به گزارش خبرگزاری دانا، شاخص قیمت تولیدکننده بخش برق در بهار امسال 213.65 بود.
گزارش شاخص قیمت تولید کننده برق فصل تابستان امسال بر اساس سال پایه 1390 از سوی مرکز آمار ایران انتشار یافت.
بر پایه اعلام مرکز آمار ایران، این شاخص نسبت به فصل مشابه پارسال (نرخ تورم نقطه به نقطه) 3.37 درصد افت کرد.
از این میزان، سهم کاهش در بخش دولتی 5.49 درصد و در بخش خصوصی 0.93 درصد بود.
همچنین تغییرات شاخص کل در چهار فصل منتهی به تابستان 1395 نسبت به دوره مشابه پارسال (نرخ تورم سالیانه) 6.84 درصد کاهش نشان داد.
سهم افت این شاخص در بخش دولتی 6.32 درصد و در بخش خصوصی 7.37 درصد محاسبه شد.
به گزارش ایرنا، شاخص بهای تولیدکننده یکی از معیارهایی است که به منظور سنجش عملکرد اقتصادی، از سطح عمومی قیمت ها محاسبه و منتشر می شود. از این رو، تاثیر قابل توجهی بر تصمیم گیری صاحبان صنایع، سرمایه گذاران و حتی سیاستمداران دارد.
هدف از محاسبه شاخص بهای تولیدکننده، اندازه گیری تغییر قیمت هایی است که تولیدکنندگان در ازای فروش کالاها و خدمات خود دریافت می کنند. به عبارت دیگر می توان گفت این شاخص، قیمت کالاها در کارخانه و مبدا تولید را در نظر می گیرد.
این شاخص به صورت یک شاخص وزنی از قیمت عمده فروشی کالاها یا قیمت های تولیدکننده محاسبه می شود؛ به همین دلیل برخی شاخص بهای تولیدکننده را شاخصی می دانند که روندهای قیمتی در بازارهای عمده فروشی، صنایع تولیدی و بازار کالاها را منعکس می کند.
گزارش شاخص قیمت تولید کننده برق فصل تابستان امسال بر اساس سال پایه 1390 از سوی مرکز آمار ایران انتشار یافت.
بر پایه اعلام مرکز آمار ایران، این شاخص نسبت به فصل مشابه پارسال (نرخ تورم نقطه به نقطه) 3.37 درصد افت کرد.
از این میزان، سهم کاهش در بخش دولتی 5.49 درصد و در بخش خصوصی 0.93 درصد بود.
همچنین تغییرات شاخص کل در چهار فصل منتهی به تابستان 1395 نسبت به دوره مشابه پارسال (نرخ تورم سالیانه) 6.84 درصد کاهش نشان داد.
سهم افت این شاخص در بخش دولتی 6.32 درصد و در بخش خصوصی 7.37 درصد محاسبه شد.
به گزارش ایرنا، شاخص بهای تولیدکننده یکی از معیارهایی است که به منظور سنجش عملکرد اقتصادی، از سطح عمومی قیمت ها محاسبه و منتشر می شود. از این رو، تاثیر قابل توجهی بر تصمیم گیری صاحبان صنایع، سرمایه گذاران و حتی سیاستمداران دارد.
هدف از محاسبه شاخص بهای تولیدکننده، اندازه گیری تغییر قیمت هایی است که تولیدکنندگان در ازای فروش کالاها و خدمات خود دریافت می کنند. به عبارت دیگر می توان گفت این شاخص، قیمت کالاها در کارخانه و مبدا تولید را در نظر می گیرد.
این شاخص به صورت یک شاخص وزنی از قیمت عمده فروشی کالاها یا قیمت های تولیدکننده محاسبه می شود؛ به همین دلیل برخی شاخص بهای تولیدکننده را شاخصی می دانند که روندهای قیمتی در بازارهای عمده فروشی، صنایع تولیدی و بازار کالاها را منعکس می کند.