به گزارش خبرگزاری دانا،محمد صادق معماریان، کارشناس بین المللی انرژی در گفتگو با خبرنگار مهر با تاکید بر اینکه آمریکا درصنعت نفت به نقطه استیصال رسیده است، گفت: نیم نگاهی به تحلیل های موجود در رسانه های مختلف بین المللی همانند رویترز، بلومبرگ و ...نشان می دهد که ایالات متحده برای تضعیف جایگاه اوپک جنگ روانی راه انداخته است و تلاش می کند تا تولید شیل اویل ها را مقرون به صرفه معرفی کرده و به نوعی آن را رقیب نفت اوپک معرفی کند. حال آنکه چنین نیست.
اوپک امروز قرار است طی نشستی در وین، درباره تداوم کاهش تولید نفت تصمیم گیری کند. بیژن زنگنه، وزیر نفت کشورمان نیز در این نشست حضور خواهد داشت.
او با اشاره به این مطلب که اگر آمریکا بخواهد ۹۵ هزار بشکه از ذخایر استراتژیک خود را روانه بازار کند به زمانی ۱۰ ساله نیازمند است، ادامه داد: ایالات متحده دارای بیش از ۷۰۰ میلیون بشکه ذخایر استراتژیک است که در گذشته سابقه فروش ۲۰ میلیون بشکه آن را البته با تایید پارلمان این کشور و به منظور جبران بخشی از کسری بودجه خود دارد. باید در نظر داشت که روانه شدن این حجم از نفت به بازار بی شک موجب مازاد عرضه و کاهش قیمت ها می شود، بنابراین به ضرر این کشور خواهد بود.
به گفته این کارشناس نفت، بر اساس گزارش آژانس بین المللی انرژی تولید روزانه نفت آمریکا رقمی معادل ۹ میلیون و ۳۰۰ هزار بشکه است که این میزان در سال های پیش از اجرای طرح فریز نفتی از سوی اوپکی ها، عددی معادل ۹ میلیون و ۵۰۰ هزار بشکه را به خود اختصاص می داده است. به این ترتیب میبینیم که هم اکنون ایالات متحده ۲۰۰ هزار بشکه در روز از میزان تولید نفت خود در گذشته عقب افتاده است. گفتنی است که با کمبود نیروی کار در آمریکا، هزینه های تولید و خدمات شرکت های نفتی افزایش یافته و در همین راستا، ترامپ ایده معافیت های مالیاتی برای معادن و مخازن نفتی ( طرح های تشویقی) را مطرح کرد و از سویی دیگر با مطرح کردن احتمال عرضه ذخایر استراتژیک نفتی به بازار و با ایجاد یک جنگ روانی تلاش کرد تا مهره های بازار نفت را به نفع خود آرایش دهد.
معماریان تصریح کرد:با افزایش عرضه نفت به بازار شاهد شکل گیری دو روند تحولی عکس هم هستیم. نخست اینکه با مازاد عرضه، نرخ طلای سیاه به شدت سقوط می کند، این در حالی است که هشدار ثانویه مازاد عرضه نفت در بازار، کاهش حجم ذخایر است که می تواند به خودی خود منجر به افزایش قیمت شود.
تلاش بی فایده!
به عقیده او اینکه ایالات متحده آمریکا و به پیروی آن رسانه های مختلف تلاش می کنند تا سازمان اوپک را ضعیف و تصمیمات آن را بی تاثیر جلوه دهند، خود به تنهایی نشان از سیاست موفق اوپکی ها دارد. به این ترتیب که آمریکا با ضعیف نشان دادن این سازمان تلاش می کند تا ثبات اقتصادی و در پی آن ثبات سیاسی کشورهای عضو اوپک و البته هم پیمانان غیر اوپکی، را از بین برده و زمینه های ضعف را پدید آورد.
این کارشناس بین المللی انرژی اختلافات سیاسی در عین اشتراکات اقتصادی ایران و عربستان را فرصتی دانست که مسوولین ایرانی باید از آن به بهترین شکل ممکن و در راستای تامین حداکثری منافع ملی استفاده کنند.
او همچنین تاکید کرد:در ایران مباحث ژئوپولتیکی در دو محور نفتی(اقتصادی) و سیاسی مطرح می شود. به طور مثال عربستان که ممات آن به درآمدهای نفتی اش وابستگی دارد در بحث منافع اقتصادی با ایران هم راستا است چرا که در صورت نبود درآمد کافی نمی تواند هزینه های دولت پر خرج خود را تامین کرده و از ایالات متحده آمریکا تسلیحات خریداری کند. پس پیشنهاد می شود مسوولین ایرانی با به کار گرفتن رویه ای مناسب از این فضا حداکثر بهره برداری را در راستای تامین حداکثری منافع ملی کشور داشته باشند.
