مرکز آمار ایران، متوسط هزینه سالیانه زندگی یک خانوار روستایی را در سال ۱۳۹۳ به میزان ۱۳ میلیون و ۸۵۲ هزار تومان و درآمدها را ۱۳ میلیون و ۹۰۰ هزار تومان اعلام کرد.
به گزارش خبرگزاری دانا، براساس نتایج این طرح در سال ۱۳۹۳ متوسط تعداد افراد خانوار ۳.۷۳ نفر بوده است و توزیع خانوارهای نمونه بر حسب تعداد افراد خانوار، نشان می دهد که خانوارهای ۴ نفری با ۲۶.۳ درصد، بیشترین و خانوارهای ۹ نفری و ده نفری و بیشتر با ۱.۱ درصد کمترین تعداد خانوارهای نمونه را به خود اختصاص داده اند. خانوارهای نمونه بدون فرد باسواد ۱۳.۶ درصد بوده است و خانوارهای دارای ۲ نفر باسواد با ۲۴.۵ درصد بیشترین سهم را در کل خانوارهای نمونه داشته اند.
متوسط تعداد افراد شاغل خانوارهای نمونه ۱.۱ نفر و متوسط تعداد افراد دارای درآمد ۱.۴ نفر بوده است. خانوارهای دارای یک نفر شاغل با سهم ۵۳ درصد از کل خانوارهای نمونه، بیش ترین و خانوارهای دارای ۵ نفر شاغل و بیش تر با ۰.۶ درصد، کمترین تعداد خانوارهای نمونه را به خود اختصاص داده اند، خانوارهای بدون فرد شاغل ۲۱.۹ درصد از خانوارهای نمونه را تشکیل داده است.
بررسی فعالیت اصلی محل کار سرپرست خانوار نشان می دهد که ۳۳.۳ درصد از سرپرستان خانوارهای نمونه در بخش «کشاورزی، شکار و جنگلداری»، ۱۴ درصد در بخش «ساختمان»، ۶.۹ درصد در بخش «حمل و نقل، انبارداری و ارتباطات»، ۵.۴ درصد در بخش «صنعت»، ۵.۲ درصد در بخش «عمده فروشی، خرده فروشی، تعمیر وسایل نقلیه موتوری و موتورسیکلت ها و کالاهای شخصی و خانگی»، ۱.۳ درصد در بخش «اداره امور عمومی، دفاع و تامین اجتماعی اجباری» و ۵.۶ درصد در سایر بخش ها به کار اشتغال داشته اند.
نتایج طرح نشان می دهد که در بین خانوارهای روستایی وضع شغلی سرپرست اغلب خانوارها کارکن مستقل و پس از آن مزد و حقوق بگیر بخش خصوصی است. ۳۵.۸ درصد خانوارهای نمونه دارای سرپرست بی سواد می باشند. خانوارهای دارای سرپرست با سطح سواد فوق لیسانس و بالاتر ۰.۲ درصد خانوارهای نمونه را تشکیل می دهد. یادآوری می شود از سال ۱۳۹۳، طبقه بندی مدرک تحصیلی تغییر داده شد و همچنین دوره های علوم دینی در مدارک نظیر آن ادغام شد.
در این بخش ابتدا درصد خانوارهای نمونه روستایی بر حسب نحوه تصرف مسکن مورد استفاده خانوار نشان داده شده است. در سال ۱۳۹۳ نحوه تصرف بیش از ۸۵ درصد خانوارهای نمونه به صورت ملکی (ملکی عرصه و اعیان و ملکی اعیان) است.
بررسی خانوارها از نظر تعداد اتاق در اختیار آنها نشان می دهد که ۳۶.۵ درصد خانوارهای نمونه دارای ۳ اتاق، ۳۱.۵ درصد دارای ۴ اتاق، ۱۵.۶ درصد دارای ۲ اتاق، ۱۰ درصد دارای ۵ اتاق، ۳.۹ درصد دارای یک اتاق و ۲.۶ درصد دارای ۶ اتاق و بیشتر بوده اند.
