مرکز پژوهش‌های مجلس با انتشار گزارشی تاکید کرد: در صورت ادامه روند کنونی کمبود تزریق گاز برآورد می شود، ۲.۳ الی ۲.۷ میلیارد بشکه نفت خام دیگر قابل استحصال نخواهد بود و ۱۱۵ الی ۱۳۵ میلیارد دلار ثروت از دسترس خارج میشود.
به گزارش خبرگزاری دانا، مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی با انتشار گزارشی ضمن تاکید بر اینکه تقریباً کل گاز تزریقی به مخازن در زمان مورد نیاز قابل استحصال بوده و برخلاف دیگر روش‌های سیال تزریقی، یک هزینه کرد به شمار نمی‌رود، اعلام کرد: «در صورت عدم تأمین گاز مورد نیاز برای تزریق و ادامه روند کنونی برآورد میشود 2.3 الی 2.7 میلیارد بشکه نفت خام در مخزن به دام افتاده و این میزان نفت دیگر قابل استحصال نخواهد بود که با احتساب هر بشکه به ارزش 50 دلار، 115 الی 135 میلیارد دلار ثروت از دسترس خارج میشود».
در بخش جمع بندی گزارش مرکز پژوهش های مجلس با عنوان «تزریق گاز به میادین نفتی لازمه تحقق تولید صیانتی» با اشاره به اینکه در راستای افزایش فشار مخزن و تحقق تولید صیانتی 11 مخزن نفتی واقع در مناطق نفت خیز جنوب تحت تزریق گاز هستند، آمده است: «تقریباً کل گاز تزریقی به مخازن در زمان مورد نیاز قابل استحصال بوده و برخلاف دیگر روش‌های سیال تزریقی، یک هزینه کرد به شمار نمی‌رود، بلکه مخازن نفتی همانند مخازن ذخیره گاز نیز عمل می‌کنند. لذا به لحاظ اقتصادی تزریق گازهای هیدروکربوری برای کشور و نسل‌های آتی بسیار مهم است».
در ادامه این بخش از گزارش این مرکز پژوهشی با اشاره به اینکه در صورت تأمین گاز مورد نیاز برای تزریق، 16.3 میلیارد بشکه به مجموع ذخایر قابل برداشت اضافه میشود که معادل با افزایش ضریب بازیافت به میزان 9.15 درصد در این مخازن است، آمده است: «بررسی میزان گاز تزریق شده در مخازن تحت تزریق نشان می‌دهد که هیچ‌گاه گاز مورد نیاز برای تزریق به میزان مورد نیاز تأمین نشده است. طی سال‌های اخیر از حدود 160 میلیون مترمکعب در روز گاز مورد نیاز برای تزریق کمتر از 80 میلیون مترمکعب به طور متوسط تأمین شده است؛ یعنی تحقق 50 درصدی. با ادامه روند کنونی تزریق گاز و تولید نفت، به میزان 2.3 الی 2.7 میلیارد بشکه هرزروی نفت خواهیم داشت و این میزان نفت دیگر قابل استحصال نخواهد بود که با احتساب نفت به ارزش 50 دلار، معادل از دست دادن 115 الی 135 میلیارد دلار است».
در ادامه گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس با اشاره به ضرورت کاهش تولید نفت در صورت عدم تامین گاز مورد نیاز برای تزریق برای تحقق تولید صیانتی و جلوگیری از هرزرفت نفت، آمده است: «بر این اساس و با توجه به میزان گاز تزریقی در عمل، باید به میزان 215 الی 251 هزار بشکه تولید نفت کاهش یابد که با احتساب ارزش هر بشکه نفت معادل 50 دلار، حدود 4 الی 4.5 میلیارد دلار درآمد کشور در سال کاهش می یابد».
سپس این مرکز پژوهشی پیشنهاد داده است: «تخصیص گاز مورد نیاز برای تزریق در صدر اولویت‌ها قرار گرفته و سرمایه‌گذاری مورد نیاز برای احداث تأسیسات جدید برای افزایش حجم تزریق گاز به سرعت صورت گیرد».
در پایان بخش جمع بندی گزارش «تزریق گاز به میادین نفتی لازمه تحقق تولید صیانتی» هم آمده است: «بررسی برنامه ششم توسعه نشان می‌دهد که تخصیص مناسب گاز برای تزریق از محل افزایش تولید گاز در طول برنامه، صورت نگرفته و حتی در صورت تحقق برنامه، نیاز واقعی مخازن تأمین نشده است؛ از طرف دیگر ظرفیت در نظر گرفته شده برای صادرات گاز به میزان 200 میلیون مترمکعب افزایش یافته است که تحقق این حجم صادرات در طول 5 سال واقع بینانه نیست. لذا پیشنهاد میشود مابه التفاوت گاز مورد نیاز برای تزریق با میزان برآوردی در برنامه ششم از محل صادرات گاز در نظر گرفته در برنامه تأمین شود».
