وی ادامه داد: ۶۹ درصد این زنان دچار ناباروری اولیه و ۳۱ درصد آنان ناباروری ثانویه داشتند که مقاومت به انسولین در۷۰ درصد آنان مشاهده می شد.
رئیس مرکز تحقیقات سلولی صارم تصریح کرد: خوشبختانه با درمان های دارویی می توان این بیماری را درمان کرد و فرد پس از تکمیل مراحل درمان قادر به باروری خواهد بود.
وی با اشاره به اینکه در مواردی که بدن قادر به جذب قند دریافتی نیست، این مشکل بروز می یابد، خاطر نشان ساخت: هرچند این اتفاق بیشتر در کسانی می افتد که در خانواده شان سابقه ابتلا به دیابت دارند، اما این بیماری دلیلی بر ابتلای فرد به دیابت نیست.
به گفته صارمی در بیماری مقاومت به انسولین به دلیل نرسیدن قند به سلول ها فرد دائما دچار گرسنگی است که سعی می کند با خوردن، این مشکل را برطرف کند و افزایش دریافت انرژی از سوی دیگر سبب چاقی شده که این امر نیز بر فعالیت باروری فرد تاثیر منفی برجا می گذارد.
وی یادآور شد: مادام که سلول ها گرسنه بمانند و سیستم بیوشیمیایی بدن مختل شود، تخمدان ها که مسئول تولید مثل بوده و به گرسنگی حساس تر هستند به دلیل دریافت نکردن انرژی زودتر از بقیه سلول ها صدمه دیده و به دنبال آن قاعدگی نامنظم می شود.
رئیس مرکز تحقیقات سلولی صارم ادامه داد: از سوی دیگر چون قند کافی به تخمک ها نمی رسد، فرایند رشد ۲۸ روزه تخمک ها در تخمدان ها تکمیل نشده، فولیکول هایی که ناقص رشد کرده اند به هنگام قاعدگی آزاد نمی شوند که درنتیجه تخمدان ها پر از کیست شده که این امر نیز تاثیر منفی بر فرایند باروری برجای می گذارد.
وی گفت: میزان بالای انسولین در این افراد تاثیر منفی بر عملکرد طبیعی تخمدان ها داشته از سوی دیگر، سبب افزایش هورمون مردانه، پرمویی، جوش صورت و چاقی می شود.
صارمی پرهیز از خوردن مواد نشاسته ای و قندی و تغذیه مناسب زیر نظر متخصصان تغذیه را در مبتلایان به بیماری مقاومت به انسولین که سبب تولید چربی و پیدایش تخمدان های پلی کیستیک و درنهایت مانع باروری می شود به عنوان راه های پیشگیری از ابتلا به این بیماری و نیز تجویز داروی متفورمین را که برای مهار قند در بیماران دیابتی تجویز می شود به عنوان درمان های دارویی این بیماران نام برد.