نتایج این بررسی نشان می دهد ۹۷.۵ درصد از خانوارهای نمونه اجاق گاز، ۹۵.۸ درصد از تلویزیون رنگی، ۸۷.۲ درصد از تلفن همراه، ۶۵.۷ درصد از یخچال، ۶۱.۵ درصد از جاروبرقی، ۵۱.۳ درصد از پنکه، ۴۸.۹ درصد از ماشین لباسشویی، ۳۶.۱ درصد از یخچال فریزر، ۳۵.۵ درصد از انواع ویدئو، VCD و DVD، ۳۵.۳ درصد از چرخ خیاطی، ۲۹.۲ درصد از موتورسیکلت، ۲۴.۴ درصد از اتومبیل شخصی، ۱۲.۸ درصد از فریزر، ۱۱.۱ درصد از رایانه، ۷.۷ درصد از رادیو ضبط و پخش صوت، ۶ درصد از دوچرخه، ۴.۸ درصد از رادیو، ۳.۵ درصد از کولر آبی متحرک، ۳.۲ درصد از کولر گازی متحرک، ۱.۴ درصد از ماکروویو و فرهای هالوژن دار، ۱.۳ درصد از تلویزیون سیاه و سفید و ۰.۲ درصد از ماشین ظرفشویی استفاده کرده اند.
هزینه‌های خانوار
بر اساس نتایج این طرح در سال ۱۳۹۳، متوسط هزینه خانوار روستایی برابر ۱۳۸۰۵۲۸ هزار ریال بوده است که از این مقدار ۴۱.۲ درصد مربوط به هزینه های خوراکی و دخانی و ۵۸.۸ درصد مربوط به هزینه های غیر خوراکی بوده است.
متوسط هزینه سالانه یک خانوار روستایی در مقایسه با رقم مشابه در سال ۱۳۹۲، ۶.۹ درصد افزایش یافته است. هزینه های خوراکی و دخانی خانوار نسبت به سال ۱۳۹۲ معادل ۱.۷ درصد و هزینه های غیر خوراکی خانوار ۱۰.۹ درصد افزایش یافته است.
بررسی ترکیب هزینه های خوراکی و غیر خوراکی یک خانوار در تمام گروه های هزینه نشان می دهد که در سه گروه اول، دوم و چهارم (۱۹۵۰۰ هزار ریال و کمتر، ۱۹۵۰۱ تا ۳۰۰۰۰ هزار ریال و ۴۵۰۰۱ تا ۶۰۰۰۰ هزار ریال) سهم هزینه های خوراکی و دخانی بیش از سهم هزینه های غیر خوراکی و در سایر گروه ها سهم هزینه های غیر خوراکی، بیش از هزینه های خوراکی بوده است. در سال ۱۳۹۳ متوسط هزینه خوراکی و دخانی یک خانوار روستایی، برابر ۵۷۰۳۳ هزار ریال بوده است که در مقایسه با سال ۱۳۹۲ به میزان ۱.۷ درصد افزایش یافته است.
بر اساس نتایج این بررسی، در بین هزینه های خوراکی و دخانی بیشترین سهم ۲۵.۱ درصد مربوط به «آرد، رشته، نان، غلات و فرآورده های آن» بوده است. هزینه «گوشت» با ۲۰.۳ درصد، هزینه «میوه و سبزی ها» با ۱۶.۵ درصد، «شیر و فراورده های آن و تخم پرندگان» با ۱۰.۸ درصد، «قند، شکر، شیرینی ها، چای، قهوه و کاکائو» با ۷.۹ درصد، «نوشابه ها، غذاهای آماده و دخانی ها» با ۶.۴ درصد، «خشکبار و حبوب» با ۵.۱ درصد، «روغن ها و چربی ها» با ۴.۵ درصد، «ادویه ها، چاشنی ها و سایر ترکیب های خوراکی» با ۳.۳ درصد در مراتب بعدی اهمیت قرار داشته است. در سال ۱۳۹۳ هزینه های مربوط به «ادویه ها، چاشنی ها و سایر ترکیب های خوراکی» ۸.۲ درصد، «شیر و فراورده ها آن و تخم پرندگان» ۵.۳ درصد، «خشکبار و حبوب» ۴.۸ درصد، «آرد، رشته، غلات، نان و فراورده های آن» ۳.۲ درصد، «میوه ها و سبزی ها» ۲.۸ درصد و «قند، شکر، شیرینی ها، چای، قهوه و کاکائو» ۱.۵ درصد نسبت به هزینه های مشابه سال قبل افزایش داشته است. همچنین هزینه های مربوط به «روغن ها و چربی ها» ۵.۹-درصد، «گوشت» ۱.۶- درصد و «نوشابه ها، غذاهای آماده و دخانی ها» ۱.۱- درصد نسبت به هزینه های مشابه سال قبل کاهش داشته است.