گفتنی است این گزارش از 9 بخش، «مقدمه»، «مروری بر روش های ازدیاد برداشت»، «جایگاه تزریق در کشورهای منطقه»، «پروژه‌های تزریق گاز در مخازن مناطق نفت خیز جنوب و تاثیرات آن بر ضریب بازیافت»، «میزان گاز تخصیصی برای تزریق»، «منابع تامین گاز برای تزریق در مخازن مناطق نفت خیز جنوب»، «شاخص نسبت تزریق به تولید»، «میزان گاز مورد نیاز برای تزریق در سال های آتی و برآورد برنامه ششم توسعه» و «جمع بندی» تشکیل شده است و در قسمتی از بخش «شاخص نسبت تزریق به تولید» این گزارش آمده است: «متوسط حجم گاز مورد نیاز برای تولید 1 بشکه (اولیه + ثانویه) در پروژه های تزریق گاز مناطق نفتخیز جنوب در حدود 76 مترمکعب استاندارد است».
در بخش جمع بندی گزارش مرکز پژوهش های مجلس با عنوان «تزریق گاز به میادین نفتی لازمه تحقق تولید صیانتی» با اشاره به اینکه در راستای افزایش فشار مخزن و تحقق تولید صیانتی 11 مخزن نفتی واقع در مناطق نفت خیز جنوب تحت تزریق گاز هستند، آمده است: «تقریباً کل گاز تزریقی به مخازن در زمان مورد نیاز قابل استحصال بوده و برخلاف دیگر روش‌های سیال تزریقی، یک هزینه کرد به شمار نمی‌رود، بلکه مخازن نفتی همانند مخازن ذخیره گاز نیز عمل می‌کنند. لذا به لحاظ اقتصادی تزریق گازهای هیدروکربوری برای کشور و نسل‌های آتی بسیار مهم است».
در ادامه این بخش از گزارش این مرکز پژوهشی با اشاره به اینکه در صورت تأمین گاز مورد نیاز برای تزریق، 16.3 میلیارد بشکه به مجموع ذخایر قابل برداشت اضافه میشود که معادل با افزایش ضریب بازیافت به میزان 9.15 درصد در این مخازن است، آمده است: «بررسی میزان گاز تزریق شده در مخازن تحت تزریق نشان می‌دهد که هیچ‌گاه گاز مورد نیاز برای تزریق به میزان مورد نیاز تأمین نشده است. طی سال‌های اخیر از حدود 160 میلیون مترمکعب در روز گاز مورد نیاز برای تزریق کمتر از 80 میلیون مترمکعب به طور متوسط تأمین شده است؛ یعنی تحقق 50 درصدی. با ادامه روند کنونی تزریق گاز و تولید نفت، به میزان 2.3 الی 2.7 میلیارد بشکه هرزروی نفت خواهیم داشت و این میزان نفت دیگر قابل استحصال نخواهد بود که با احتساب نفت به ارزش 50 دلار، معادل از دست دادن 115 الی 135 میلیارد دلار است».
در ادامه گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس با اشاره به ضرورت کاهش تولید نفت در صورت عدم تامین گاز مورد نیاز برای تزریق برای تحقق تولید صیانتی و جلوگیری از هرزرفت نفت، آمده است: «بر این اساس و با توجه به میزان گاز تزریقی در عمل، باید به میزان 215 الی 251 هزار بشکه تولید نفت کاهش یابد که با احتساب ارزش هر بشکه نفت معادل 50 دلار، حدود 4 الی 4.5 میلیارد دلار درآمد کشور در سال کاهش می یابد».
سپس این مرکز پژوهشی پیشنهاد داده است: «تخصیص گاز مورد نیاز برای تزریق در صدر اولویت‌ها قرار گرفته و سرمایه‌گذاری مورد نیاز برای احداث تأسیسات جدید برای افزایش حجم تزریق گاز به سرعت صورت گیرد».
در پایان بخش جمع بندی گزارش «تزریق گاز به میادین نفتی لازمه تحقق تولید صیانتی» هم آمده است: «بررسی برنامه ششم توسعه نشان می‌دهد که تخصیص مناسب گاز برای تزریق از محل افزایش تولید گاز در طول برنامه، صورت نگرفته و حتی در صورت تحقق برنامه، نیاز واقعی مخازن تأمین نشده است؛ از طرف دیگر ظرفیت در نظر گرفته شده برای صادرات گاز به میزان 200 میلیون مترمکعب افزایش یافته است که تحقق این حجم صادرات در طول 5 سال واقع بینانه نیست. لذا پیشنهاد میشود مابه التفاوت گاز مورد نیاز برای تزریق با میزان برآوردی در برنامه ششم از محل صادرات گاز در نظر گرفته در برنامه تأمین شود».
گفتنی است این گزارش از 9 بخش، «مقدمه»، «مروری بر روش های ازدیاد برداشت»، «جایگاه تزریق در کشورهای منطقه»، «پروژه‌های تزریق گاز در مخازن مناطق نفت خیز جنوب و تاثیرات آن بر ضریب بازیافت»، «میزان گاز تخصیصی برای تزریق»، «منابع تامین گاز برای تزریق در مخازن مناطق نفت خیز جنوب»، «شاخص نسبت تزریق به تولید»، «میزان گاز مورد نیاز برای تزریق در سال های آتی و برآورد برنامه ششم توسعه» و «جمع بندی» تشکیل شده است و در قسمتی از بخش «شاخص نسبت تزریق به تولید» این گزارش آمده است: «متوسط حجم گاز مورد نیاز برای تولید 1 بشکه (اولیه + ثانویه) در پروژه های تزریق گاز مناطق نفتخیز جنوب در حدود 76 مترمکعب استاندارد است».
