به گزارش خبرگزاری دانا، آلرژی یا حساسیت پوستی به نور خورشید به یک سری از اختلالات گفته می شود که وقتی پوست بدن در معرض نور آفتاب قرار می گیرد، دچار دانه های قرمز رنگ خارش دار می شود. شایع ترین نوع آلرژی به خورشید، مسمومیت با آفتاب است.
راه های تشخیص آلرژی به نور خورشید
در بیشتر موارد، پزشک با نگاه کردن به پوست شما، به راحتی آلرژی به نور خورشید را تشخیص می دهد. اما اگر این مشکل با مشاهده پوستی معلوم نشود، آزمایشات زیر برای تشخیص آن انجام می شود:
1- آزمایش نور ماورای بنفش: این آزمایش را آزمایش نوری هم می گویند. در این آزمایش، واکنش پوست را به طول موج های متفاوت نور ماورای بنفش که از لامپ مخصوصی می تابد، می سنجند. تعیین نوع خاص نور ماورای بنفشی که باعث حساسیت می شود می تواند معلوم کند که شما به نور خورشید حساسیت دارید یا نه.
2- آزمایش patch Photo: این آزمایش نشان می دهد که آیا حساسیت خورشیدی شما
در اثر مواد حساسیت زای مورد استفاده روی پوست، قبل از قرار گرفتن زیر نور
آفتاب است یا خیر.
اگر پوست دچار آلرژی کمتر در معرض نور خورشید قرار بگیرد، علائم آلرژی طی چند ساعت تا یکی دو روز سریعا بهبود می یابد
در این آزمایش، تکه های مساوی از یک محرک شایع آلرژی خورشیدی روی پوست بدن و بیشتر روی پشت قرار می گیرد.
یک روز بعد، روی یکی از این قسمت های بدن، مقدار مشخصی از اشعه ماورای بنفش از یک لامپ خورشیدی تابیده می شود. اگر حساسیت فقط روی قسمتی از بدن که مورد تابش قرار گرفته بود، بروز کند، احتمالا به دلیل ماده ای است که روی پوست قرار داده شده بود.
3- آزمایش خون و نمونه برداری از پوست: این آزمایشات معمولا مورد نیاز نیستند. اما اگر پزشک احتمال بدهد که علائم پوستی شما در اثر یک بیماری مثل لوپوس ایجاد شده است و مربوط به آلرژی نور خورشید نیست، این آزمایشات را تجویز می کند.
در این آزمایشات، نمونه ای از خون یا پوست بدن برای انجام بررسی های بیشتر در آزمایشگاه از فرد گرفته می شود.
راه های درمان آلرژی به نور خورشید
درمان آلرژی به نور خورشید بستگی به نوع آلرژی شما دارد.
در مواد خفیف، با پرهیز از قرار گرفتن زیر نور آفتاب برای چند روز، علائم شما از بین می روند و نیاز به درمان خاصی نیست.
داروها
شما می توانید با تجویز پزشک از پمادهای کورتونی برای بهبود مشکل پوستی خود استفاده کنید. در موارد شدید، پزشک ممکن است مصرف قرص های کورتونی مثل پردنیزون را برای مدت کوتاهی برای شما تجویز کند.
داروهای بیماری مالاریا، هیدروکسی کلروکوئین، ممکن است علائم برخی از انواع آلرژی به نور خورشید را بهبود دهد.
البته هر نوع دارویی را فقط باید با تجویز پزشک مصرف کنید، نه به طور خود سرانه.
روش های درمانی
اگر آلرژی شما به نور خورشید شدید باشد، پزشک توصیه می کند به تدریج در هر بهار، پوست خود را در معرض نور آفتاب قرار دهید.
در روش فتوتراپی (نور درمانی)، نور ماورای بنفش از یک لامپ مخصوص روی قسمت هایی از بدن که اغلب در معرض تابش نور خورشید است (مثل صورت) تابیده می شود. این روش درمانی طی یک دوره چند هفته ای و به میزان چند بار در هفته انجام می شود.
روش زندگی و درمان های خانگی
1- تا حد امکان از نور آفتاب دوری کنید. اگر پوست دچار آلرژی کمتر در معرض نور خورشید قرار بگیرد، علائم آلرژی طی چند ساعت تا یکی دو روز سریعا بهبود می یابد.
2- از کرم مرطوب کننده استفاده کنید. مرطوب کردن پوست با کرم ها و لوسیون ها، مشکل پوستی ناشی از خشکی و پوسته پوسته شدن را تسکین می دهد.
3- از درمان های خانگی تسکین دهنده استفاده کنید. درمان های خانگی مثل کرم کالامین یا کرم آلوئه ورا برای بهبود آلرژی پوستی مفید است.
راه های جلوگیری از آلرژی به نور خورشید
1- زیر نور شدید آفتاب قرار نگیرید.
ساعت 10 صبح تا 4 بعد از ظهر که شدت تابش نور خورشید بیشتر است، بیرون نروید (زیر نور آفتاب نباشید).
2- زیاد زیر نور خورشید نمانید.
بیشتر افراد زمانی که زیاد زیر نور خورشید، به خصوص در فصل بهار یا تابستان قرار می گیرند، دچار آلرژی به نور خورشید می شوند.
لذا به تدریج زمان بیرون بودن از منزل را افزایش دهید تا سلول های پوستی شما فرصت داشته باشند که به نور خورشید عادت کنند و حساسیت نشان ندهند.
3- عینک آفتابی بزنید و لباس های پوشیده بپوشید.
لباس آستین بلند بپوشید. به کودکان شلوارک و دامن نپوشانید تا پاهایشان بیرون نباشد. عینک آفتابی بزنید. کلاه لبه دار یا سایه بان روی سرتان بگذارید تا آفتاب به صورت شما نتابد. از پوشیدن لباس نازک و یا دارای بافت شل خودداری کنید، زیرا اشعه ماورای بنفش از این نوع لباس ها می گذرد و به پوست می رسد.
4- کرم ضد آفتاب بزنید.
قبل از بیرون رفتن از منزل، کرم ضد آفتاب با SPF 30 و بیشتر به پوست خود بمالید و اگر زیر نور آفتاب هستید، هر دو ساعت یک بار آن را تجدید کنید (مجددا به پوستتان بمالید).