در سال ۱۳۹۳ متوسط هزینه های غیر خوراکی یک خانوار روستایی برابر ۸۱۴۹۵ هزار ریال بوده است، که در مقایسه با سال ۱۳۹۲، افزایشی برابر ۱۰.۹ درصد داشته است. هزینه های «مسکن» با سهمی معادل ۲۹ درصد از کل هزینه های غیر خوراکی، بیشترین سهم را دارا بوده است. هزینه «حمل و نقل و ارتباطات» با ۱۹.۷ درصد، «بهداشت و درمان» با ۱۴.۴ درصد، «کالاها و خدمات متفرقه» با ۱۳.۸ درصد، «پوشاک و کفش» با ۱۰.۰ درصد، «لوازم، اثاث و خدمات خانوار» با ۹.۸ درصد و «تفریحات، سرگرمی ها، تحصیل و آموزش» با ۳.۳ درصد به ترتیب در مراتب بعدی قرار دارد.
در سال ۱۳۹۳، هزینه های مربوط به «مسکن» ۱۶.۳ درصد، «کالاها و خدمات متفرقه» ۱۲.۷ درصد، «حمل و نقل و ارتباطات» ۱۰.۷ درصد، «تفریحات، سرگرمی، تحصیل و آموزش» ۹.۳ درصد، «بهداشت و درمان» ۷.۸ درصد، «پوشاک و کفش» ۵.۷ درصد و «لوازم، اثاث و خدمات خانوار» ۴.۵ درصد نسبت به هزینه های مشابه سال قبل افزایش یافته است.
درآمدهای خانوار
بر اساس نتایج به دست آمده، متوسط درآمد اظهارشده سالانه یک خانوار روستایی در سال ۱۳۹۳ برابر ۱۳۹۰۵۱ هزار ریال بوده که نسبت به سال قبل، ۱۴.۸ درصد افزایش داشته است. بررسی منابع تامین درآمد خانوارهای روستایی نشان می دهد که ۳۹.۷ درصد از منابع متفرقه، ۳۰.۷ درصد از مشاغل آزاد کشاورزی و غیر کشاورزی و ۲۹.۶ درصد درآمد از مشاغل مزد و حقوق بگیری به دست آمده است.
بررسی متوسط درآمد سالانه یک خانوار روستایی، بر حسب فعالیت اصلی محل کار سرپرست خانوار، نشان می دهد خانوارهایی که سرپرست آنها در بخش «دفاتر مرکزی» به کار اشتغال داشته اند، با درآمدی معادل ۲۳۹۸۸۳ هزار ریال، بیشترین درآمد و خانوارهایی که سرپرست آنها در بخش «ساختمان» به کار اشتغال داشته اند، با داشتن درآمد ۱۲۵۵۸۳ هزار ریال، کمترین درآمد را در سال ۱۳۹۳ داشته اند.
متوسط هزینه‌ها و درآمد خانوار بر حسب استان
بررسی متوسط هزینه کل سالانه یک خانوار روستایی نشان می‌دهد که استان چهارمحال و بختیاری با ۱۸۶۰۲۵ هزار ریال بیشترین و استان سیستان و بلوچستان با ۷۵۰۴۰ هزار ریال کمترین هزینه را در سال ۱۳۹۳ داشته‌اند.