اوپک امروز قرار است طی نشستی در وین، درباره تداوم کاهش تولید نفت تصمیم گیری کند. بیژن زنگنه، وزیر نفت کشورمان نیز در این نشست حضور خواهد داشت.
او با اشاره به این مطلب که اگر آمریکا بخواهد ۹۵ هزار بشکه از ذخایر استراتژیک خود را روانه بازار کند به زمانی ۱۰ ساله نیازمند است، ادامه داد: ایالات متحده دارای بیش از ۷۰۰ میلیون بشکه ذخایر استراتژیک است که در گذشته سابقه فروش ۲۰ میلیون بشکه آن را البته با تایید پارلمان این کشور و به منظور جبران بخشی از کسری بودجه خود دارد. باید در نظر داشت که روانه شدن این حجم از نفت به بازار بی شک موجب مازاد عرضه و کاهش قیمت ها می شود، بنابراین به ضرر این کشور خواهد بود.
به گفته این کارشناس نفت، بر اساس گزارش آژانس بین المللی انرژی تولید روزانه نفت آمریکا رقمی معادل ۹ میلیون و ۳۰۰ هزار بشکه است که این میزان در سال های پیش از اجرای طرح فریز نفتی از سوی اوپکی ها، عددی معادل ۹ میلیون و ۵۰۰ هزار بشکه را به خود اختصاص می داده است. به این ترتیب میبینیم که هم اکنون ایالات متحده ۲۰۰ هزار بشکه در روز از میزان تولید نفت خود در گذشته عقب افتاده است. گفتنی است که با کمبود نیروی کار در آمریکا، هزینه های تولید و خدمات شرکت های نفتی افزایش یافته و در همین راستا، ترامپ ایده معافیت های مالیاتی برای معادن و مخازن نفتی ( طرح های تشویقی) را مطرح کرد و از سویی دیگر با مطرح کردن احتمال عرضه ذخایر استراتژیک نفتی به بازار و با ایجاد یک جنگ روانی تلاش کرد تا مهره های بازار نفت را به نفع خود آرایش دهد.
معماریان تصریح کرد:با افزایش عرضه نفت به بازار شاهد شکل گیری دو روند تحولی عکس هم هستیم. نخست اینکه با مازاد عرضه، نرخ طلای سیاه به شدت سقوط می کند، این در حالی است که هشدار ثانویه مازاد عرضه نفت در بازار، کاهش حجم ذخایر است که می تواند به خودی خود منجر به افزایش قیمت شود.
تلاش بی فایده!
به عقیده او اینکه ایالات متحده آمریکا و به پیروی آن رسانه های مختلف تلاش می کنند تا سازمان اوپک را ضعیف و تصمیمات آن را بی تاثیر جلوه دهند، خود به تنهایی نشان از سیاست موفق اوپکی ها دارد. به این ترتیب که آمریکا با ضعیف نشان دادن این سازمان تلاش می کند تا ثبات اقتصادی و در پی آن ثبات سیاسی کشورهای عضو اوپک و البته هم پیمانان غیر اوپکی، را از بین برده و زمینه های ضعف را پدید آورد.
این کارشناس بین المللی انرژی اختلافات سیاسی در عین اشتراکات اقتصادی ایران و عربستان را فرصتی دانست که مسوولین ایرانی باید از آن به بهترین شکل ممکن و در راستای تامین حداکثری منافع ملی استفاده کنند.
او همچنین تاکید کرد:در ایران مباحث ژئوپولتیکی در دو محور نفتی(اقتصادی) و سیاسی مطرح می شود. به طور مثال عربستان که ممات آن به درآمدهای نفتی اش وابستگی دارد در بحث منافع اقتصادی با ایران هم راستا است چرا که در صورت نبود درآمد کافی نمی تواند هزینه های دولت پر خرج خود را تامین کرده و از ایالات متحده آمریکا تسلیحات خریداری کند. پس پیشنهاد می شود مسوولین ایرانی با به کار گرفتن رویه ای مناسب از این فضا حداکثر بهره برداری را در راستای تامین حداکثری منافع ملی کشور داشته باشند.