به گزارش خبرگزاری دانا از ساینس دیلی، معمولا پروتزهایی که برای معلولان استفاده میشود با مشکلات متعددی همراه است. مشکلات پروتز هنگام اتصال و انفصال، کوفتگی، زخم و فشار بیش از اندازه در ناحیه اتصال و عفونت از رایج ترین مشکلات این افراد است.
محققان مرکز ONR در آمریکا برای حل این مشکلات یک پروتز هوشمند طراحی کردهاند. این پروتز حاوی تعدادی حسگر است که علاوه بر کنترل عفونت، میزان فشار وارد بر ناحیه اتصال را می سنجند.
در حال حاضر پروتزهایی مورد استفاده قرار میگیرد که در محل اتصال حاوی یک سوکت است. این سوکت به انتهای اندام قطع شده میچسبد و به دلیل فشار بیش از اندازه وارد شده به بافت نرم، باعث میشود بسیاری از معلولان ترجیح دهند بهجای استفاده از پروتز، از صندلی چرخدار استفاده کنند.
محققان برای حل این مشکلات یک پروتز هوشمند به نام MOIP ساختهاند. این پروتز به منظور راحتی در نصب، یک ثابتکننده از جنس تیتانیوم دارد که در استخوان پای بیمار به وسیله جراحی کاشته میشود و یک اتصال کوچک از پای بیمار بیرون است که پروتز روی آن قرار میگیرد. با وجود این مکانیسم نه تنها نصب پروتز راحت تر است؛ بلکه بیمار با استفاده از آن میتواند به راحتی پیادهروی کند.
محققان برای حل مشکل عفونت بیماران، از حسگرهای زیست سازگاری استفاده کردهاند که در انتهای عضو قطع شده بیمار قرار میگیرد و به حسگرهای دیگری که در پروتز تعبیه شده متصل میشود. مجموعه این حسگرها عواملی را کنترل میکنند که به پزشک در بررسی، جلوگیری و درمان عفونت کمک می کند.
این حسگرها به طور مداوم دمای بدن و تعادل PH را به عنوان علایم عفونت بررسی میکنند؛ از طرفی میزان سایش و فشار نیز در آن ناحیه احساس میشود. پروتز MOIP در حال حاضر در مراحل اولیه قرار دارد و مدل قابل استفاده آن در آزمایشهای بالینی سال آینده وارد بازار میشود.
محققان مرکز ONR در آمریکا برای حل این مشکلات یک پروتز هوشمند طراحی کردهاند. این پروتز حاوی تعدادی حسگر است که علاوه بر کنترل عفونت، میزان فشار وارد بر ناحیه اتصال را می سنجند.
در حال حاضر پروتزهایی مورد استفاده قرار میگیرد که در محل اتصال حاوی یک سوکت است. این سوکت به انتهای اندام قطع شده میچسبد و به دلیل فشار بیش از اندازه وارد شده به بافت نرم، باعث میشود بسیاری از معلولان ترجیح دهند بهجای استفاده از پروتز، از صندلی چرخدار استفاده کنند.
محققان برای حل این مشکلات یک پروتز هوشمند به نام MOIP ساختهاند. این پروتز به منظور راحتی در نصب، یک ثابتکننده از جنس تیتانیوم دارد که در استخوان پای بیمار به وسیله جراحی کاشته میشود و یک اتصال کوچک از پای بیمار بیرون است که پروتز روی آن قرار میگیرد. با وجود این مکانیسم نه تنها نصب پروتز راحت تر است؛ بلکه بیمار با استفاده از آن میتواند به راحتی پیادهروی کند.
محققان برای حل مشکل عفونت بیماران، از حسگرهای زیست سازگاری استفاده کردهاند که در انتهای عضو قطع شده بیمار قرار میگیرد و به حسگرهای دیگری که در پروتز تعبیه شده متصل میشود. مجموعه این حسگرها عواملی را کنترل میکنند که به پزشک در بررسی، جلوگیری و درمان عفونت کمک می کند.
این حسگرها به طور مداوم دمای بدن و تعادل PH را به عنوان علایم عفونت بررسی میکنند؛ از طرفی میزان سایش و فشار نیز در آن ناحیه احساس میشود. پروتز MOIP در حال حاضر در مراحل اولیه قرار دارد و مدل قابل استفاده آن در آزمایشهای بالینی سال آینده وارد بازار میشود.