بر اساس نتایج به دست آمده استان یزد با ۱۲۲۹۶۶ هزار ریال بیشترین و استان سیستان و بلوچستان با ۳۳۵۲۰ هزار ریال کمترین متوسط هزینه‌های غیرخوراکی سالانه یک خانوار روستایی در سال ۱۳۹۳ را دارا می‌باشند. استان خوزستان با ۸۰۵۰۲ هزار ریال بیشترین و استان کرمان با ۳۰۱۷۶ هزار ریال کمترین متوسط هزینه خوراکی و دخانی سالانه یک خانوار روستایی را در سال ۱۳۹۳ نشان می‌دهد. همچنین استان تهران با ۱۹۷۱۷۳ هزار ریال بیشترین و استان سیستان و بلوچستان با ۶۹۹۹۶ هزار ریال کمترین متوسط درآمد سالانه یک خانوار روستایی را در سال ۱۳۹۳ به خود اختصاص داده است.
متوسط تعداد افراد شاغل خانوارهای نمونه ۱.۱ نفر و متوسط تعداد افراد دارای درآمد ۱.۴ نفر بوده است. خانوارهای دارای یک نفر شاغل با سهم ۵۳ درصد از کل خانوارهای نمونه، بیش ترین و خانوارهای دارای ۵ نفر شاغل و بیش تر با ۰.۶ درصد، کمترین تعداد خانوارهای نمونه را به خود اختصاص داده اند، خانوارهای بدون فرد شاغل ۲۱.۹ درصد از خانوارهای نمونه را تشکیل داده است.
بررسی فعالیت اصلی محل کار سرپرست خانوار نشان می دهد که ۳۳.۳ درصد از سرپرستان خانوارهای نمونه در بخش «کشاورزی، شکار و جنگلداری»، ۱۴ درصد در بخش «ساختمان»، ۶.۹ درصد در بخش «حمل و نقل، انبارداری و ارتباطات»، ۵.۴ درصد در بخش «صنعت»، ۵.۲ درصد در بخش «عمده فروشی، خرده فروشی، تعمیر وسایل نقلیه موتوری و موتورسیکلت ها و کالاهای شخصی و خانگی»، ۱.۳ درصد در بخش «اداره امور عمومی، دفاع و تامین اجتماعی اجباری» و ۵.۶ درصد در سایر بخش ها به کار اشتغال داشته اند.
نتایج طرح نشان می دهد که در بین خانوارهای روستایی وضع شغلی سرپرست اغلب خانوارها کارکن مستقل و پس از آن مزد و حقوق بگیر بخش خصوصی است. ۳۵.۸ درصد خانوارهای نمونه دارای سرپرست بی سواد می باشند. خانوارهای دارای سرپرست با سطح سواد فوق لیسانس و بالاتر ۰.۲ درصد خانوارهای نمونه را تشکیل می دهد. یادآوری می شود از سال ۱۳۹۳، طبقه بندی مدرک تحصیلی تغییر داده شد و همچنین دوره های علوم دینی در مدارک نظیر آن ادغام شد.
در این بخش ابتدا درصد خانوارهای نمونه روستایی بر حسب نحوه تصرف مسکن مورد استفاده خانوار نشان داده شده است. در سال ۱۳۹۳ نحوه تصرف بیش از ۸۵ درصد خانوارهای نمونه به صورت ملکی (ملکی عرصه و اعیان و ملکی اعیان) است.
بررسی خانوارها از نظر تعداد اتاق در اختیار آنها نشان می دهد که ۳۶.۵ درصد خانوارهای نمونه دارای ۳ اتاق، ۳۱.۵ درصد دارای ۴ اتاق، ۱۵.۶ درصد دارای ۲ اتاق، ۱۰ درصد دارای ۵ اتاق، ۳.۹ درصد دارای یک اتاق و ۲.۶ درصد دارای ۶ اتاق و بیشتر بوده اند.
نتایج این بررسی نشان می دهد ۹۷.۵ درصد از خانوارهای نمونه اجاق گاز، ۹۵.۸ درصد از تلویزیون رنگی، ۸۷.۲ درصد از تلفن همراه، ۶۵.۷ درصد از یخچال، ۶۱.۵ درصد از جاروبرقی، ۵۱.۳ درصد از پنکه، ۴۸.۹ درصد از ماشین لباسشویی، ۳۶.۱ درصد از یخچال فریزر، ۳۵.۵ درصد از انواع ویدئو، VCD و DVD، ۳۵.۳ درصد از چرخ خیاطی، ۲۹.۲ درصد از موتورسیکلت، ۲۴.۴ درصد از اتومبیل شخصی، ۱۲.۸ درصد از فریزر، ۱۱.۱ درصد از رایانه، ۷.۷ درصد از رادیو ضبط و پخش صوت، ۶ درصد از دوچرخه، ۴.۸ درصد از رادیو، ۳.۵ درصد از کولر آبی متحرک، ۳.۲ درصد از کولر گازی متحرک، ۱.۴ درصد از ماکروویو و فرهای هالوژن دار، ۱.۳ درصد از تلویزیون سیاه و سفید و ۰.۲ درصد از ماشین ظرفشویی استفاده کرده اند.
