به جز اولین حضور ایران در جام جهانی (كه مربوط به 37 سال قبل است)، هرگز سابقه نداشته كه تیمی از ایران به جام جهانی رفته و آن تیم بلافاصله پس از جام جهانی، در جام ملتها نیز صاحب موفقیت شود.
حتی پس از جام جهانی 1978، تیم اعزامی به جام ملتهای آسیا نتوانست نتیجه دوره قبل جام ملتها را تكرار كرده و از مقام قهرمانی به عنوان سوم تنزل یافت.
به همین ترتیب پس از جامهای جهانی 1998 و 2006، ایران در جام ملتها موفق نشد عنوان سومی دوره گذشته خود را تكرار كرده و از یك چهارم نهایی حذف شد.
اگر شرایط قبل گذشته باشد، تیم ایران پس از حضور در جام جهانی 2014 نباید عنوان خود در دوره قبل جام ملتها (حضور در یك چهارم نهایی) را تكرار كرده و در این صورت باید منتظر حذف ایران در دور گروهی باشیم!
البته در آن زمان جام ملّتها با حضور هشت تیم برگزار شد و به این ترتیب، ایران را میتوان یكی از هشت قدرت همیشگی جام ملّتها دانست.
شاهكاری كمنظیر
ایران اولین بار به لطف میزبانی مسابقات 1968، جواز حضور در بازیها را به دست آورد و تا سال 1984 نیازی به حضور در مرحله مقدماتی ندید! این مسأله یا به دلیل میزبانی و یا به دلیل كسب عنوان قهرمانی بازیها بود كه تیم را از حضور در دور انتخابی مصاف میكرد. به هر شكل ملّیپوشان ایرانی شش دوره پیاپی به جمع چهار تیم برتر آسیا رسیدند (ركوردی كه تنها متعلق به ایران است) كه از این ادوار، تنها یك بار چهارم شدند و پنج بار طی شش دوره، یكی از سه تیم برتر آسیا نام گرفتند.
حذفهای مشابه و میلیمتری
حتی در هنگام شكست هم فوتبال ایران هرگز یك بازنده مطلق نبوده است. تیم سال 92 علی پروین علیرغم بازی بیبرنامه و خشن، تنها سه دقیقه تا صعود به نیمه نهایی فاصله داشت كه ناگهان اسیر یك گل مشكوك شد.
در سال 2000 هم ایران در یك چهارم نهایی تا دقیقه 90 از كرهجنوبی پیش بود. امّا اشتباه علی دایی یك گل به حریف هدیه كرد و ایران در وقت اضافی مغلوب شد.
دو شكست سالهای 2007 و 2011 نیز توسط كرهجنوبی رقم خورد که هر دو پس از تساوی در وقت قانونی رخ داد.
بیشكست، ولی ناكام
در میان آسیاییها، ایران تنها تیمی است كه در سه دوره جام ملّتها متحمل شكست نشد. با این حال در بین سه تیم برتر آسیا جای نگرفت! این داستان تكراری مربوط به سالهای 1984، 2004 و 2007 است.
در سال 1984 ایران در شش بازی خود صاحب 2 برد و 2 تساوی در مرحله گروهی و 2 شكست در ضربات پنالتی شد (كه در جداول مربوط به مسابقات از آنها با تساوی یاد میشود).
تیم سال 2004 نیز در نیمه نهایی تنها اسیر ضربات پنالتی شد و سرانجام در سال 2007 این داستان در مرحله یكچهارم نهایی تكرار شد.
شكست مقابل رقبای محدود
ایران همچنین نشان داده است كه به سادگی در برابر هیچ تیمی سر تسلیم فرو نمیآورد.
كویت (1980) كرهجنوبی (1988، 2000 و 2007) عربستان (1988) ژاپن (1992) و عراق (1996) تنها باختهای ایران را در جام ملّتها رقم زدهاند. ضمن این كه ژاپن در این میان، تنها رقیبی است كه هرگز در جام ملتها مقابل شاهزادگان پارسی مغلوب نشده و طی سه بازی حتی یك گل هم دریافت نكرده است.
این در حالی است كه كویت (1976) كره جنوبی (1972، 1996، 2004) عربستان (1996) و عراق (1972، 1976، 2000 و 2011) همگی در برابر ایران طعم شكست را چشیدهاند.
سایر آسیاییها هم چنان در آرزوی یك پیروزی مقابل ایران به سر میبرند.
واقعیتی هولناك
نمیتوان این مسأله را نیز نادیده گرفت كه ایران در شش دوره اخیر جام ملتهای آسیا تنها دوبار به مقام سوم دست یافته و در سایر ادوار، از رسیدن به نیمه نهایی بازمانده است.
جالب است كه هر دو مقام سومی در حال به دست آمد كه ایران در مرحله گروهی كار را با تزلزل آغاز كرد: در 1996 در بازی نخست مغلوب عراق شد و در سال 2004 در دومین بازی و تاواپسین ثانیهها مغلوب عمان بود و سرانجام از شكست گریخت. با این حال به مرور قدرت گرفت. تا جایی كه در هر دو دوره كره جنوبی را در یك چهارم نهایی در هم كوبید: یك بار با نتیجه (6ـ2) و بار دوم با حساب (4ـ3) پس از آن نوبت به نیمه نهایی رسید كه در همه دو دوره ایران بیشتر از آن كه اسیر رقیب شود، مغلوب اشتباهات هولناك داوری شد.
اما دوره پیش كه ایران هر سه بازی دوره نخست را با پیروزی پشت سر نهاد و حتی در بازی تشریفاتی مقابل امارات متحده با نفرات ذخیره خود، حریف را (3ـ0) در هم كوبید. بازی بد خود را در یك چهارم نهایی مقابل كره جنوبی انجام داد و حذف شد! ظاهراً ایران در هر دوره حداقل یك بازی ضعیف انجام میدهد و از آن، گریزی نیست!
ارتباط جام جهانی و جام ملتها
به جز اولین حضور ایران در جام جهانی (كه مربوط به 37 سال قبل است)، هرگز سابقه نداشته كه تیمی از ایران به جام جهانی رفته و آن تیم بلافاصله پس از جام جهانی، در جام ملتها نیز صاحب موفقیت شود.
حتی پس از جام جهانی 1978، تیم اعزامی به جام ملتهای آسیا نتوانست نتیجه دوره قبل جام ملتها را تكرار كرده و از مقام قهرمانی به عنوان سوم تنزل یافت.
به همین ترتیب پس از جامهای جهانی 1998 و 2006، ایران در جام ملتها موفق نشد عنوان سومی دوره گذشته خود را تكرار كرده و از یك چهارم نهایی حذف شد.
اگر شرایط قبل گذشته باشد، تیم ایران پس از حضور در جام جهانی 2014 نباید عنوان خود در دوره قبل جام ملتها (حضور در یك چهارم نهایی) را تكرار كرده و در این صورت باید منتظر حذف ایران در دور گروهی باشیم!