وی افزود: بیماران تا قبل از طرح تحول نظام سلامت نسخه به دست در شهر به دنبال دارو و لوازم پزشکی می‌گشتند و هیچ حمایتی از آنها صورت نمی‌گرفت، اما امروز با حداقل هزینه لوازم پزشکی گرانقیمت و داروهای ضروری در بیمارستان‌ها تامین شده است. همچنین یک ریال نباید مازاد فرانشیز از آنها دریافت شود. این خدمات دچار آسیب شده است و ما نیاز به کمک دولت و بیمه‌ها داریم که این مطالبات تسویه شود. زمانی که زنجیره تامین دارو دچار خدشه می‌شود، ترمیم آن زمان‌بر است و بهبود این وضعیت در حال حاضر یک ضرورت است.
دیناروند در ادامه به نقش داروسازان در طرح تحول نظام سلامت اشاره و تصریح کرد: داروسازان در این طرح خدمات وسیعی در حوزه بستری، کاهش هزینه و همچنین تامین دارو داشتند. همچنین با توجه به این خدمات و تامین لوازم پزشکی گران و داروهای ضروری بیماران در بیمارستان‌ها، باعث شده برخی نگران ایجاد هزینه‌های القایی شوند. این در حالی است که آمار و ارقام مربوط به دارو و لوازم پزشکی این را نشان نمی‌دهد.
وی در ادامه بیان کرد: مصرف دارو به قیمت واقعی در سه سال گذشته در حدود ۲ یا ۳ درصد افزایش داشته است که این نیز با توجه به افزایش خدمات، طبیعی است. زمانی که وضعیت درمانی بهتر و خدمات بستری بیشتر می‌شود، در نتیجه هزینه‌ها بالاتر می‌رود. ما در بیمارستان‌ها توانستیم هزینه داروهای گرانقیمت را کنترل کنیم. سال ۹۳ پروتکل تجهیز ۲۰ قلم داروی پرمصرف در بیمارستان‌ها ابلاغ و هزینه‌های آن کنترل شد.
رییس سازمان غذا و دارو تاکید کرد: در بیمارستان‌ها افزایش هزینه ناشی از بار القایی را نمی‌بینیم و برخی ادعاها مبنی بر اینکه هزینه‌ها افزایش یافته است، به هیچ عنوان تایید نمی‌شود. خدمات داروسازان در طرح تحول نظام سلامت، دسترسی مردم به دارو و لوازم ضروری را به حد ایده‌آل رساند و هزینه‌های القایی را کنترل کرد.
غفلت از داروسازی بیمارستانی
دیناروند در ادامه با اشاره به تصویب اعتبار ویژه برای بخش‌های مراقبت دارویی در بیمارستان‌ها اظهار کرد: یکی از اهداف ما تصویب جایگاهی برای تقویت داروسازی بالینی در بیمارستان‌ها است. نگاه داروسازی بالینی به دارو و داروسازی بیمارستانی به بیمار است، اما کار این گروه کمتر دیده می‌شود. ما تلاش می‌کنیم به سمتی حرکت کنیم که جایگاه این داروسازان درج شود، از آنها حمایت کنیم و تشکیلات آنها یک ساختار قانونی پیدا کند.
رییس سازمان غذا و داروی کشور با بیان اینکه ما اصطلاح داروسازی بیمارستانی را فراموش کردیم و از خدمتی که آنها ارائه می‌کنند، غفلت شده است، ادامه داد: داروسازی بیمارستانی و محیط آن با خدماتی که در داروخانه‌های شهری اداره می‌شود، متفاوت است. در ۲۰ سال اخیر خدمات داروسازی در بیمارستان‌ها آسیب دیده است. از زمانی که طرح خودگردان و واگذاری این حوزه انجام شد، معضلات ناشی از عدم تعیین تعرفه دولتی و جا ماندن بیمه‌ها از جبران خدمات دارویی، باعث آسیب دیدن این حوزه شد.
داروهای بیمارستانی وارد داروخانه‌های معمولی نشوند
دیناروند همچنین بیان کرد: گاهی اطراف بیمارستان‌ها، داروخانه‌هایی تاسیس می‌شد که به بیماران خدمت ارائه کند و این قابل قبول نیست که همراه بیمار برای تامین دارو راه دوری برود. در عین حال ما فهرست داروهای بیمارستانی را رعایت نمی‌کنیم و این درحالیست که در هیچ کجای دنیا داروهای بیمارستانی وارد داروخانه‌های معمولی نمی‌شوند. چون نتوانسته‌ایم خدمات مناسبی در بیمارستان در این زمینه ارائه کنیم، امروز نقش داروساز بیمارستانی را، داروسازان معمولی ایفا می‌کنند. من چندی پیش از بیمارستانی بازدید کردم که حتی یک داروساز نداشت. این موضوع جای تعجب دارد.
وی با اشاره به عدم استقبال بیمارستان‌ها از فعالیت داروسازان بیمارستانی در زمان شروع برنامه‌ریزی در این حوزهادامه داد: این موضوع که بیمارستان ۵۰ تختخوابی تنها یک داروساز داشته باشد، غیرقابل تصور است. در حال حاضر در حدود ۶۰۰ بیمارستان دولتی داریم و ۷۰۰ داروساز در آنها مشغول هستند. این آمار بدین معنی است که ما متناسب با تخت‌های بیمارستانی، داروساز نداریم. هدف ما این است که تعداد داروسازان بیمارستانی را به ۲۵۰۰ نفر برسانیم.
رییس سازمان غذا و دارو در ادامه این اقدام را به نفع بیماران و بیمارستان‌ها دانست و گفت: ما حدود ۹۰ بیمارستان داریم که خدمات شیمی درمانی را ارایه می‌دهند و این داروسازان می‌توانند در زمینه مدیریت بهتر، بهره‌مندی از خدمات مناسب داروسازی و همچنین تامین داروها مفید واقع شوند.
به گفته دیناروند، کشور سالیانه ۱۱۰۰ فارغ التحصیل داروسازی دارد و در حال حاضر در شبکه‌های بهداشتی و درمانی، نظارتی، بخش‌های خصوصی و... نیاز به داروساز داریم، اما فعلا توسعه آموزش داروسازی از نظر کمی مورد نیاز نیست.
رییس سازمان غذا و داروی کشور در حاشیه این برنامه ضمن اشاره به ثبت رکورد پنج میلیون نسخه پیچی الکترونیکی در ۴ ماه اخیر، اظهار کرد: در حال حاضر برای ۵۰ درصد از افراد تحت پوشش شبکه بهداشت و درمان، پروند الکترونیکی تشکیل شده است. در حوزه نسخه‌پیچی الکترونیک نیز اگر بیمه‌ها همکاری کنند، در سال ۹۶ می‌توانیم به صورت سراسری آن را اجرا کنیم. اما اجرای نسخه الکترونیک به حدود چهار تا پنج سال زمان نیاز دارد و ما حداقل ما ۳ سال دیگر زمان نیاز داریم که آن را به صورت کامل اجرا کنیم و بتوانیم تمام فرآیندهای درمانی را الکترونیکی کنیم.
