
به عقیده دانشمندانی که در این حوزه فعالیت می کنند، روباتهایی که با تکیه بر مدارهای الکترونیکی خودکار تعمیر شونده ساخته شوند کارایی و دوام قابل توجهی خواهند داشت به طوریکه در صورت بروز هرگونه نقصی در سیستم مداری، به راحتی احیا شده و وظایف خود را از سر می گیرند.
دانشمندانی که در انستیتو پلی تکنیک فدرال لوزان سوییس بر روی این ایده کار می کنند امیدوارند تا در سالهای آینده و با الگوبرداری از این فناوری جدید وارد دنیای اتمی شده و از آن در جزئی ترین ساختارها استفاده کنند.
قلب تپنده این فناوری جدید در استفاده از موادی موسوم به "فروالکتریک" است که با هدف تولید گذرگاههای رسانای قابل انعطاف توسط دانشمندان این انستیتو دستکاری شده است.
محققان از قابلیت های مهم این نگرش جدید به مواردی همچون ادامه عملکرد دستگاهها نظیر روباتهای امداد و نجات یا سیستم های کنترلی نصب شده در مناطق حساس و خطرناک نظیر نیروگاههای هسته ای اشاره می کنند که در صورت بروز نقص فنی در بخشی از مدارهای درونی، باز هم می توانند به فعالیت خود ادامه دهند.
دانشمندان فرانسوی در این پروژه جدید از فرآیندهای درونی مغز در تولید سیناپسها یا همان ارتباطات درون مغزی که همواره در حال تولید مجدد هستند الگوبرداری می کنند.
آنها امیدوارند که در آینده بتوانند از این طریق هوش مصنوعی را نیز به واقعیت کاربردی کنند آن هم به دور از نگرانی های موجود درخصوص از کنترل خارج شدن.