هزینه‌های خانوار
بر اساس نتایج این طرح در سال ۱۳۹۳، متوسط هزینه خانوار روستایی برابر ۱۳۸۰۵۲۸ هزار ریال بوده است که از این مقدار ۴۱.۲ درصد مربوط به هزینه های خوراکی و دخانی و ۵۸.۸ درصد مربوط به هزینه های غیر خوراکی بوده است.
متوسط هزینه سالانه یک خانوار روستایی در مقایسه با رقم مشابه در سال ۱۳۹۲، ۶.۹ درصد افزایش یافته است. هزینه های خوراکی و دخانی خانوار نسبت به سال ۱۳۹۲ معادل ۱.۷ درصد و هزینه های غیر خوراکی خانوار ۱۰.۹ درصد افزایش یافته است.
بررسی ترکیب هزینه های خوراکی و غیر خوراکی یک خانوار در تمام گروه های هزینه نشان می دهد که در سه گروه اول، دوم و چهارم (۱۹۵۰۰ هزار ریال و کمتر، ۱۹۵۰۱ تا ۳۰۰۰۰ هزار ریال و ۴۵۰۰۱ تا ۶۰۰۰۰ هزار ریال) سهم هزینه های خوراکی و دخانی بیش از سهم هزینه های غیر خوراکی و در سایر گروه ها سهم هزینه های غیر خوراکی، بیش از هزینه های خوراکی بوده است. در سال ۱۳۹۳ متوسط هزینه خوراکی و دخانی یک خانوار روستایی، برابر ۵۷۰۳۳ هزار ریال بوده است که در مقایسه با سال ۱۳۹۲ به میزان ۱.۷ درصد افزایش یافته است.
بر اساس نتایج این بررسی، در بین هزینه های خوراکی و دخانی بیشترین سهم ۲۵.۱ درصد مربوط به «آرد، رشته، نان، غلات و فرآورده های آن» بوده است. هزینه «گوشت» با ۲۰.۳ درصد، هزینه «میوه و سبزی ها» با ۱۶.۵ درصد، «شیر و فراورده های آن و تخم پرندگان» با ۱۰.۸ درصد، «قند، شکر، شیرینی ها، چای، قهوه و کاکائو» با ۷.۹ درصد، «نوشابه ها، غذاهای آماده و دخانی ها» با ۶.۴ درصد، «خشکبار و حبوب» با ۵.۱ درصد، «روغن ها و چربی ها» با ۴.۵ درصد، «ادویه ها، چاشنی ها و سایر ترکیب های خوراکی» با ۳.۳ درصد در مراتب بعدی اهمیت قرار داشته است. در سال ۱۳۹۳ هزینه های مربوط به «ادویه ها، چاشنی ها و سایر ترکیب های خوراکی» ۸.۲ درصد، «شیر و فراورده ها آن و تخم پرندگان» ۵.۳ درصد، «خشکبار و حبوب» ۴.۸ درصد، «آرد، رشته، غلات، نان و فراورده های آن» ۳.۲ درصد، «میوه ها و سبزی ها» ۲.۸ درصد و «قند، شکر، شیرینی ها، چای، قهوه و کاکائو» ۱.۵ درصد نسبت به هزینه های مشابه سال قبل افزایش داشته است. همچنین هزینه های مربوط به «روغن ها و چربی ها» ۵.۹-درصد، «گوشت» ۱.۶- درصد و «نوشابه ها، غذاهای آماده و دخانی ها» ۱.۱- درصد نسبت به هزینه های مشابه سال قبل کاهش داشته است.
