به گزارش خبرگزاری دانا،علی حسینی، کارشناس انرژی در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به مذاکره درباره پیوستن ایران به خط لوله کریدور گاز جنوب، گفت: خط لوله ترنس آدریاتیک (تاپ) که از جمهوری آذربایجان آغاز شده و بخشی از کریدور گازی جنوب نیز از ترکیه عبور می کند و راهی قاره سبز می شود یکی از تامین کنندگان گاز کشورهای اروپایی است. این در حالی است که بالغ بر ۸۰ درصد از مراحل ساخت خط لوله گاز کریدور جنوبی به اتمام رسیده و به گفته والتر پیرائر، مدیر عامل شرکت خط لوله ترنس آدریاتیک (تاپ) انتظار می رود تا ۲۰۲۰ نخستین انتقال گاز به اروپا صورت گیرد.
وی با بیان اینکه میزان وابستگی اروپای غربی به گاز روسیه کمتر است، ادامه داد: کشورهایی نظیر آلمان و اسپانیا میزان وابستگی بیشتری به گاز روسیه دارند؛ البته وابستگی کشورهای اروپای غربی کمتر است؛ چرا که بخش عمده ای از نیاز خود به گاز را از طریق ال ان جی تامین می کنند.
به گفته این کارشناس انرژی، ورود ایران به بازار صادراتی گاز اروپا از طریق خط لوله به لحاظ اقتصادی توجیه ندارد. مهم ترین نکته در صادرات از طریق خط لوله را می توان فاصله مکانی دانست. این در حالی است که کشورهای همسایه ایران که از بعد مکانی نزدیکی بیشتری با ایران دارند، نظیر کویت، پاکستان، هند، عمان خواهان گاز ایران هستند که از این طریق می توان علاوه بر ایفای نقش در قالب هاب انرژی، چشم انداز بلند مدت صادرات گاز کشور را فراهم کنیم.
حسینی با بیان اینکه اروپا در حال توسعه مبادی مصرف انرژی پاک در صنعت و سایر بخش های مصرفی خود است، افزود: پیش بینی ها نشان می دهد که در آینده میزان استفاده سوخت هایی نظیر گاز هم حتی در این قاره رو به کاهش است و به زودی می تواند از سبد انرژی آنها خارج شود. در حالیکه بر اساس پیش بینی کارشناسان میزان مصرف در بازارهای چین و هند رو به افزایش است.
وی با بیان اینکه بازار گازی اروپا در باطن در اختیار روسیه است، افزود: با ورود به بازار گازی اروپا ممکن است به طور ضمنی در مقابل روسیه قرار بگیریم. در این شرایط باید ارزیابی کنیم که آیا مایل به چنین انتخابی هستیم یا خیر. از طرفی می توانیم با انتخابی هوشمندانه از این موضوع به عنوان بهانه مذاکره با روس ها استفاده کرده و بابت عدم ورود خود به بازارهای اروپایی کسب امتیاز کرده و جای بیشتری برای خود بازار های شرق آسیا باز کنیم.
وی با بیان اینکه میزان وابستگی اروپای غربی به گاز روسیه کمتر است، ادامه داد: کشورهایی نظیر آلمان و اسپانیا میزان وابستگی بیشتری به گاز روسیه دارند؛ البته وابستگی کشورهای اروپای غربی کمتر است؛ چرا که بخش عمده ای از نیاز خود به گاز را از طریق ال ان جی تامین می کنند.
به گفته این کارشناس انرژی، ورود ایران به بازار صادراتی گاز اروپا از طریق خط لوله به لحاظ اقتصادی توجیه ندارد. مهم ترین نکته در صادرات از طریق خط لوله را می توان فاصله مکانی دانست. این در حالی است که کشورهای همسایه ایران که از بعد مکانی نزدیکی بیشتری با ایران دارند، نظیر کویت، پاکستان، هند، عمان خواهان گاز ایران هستند که از این طریق می توان علاوه بر ایفای نقش در قالب هاب انرژی، چشم انداز بلند مدت صادرات گاز کشور را فراهم کنیم.
حسینی با بیان اینکه اروپا در حال توسعه مبادی مصرف انرژی پاک در صنعت و سایر بخش های مصرفی خود است، افزود: پیش بینی ها نشان می دهد که در آینده میزان استفاده سوخت هایی نظیر گاز هم حتی در این قاره رو به کاهش است و به زودی می تواند از سبد انرژی آنها خارج شود. در حالیکه بر اساس پیش بینی کارشناسان میزان مصرف در بازارهای چین و هند رو به افزایش است.
وی با بیان اینکه بازار گازی اروپا در باطن در اختیار روسیه است، افزود: با ورود به بازار گازی اروپا ممکن است به طور ضمنی در مقابل روسیه قرار بگیریم. در این شرایط باید ارزیابی کنیم که آیا مایل به چنین انتخابی هستیم یا خیر. از طرفی می توانیم با انتخابی هوشمندانه از این موضوع به عنوان بهانه مذاکره با روس ها استفاده کرده و بابت عدم ورود خود به بازارهای اروپایی کسب امتیاز کرده و جای بیشتری برای خود بازار های شرق آسیا باز کنیم.