به گزارش خبرگزاری دانا،آزمایش تبدیل گازهای خروجی مضر به سوخت مفید در چین با موفقیت صورت گرفته است،که درواقع با این دستاورد عظیم میتوان بسیاری از گازهای خروجی از ایستگاههای تولید برق کارخانههای مختلف همچون تولید فولاد و لاستیک و غیره را به سوخت مفید قابلاستفاده تبدیل کرد.
دکتر گریگوری استفانوپالس یکی از اعضای گروه تحقیق از دانشگاه MITدر گفتگو با روزنامه گاردین اظهار داشت که طراحی سیستم تبدیل گازهای خروجی بهصورت یکپارچه و پیوسته صورت میگیرد، به نحوی که از ورودی سیستم، گاز مضر تزریقشده و از خروجی آن سوخت مایع مفید بیرون میآید.
کارخانه آزمایشی واقع در حومه شهر شانگهای چین، تستهای اولیه خود را در سپتامبر ۲۰۱۵ با موفقیت پشت سر گذاشت و بعد از مدتی تیم تحقیق کارخانهای نیمه تجاری با ۲۰ برابر بزرگتر از حالت آزمایشی را راهاندازی کردند.
به گفته دکتر استفانوپالس:تیم تحقیق ابتدا کار را با تبدیل ۱ و۲ لیتر در آزمایشگاه شروع کرد، و در گام بعدی آن را به ۱۰۰۰ لیتر رساند، که در نمونه بزرگ کارخانهای توانست تولید ۲۰۰۰۰ لیتر سوخت مایع را ثبت کند .
اساس این فعالیت مهندسی تخمیر ژنتیک است که در آن با استفاده از باکتریها مخلوط هیدروژن، مونوکسید کربن و گاز دیاکسید کربن بهعنوان گازهای سنتزی به اسید استیک (سرکه متمرکز) تبدیل میشوند، درنهایت محصول بهدستآمده بهعنوان سوخت مایع استفاده میشود.
حال اگر این گروه بتواند سیستم طراحیشده را در سطح تجاری با مقیاس بزرگتر با بهترین کارایی به جامعه صنعتی نشان دهد (البته مثل همیشه یک "اگر" بزرگ وجود دارد)، نهتنها میتواند راه را برای بازیافت هزاران تن گاز مضر خروجی از دودکش نیروگاهها باز کند، بلکه میتواند جایگزینی بسیار مناسب برای سوختهای پاکزیستی باشد، که هزینه تولید و فرآوری آنها بسیار بالاست.
در بخشی از مصاحبه روزنامه گاردین با دکتر دامیان کارینگتون، وی سوخت مایع را حیات اصلی حملونقل دانسته که در حال حاضر بهعنوان سوخت فسیلی از نفت مشتق میشود و حملونقل را عامل اصلی تولید یکچهارم از کربن جهانی میداند. همچنین در ادامه به سوختهای زیستی بهعنوان جایگزین ممکن برای سوختهای فسیلی اشاره میکند، که در حال حاضر به دلیل رقابت در تولید انواع مواد غذایی باقیمتهای بالا توجیه اقتصادی لازم را ندارد.
حال باید منتظر ماند و دید، که آیا این تیم میتواند با موفقیت چرخه تولید سوخت مایع از دودهای مضر را در یک سطح اقتصادی مقرون به صرفه در کشور چین طراحی کند. در غیر این صورت تیمهای دیگری این مسئله را دنبال خواهند کرد.
دکتر گریگوری استفانوپالس یکی از اعضای گروه تحقیق از دانشگاه MITدر گفتگو با روزنامه گاردین اظهار داشت که طراحی سیستم تبدیل گازهای خروجی بهصورت یکپارچه و پیوسته صورت میگیرد، به نحوی که از ورودی سیستم، گاز مضر تزریقشده و از خروجی آن سوخت مایع مفید بیرون میآید.
کارخانه آزمایشی واقع در حومه شهر شانگهای چین، تستهای اولیه خود را در سپتامبر ۲۰۱۵ با موفقیت پشت سر گذاشت و بعد از مدتی تیم تحقیق کارخانهای نیمه تجاری با ۲۰ برابر بزرگتر از حالت آزمایشی را راهاندازی کردند.
به گفته دکتر استفانوپالس:تیم تحقیق ابتدا کار را با تبدیل ۱ و۲ لیتر در آزمایشگاه شروع کرد، و در گام بعدی آن را به ۱۰۰۰ لیتر رساند، که در نمونه بزرگ کارخانهای توانست تولید ۲۰۰۰۰ لیتر سوخت مایع را ثبت کند .
اساس این فعالیت مهندسی تخمیر ژنتیک است که در آن با استفاده از باکتریها مخلوط هیدروژن، مونوکسید کربن و گاز دیاکسید کربن بهعنوان گازهای سنتزی به اسید استیک (سرکه متمرکز) تبدیل میشوند، درنهایت محصول بهدستآمده بهعنوان سوخت مایع استفاده میشود.
حال اگر این گروه بتواند سیستم طراحیشده را در سطح تجاری با مقیاس بزرگتر با بهترین کارایی به جامعه صنعتی نشان دهد (البته مثل همیشه یک "اگر" بزرگ وجود دارد)، نهتنها میتواند راه را برای بازیافت هزاران تن گاز مضر خروجی از دودکش نیروگاهها باز کند، بلکه میتواند جایگزینی بسیار مناسب برای سوختهای پاکزیستی باشد، که هزینه تولید و فرآوری آنها بسیار بالاست.
در بخشی از مصاحبه روزنامه گاردین با دکتر دامیان کارینگتون، وی سوخت مایع را حیات اصلی حملونقل دانسته که در حال حاضر بهعنوان سوخت فسیلی از نفت مشتق میشود و حملونقل را عامل اصلی تولید یکچهارم از کربن جهانی میداند. همچنین در ادامه به سوختهای زیستی بهعنوان جایگزین ممکن برای سوختهای فسیلی اشاره میکند، که در حال حاضر به دلیل رقابت در تولید انواع مواد غذایی باقیمتهای بالا توجیه اقتصادی لازم را ندارد.
حال باید منتظر ماند و دید، که آیا این تیم میتواند با موفقیت چرخه تولید سوخت مایع از دودهای مضر را در یک سطح اقتصادی مقرون به صرفه در کشور چین طراحی کند. در غیر این صورت تیمهای دیگری این مسئله را دنبال خواهند کرد.