معضل بیکاری در کشور سال های سال است که گریبان گیر جوانان با سطوح سواد و تحصیلات متفاوتی در کشور شده است ،جوانانی که به دنبال منبع درآمدی برای خود بوده وهستند.
ا
افزایش بیش از حد رشته ها و بعد از آن راحت شدن مسیر رسیدن به دانشگاه و سرمشق قرار دادن دریافت شهریه تحصیل در دانشگاه های بی کیفیت با اساتیدی که برخی از آن ها هنوز شان استاد دانشگاهی را پیدا نکرده اند ، از واضح ترین و تاسف برانگیز ترین دلایل رشد فارغ تحصیلان دانشگاهی در کشور است.
دانشجویانی که بیش از 5 سال از عمر خود را با هدف هایی واهی پشت میزهای تک نفره کلاس های درس گذرانده اند و پس از اتمام راه ، کاغذی که به عنوان مدرک به دستشان میرسد تنها آرزویش زیباکردن دیوار اتاق می شود ، زیرا از قبل قول قاب شدن را گرفته است!
لطفا بی خیال مدرک شوید!
حالا دیگر معاون وزیر علوم هم آب پاکی را روی دست مردم می ریزد و می گوید:مدارک دانشگاهی دیگر ارزشی ندارند.
محمدحسین امید که در حال حاضر ریاست دانشگاه جامع علمی کاربرد را هم بر عهده دارد هفته جاری در نشست خبری ، توجیهی مدیران مراکز جامع علمی کاربردی استان فارس،اعلام کرد: زمان آن رسیده که مردم بدانند دیگر مدرک به درد نمی‌خورد و باید به دنبال افزایش مهارت‌ها در رشته‌های گوناگون بود.
امید به آمار بالای فارغ التحصیلان دکتری اشاره کرده و گفته است: امروز 50 هزار دانش‌آموخته بیکار در مقطع دکتری داریم که سالانه 30 هزار نفر نیز به این آمار اضافه می‌شود، درحالی‌که وزارت علوم به‌عنوان دستگاهی که بیشترین جذب را در این زمینه دارد، تنها می‌تواند 2 هزار هیات علمی را در سال به کار گیرد و این نشان می‌دهد که باید به سمت مهارتی کردن رشته‌ها برویم و مردم باید بدانند که دیگر مدرک تنها به دردشان نمی‌خورد.
انگار دغدغه مسئولان دانشگاهی بعد از پرکردن صندلی های خاک خورده دانشگاه ها بحران ظرفیتی هم بوده ، چرا که امید در ادامه همین نشست به این موضوع هم میان بری زده و اعلام کرده است: امروز ما در دانشگاه، بحران ظرفیت خالی داریم که باید تا پایان برنامه توسعه ششم 800 هزار دانشجوی مهارتی را تحویل جامعه دهیم که بیشترین سهم مربوط به دانشگاه علمی کاربردی بوده و جالب است که تنها جایی که هم می‌تواند توسعه کیفی داشته باشد و هم کمی، دانشگاه است که باید از این ظرفیت استفاده کرد.
ورود فارغ التحصیلان جدید به عرصه بیکاری!
اواخر سال گذشته کارشناسان اقتصادی در خبرنامه دانشجویان ایران ، نوید بیکاری یک میلیون فارغ التحصیل در سال 95 را داده و گفته بودند: در شرایط فعلی اقتصاد ایران ، با وجود بیش از 5 میلیون نفر بیکار ، تزریق یک میلیون جوان تحصیلکرده جویای کار، شرایط را برای دولتمردان سخت تر خواهد کرد.
بی ارتباطی شغل و رشته مشکل ریشه ای دارد
این سایت تحلیلی در ادامه گزارش خود نوشته است: مسئله بیکاری و ارتباط آن با رشته های تحصیلی حتی تا آنجایی پیش رفت که رهبر معظم انقلاب اسلامی درابلاغیه سیاست های کلی برنامه ششم توسعه و در بند 78 این سند که در ذیل محورهای علم و فناوری تنظیم شده، از دستگاه های اجرایی خواسته شده است "رابطه متقابل تحصیل با اشتغال و متناسب‌سازی سطوح و رشته‌های تحصیلی با نقشه جامع علمی کشور و نیازهای تولید و اشتغال" مشخص شود. که این مسئله نشان از یک مشکل «ریشه ای» در نظام آموزشی کشور می دهد؛ و تا این مسئله اصلاح نشود، نمی توان با وعده های اشتغال زایی برای فارغ التحصیلان در فلان سال امیدوار بود.
البته صحبت های اخیر معاون وزیر علوم در شبکه های اجتماعی هم بازتاب داشت تا آنجا که همان افرادی که دستی در هنر دارند با کشیدن کاریکاتوری تاسف برانگیز نمودی از حرف های او را به تصویر کشیدند.
