در شش ماهه نخست سال ٢٠١٥ با توجه به پیش بینی ها در مورد کاهش یک میلیون بشکه ای تقاضا باید دوباره منتظر افت بیشتر قیمتها باشیم و این موضوع می تواند برای شیلهای نفتی بسیار نگران کننده باشد.
به گزارش گروه انرژی خبرگزاری دانا (دانا خبر)، عرضه بیش از اندازه نفت توسط غیر اوپکی ها در بازارهای جهانی را می توان از جمله عوامل اصلی در کاهش شدید قیمت نفت در شش ماه گذشته دانست به طوری که قیمت نفت برنت در طی شش ماه گذشته میلادی با کاهش ٤٥ درصدی روبرو شد و در طی این مدت از حدود ١٠٨ دلار به ٤٩ دلار و بهای نفت WTI از حدود ٩٨ دلار به حدود ٤٨ دلار سقوط کرد. به گزارش شانا، کاهش ٤٥ درصدی قیمت نفت در نیمه دوم سال ٢٠١٤ در حالی است که براساس یک روال طبیعی که همه ساله تکرار می شود، با توجه به افزایش معمول تقاضای نفت، در شش ماهه دوم هر سال میلادی، باید قیمت نفت مسیر صعودی را طی می کرد!
کاهش شدید قیمت نفت در نیمه دوم سال گذشته میلادی در حالی است که بررسی آمارهای سالهای گذشته نشان می دهد، همواره تقاضای جهانی نفت در شش ماهه نخست هر سال میلادی نیز با افت حدود یک تا ١,٢ میلیون بشکه ای روبرو بوده و این امر منجر به فشار قیمتی و کاهش بهای نفت در بازار های جهانی می شود.
از این رو، مطمئنا در شش ماهه نخست سال ٢٠١٥ با توجه به پیش بینیها در مورد کاهش یک میلیون بشکه ای تقاضا باید دوباره منتظر افت بیشتر قیمتها باشیم.
البته تغییرات تقاضای جهانی نفت در شش ماهه دوم سال ٢٠١٥ نشانگر افزایش متوسط روزانه یک میلیون و ٦٦٠ هزار بشکه تقاضای جهانی نسبت به شش ماهه نخست سال است و همین امر می تواند دلیل خوبی باشد برای افزایش مجدد قیمتها در صورتی که صنعت نفت جهان با مازاد عرضه بیشتر در طی این دوره روبرو نشود و کاهش رشد اقتصاد جهانی منجر به تغییر براوردها در تقاضای نفت نشود.
براساس اطلاعات منتشر شده توسط IEA، افزایش تقاضای جهانی نفت در سال ٢٠١٣ حدود ١,٢ میلیون بشکه در روز و در سال ٢٠١٤ حدود ٦٦٥ هزار بشکه در روز بوده و برآوردها نشان می دهد که در سال ٢٠١٥ نیز بازار در مجموع با افزایش تقاضای ٩١٠ هزار بشکه ای در روز نسبت به سال ٢٠١٤ روبرو خواهد بود.
ضمنا در شش ماهه دوم سال ٢٠١٥ می توان امیدوار بود که با توجه به تصمیمات اوپک در نشست ١٦٦، با افت تولید نفت شیل نیز روبرو باشیم که هم اکنون با کاهش رشد سرمایه گذاری و حفاری روبرو شده است و فشارها به آن روز به روز بیشتر خواهد شد.
در این زمینه، از نمودار هزینه سربه سر حفاری برای تولید شیلهای نفتی در ٣٠ میدان از میدانهای اصلی آمریکا که توسط مایلز ادلند در بیزینس اینساید به نگارش درآمده است می توان پیش بینی کرد که اوضاع نفت شیل و سرمایه هایی که در این بخش مورد استفاده قرار گرفته به قیمتهای زیر ٧٠ تا ٨٠ دلار واکنش نشان داده، در محدود ٦٠ تا ٧٠ دلار رشد آن متوقف می شود و در قیمتهای ٥٠ تا ٦٠ دلار و در یک دوره زمانی شش ماهه تا یک ساله با غیر اقتصادی شدن شیلهای نفتی و کاهش شدید تولید در این بخش روبرو می شویم ؛ در این حال احتمال زیاد دارد که نفت شیل با عقب نشینی ٢ میلیون بشکه ای حکم بازنده ای را بیابد که هنوز سعی می کند نفس بکشد!
چنان که هزینه های سر به سر حفاری نفت شیل هم نشان می دهد، نفت زیر ٤٨ دلاری نقطه مرگ ٩٠ درصد شیلهای نفتی است؛ همان قیمتی که امروز ثابت مانده و با شکست آن در ماههای آینده باید منتظر تحولات مهمی در بازارهای نفت جهان و بخصوص در بخش نفت شیل باشیم.
به هر حال، با توجه به این که قیمتهای پایین تر از ٩٠ دلار برای هر بشکه وضع شکننده و غیر اقتصادی را برای شیلهای نفتی که هم اکنون تولید آنها به بیش از ٥,٥ میلیون بشکه در روز رسیده، به وجود می آورد می توان پیش بینی کرد که در بلندمدت بهای نفت به سطوح بالای ٩٠ دلار بازگشت کند. حتی اگر شیل نفتی آمریکا در کوتاه مدت به رشد تولید خود ادامه دهد.
در صورتی که این پیش بینی درست از کار درآید و اوپک هم به سیاست کنونی خود ادامه دهد، شکست نفت شیل و افزایش مجدد قیمتها نشانگر تصمیم درست اوپک برای کنترل بازار نفت خواهد بود.
این امر نشان می دهد که بر خلاف آنچه که برخی کاهش ندادن تولید نفت اوپک برای افزایش قیمتها را دلیلی بر ضعف اوپک می دانند، اما اوپک توانسته است با استراتژی اخیر خود، هم مشتریان خود را حفظ کند و هم با کنترل تولید جهانی نفت، عرضه مازاد را در بازار مدیریت کند.