در سال ۱۳۹۳ متوسط هزینه های غیر خوراکی یک خانوار روستایی برابر ۸۱۴۹۵ هزار ریال بوده است، که در مقایسه با سال ۱۳۹۲، افزایشی برابر ۱۰.۹ درصد داشته است. هزینه های «مسکن» با سهمی معادل ۲۹ درصد از کل هزینه های غیر خوراکی، بیشترین سهم را دارا بوده است. هزینه «حمل و نقل و ارتباطات» با ۱۹.۷ درصد، «بهداشت و درمان» با ۱۴.۴ درصد، «کالاها و خدمات متفرقه» با ۱۳.۸ درصد، «پوشاک و کفش» با ۱۰.۰ درصد، «لوازم، اثاث و خدمات خانوار» با ۹.۸ درصد و «تفریحات، سرگرمی ها، تحصیل و آموزش» با ۳.۳ درصد به ترتیب در مراتب بعدی قرار دارد.
در سال ۱۳۹۳، هزینه های مربوط به «مسکن» ۱۶.۳ درصد، «کالاها و خدمات متفرقه» ۱۲.۷ درصد، «حمل و نقل و ارتباطات» ۱۰.۷ درصد، «تفریحات، سرگرمی، تحصیل و آموزش» ۹.۳ درصد، «بهداشت و درمان» ۷.۸ درصد، «پوشاک و کفش» ۵.۷ درصد و «لوازم، اثاث و خدمات خانوار» ۴.۵ درصد نسبت به هزینه های مشابه سال قبل افزایش یافته است.
درآمدهای خانوار
بر اساس نتایج به دست آمده، متوسط درآمد اظهارشده سالانه یک خانوار روستایی در سال ۱۳۹۳ برابر ۱۳۹۰۵۱ هزار ریال بوده که نسبت به سال قبل، ۱۴.۸ درصد افزایش داشته است. بررسی منابع تامین درآمد خانوارهای روستایی نشان می دهد که ۳۹.۷ درصد از منابع متفرقه، ۳۰.۷ درصد از مشاغل آزاد کشاورزی و غیر کشاورزی و ۲۹.۶ درصد درآمد از مشاغل مزد و حقوق بگیری به دست آمده است.
بررسی متوسط درآمد سالانه یک خانوار روستایی، بر حسب فعالیت اصلی محل کار سرپرست خانوار، نشان می دهد خانوارهایی که سرپرست آنها در بخش «دفاتر مرکزی» به کار اشتغال داشته اند، با درآمدی معادل ۲۳۹۸۸۳ هزار ریال، بیشترین درآمد و خانوارهایی که سرپرست آنها در بخش «ساختمان» به کار اشتغال داشته اند، با داشتن درآمد ۱۲۵۵۸۳ هزار ریال، کمترین درآمد را در سال ۱۳۹۳ داشته اند.
متوسط هزینه‌ها و درآمد خانوار بر حسب استان
بررسی متوسط هزینه کل سالانه یک خانوار روستایی نشان می‌دهد که استان چهارمحال و بختیاری با ۱۸۶۰۲۵ هزار ریال بیشترین و استان سیستان و بلوچستان با ۷۵۰۴۰ هزار ریال کمترین هزینه را در سال ۱۳۹۳ داشته‌اند.
بر اساس نتایج به دست آمده استان یزد با ۱۲۲۹۶۶ هزار ریال بیشترین و استان سیستان و بلوچستان با ۳۳۵۲۰ هزار ریال کمترین متوسط هزینه‌های غیرخوراکی سالانه یک خانوار روستایی در سال ۱۳۹۳ را دارا می‌باشند. استان خوزستان با ۸۰۵۰۲ هزار ریال بیشترین و استان کرمان با ۳۰۱۷۶ هزار ریال کمترین متوسط هزینه خوراکی و دخانی سالانه یک خانوار روستایی را در سال ۱۳۹۳ نشان می‌دهد. همچنین استان تهران با ۱۹۷۱۷۳ هزار ریال بیشترین و استان سیستان و بلوچستان با ۶۹۹۹۶ هزار ریال کمترین متوسط درآمد سالانه یک خانوار روستایی را در سال ۱۳۹۳ به خود اختصاص داده است.