با این حال به جرات می توان گفت اعلام چنین خبرهایی،نه تنها انگیزه درس خواندن را از دانشجویان می گیرد بلکه به تنهایی ترمزی می شود برای دانش آموزانی که در کلاس های درسی مدارس ،آرزوی تحصیل در رشته مورد علاقه و صدالبته شغلی مرتبط با آن که پذیرای جامعه باشد را در سر دارند.
دانشجویانی که بیش از 5 سال از عمر خود را با هدف هایی واهی پشت میزهای تک نفره کلاس های درس گذرانده اند و پس از اتمام راه ، کاغذی که به عنوان مدرک به دستشان میرسد تنها آرزویش زیباکردن دیوار اتاق می شود ، زیرا از قبل قول قاب شدن را گرفته است!
لطفا بی خیال مدرک شوید!
حالا دیگر معاون وزیر علوم هم آب پاکی را روی دست مردم می ریزد و می گوید:مدارک دانشگاهی دیگر ارزشی ندارند.
محمدحسین امید که در حال حاضر ریاست دانشگاه جامع علمی کاربرد را هم بر عهده دارد هفته جاری در نشست خبری ، توجیهی مدیران مراکز جامع علمی کاربردی استان فارس،اعلام کرد: زمان آن رسیده که مردم بدانند دیگر مدرک به درد نمی‌خورد و باید به دنبال افزایش مهارت‌ها در رشته‌های گوناگون بود.
امید به آمار بالای فارغ التحصیلان دکتری اشاره کرده و گفته است: امروز 50 هزار دانش‌آموخته بیکار در مقطع دکتری داریم که سالانه 30 هزار نفر نیز به این آمار اضافه می‌شود، درحالی‌که وزارت علوم به‌عنوان دستگاهی که بیشترین جذب را در این زمینه دارد، تنها می‌تواند 2 هزار هیات علمی را در سال به کار گیرد و این نشان می‌دهد که باید به سمت مهارتی کردن رشته‌ها برویم و مردم باید بدانند که دیگر مدرک تنها به دردشان نمی‌خورد.
انگار دغدغه مسئولان دانشگاهی بعد از پرکردن صندلی های خاک خورده دانشگاه ها بحران ظرفیتی هم بوده ، چرا که امید در ادامه همین نشست به این موضوع هم میان بری زده و اعلام کرده است: امروز ما در دانشگاه، بحران ظرفیت خالی داریم که باید تا پایان برنامه توسعه ششم 800 هزار دانشجوی مهارتی را تحویل جامعه دهیم که بیشترین سهم مربوط به دانشگاه علمی کاربردی بوده و جالب است که تنها جایی که هم می‌تواند توسعه کیفی داشته باشد و هم کمی، دانشگاه است که باید از این ظرفیت استفاده کرد.
ورود فارغ التحصیلان جدید به عرصه بیکاری!
اواخر سال گذشته کارشناسان اقتصادی در خبرنامه دانشجویان ایران ، نوید بیکاری یک میلیون فارغ التحصیل در سال 95 را داده و گفته بودند: در شرایط فعلی اقتصاد ایران ، با وجود بیش از 5 میلیون نفر بیکار ، تزریق یک میلیون جوان تحصیلکرده جویای کار، شرایط را برای دولتمردان سخت تر خواهد کرد.
بی ارتباطی شغل و رشته مشکل ریشه ای دارد
این سایت تحلیلی در ادامه گزارش خود نوشته است: مسئله بیکاری و ارتباط آن با رشته های تحصیلی حتی تا آنجایی پیش رفت که رهبر معظم انقلاب اسلامی درابلاغیه سیاست های کلی برنامه ششم توسعه و در بند 78 این سند که در ذیل محورهای علم و فناوری تنظیم شده، از دستگاه های اجرایی خواسته شده است "رابطه متقابل تحصیل با اشتغال و متناسب‌سازی سطوح و رشته‌های تحصیلی با نقشه جامع علمی کشور و نیازهای تولید و اشتغال" مشخص شود. که این مسئله نشان از یک مشکل «ریشه ای» در نظام آموزشی کشور می دهد؛ و تا این مسئله اصلاح نشود، نمی توان با وعده های اشتغال زایی برای فارغ التحصیلان در فلان سال امیدوار بود.
البته صحبت های اخیر معاون وزیر علوم در شبکه های اجتماعی هم بازتاب داشت تا آنجا که همان افرادی که دستی در هنر دارند با کشیدن کاریکاتوری تاسف برانگیز نمودی از حرف های او را به تصویر کشیدند.
با این حال به جرات می توان گفت اعلام چنین خبرهایی،نه تنها انگیزه درس خواندن را از دانشجویان می گیرد بلکه به تنهایی ترمزی می شود برای دانش آموزانی که در کلاس های درسی مدارس ،آرزوی تحصیل در رشته مورد علاقه و صدالبته شغلی مرتبط با آن که پذیرای جامعه باشد را در سر دارند.
