رئیس سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی:
به گزارش خبرگزاری دانا از ایرنا حجتالاسلام والمسلمین «علی ذوعلم» با اشاره به اینکه شعار نظام آموزش در تولید برنامه درسی ملی
که 10 سال قبل تبیین شده «گامی به سوی مدرسه زندگی» است، اظهار داشت: باور
داریم مدرسه باید دانشآموزان را برای زندگی واقعی پرورش دهد.
به عقیده وی خانواده باید در کنار مدیریت مدرسه به تحقق اهداف کمک کند نه در ذیل و زیرمجموعه آن قرار گیرد و در حقیقت خانوادهها نیز باید نقش و کارکرد اولیای مدرسه را داشته باشند.
معاون پژوهشی وزارت آموزش و پرورش یادآورشد: این در حالیست که امروز به دلیل مشغله والدین و نوع رویکردی که در بعضی از مدارس وجود دارد ارتباط خانه و مدرسه به ارتباطی بسیار ضعیف تبدیل شده و این آسیبزا است.
ذوعلم تاکید کرد: شعار ما این است که مدرسه نه تنها خانه دوم بلکه خانواده دوم دانشآموزان است از این رو بسیاری از والدین میتوانند همکاران افتخاری و تاثیرگذار در کنار معلمان در مدارس باشند.
وی یکی دیگر از راهکارهای تحقق «مدرسه زندگی» را همراهی مولفههای غیرمدرسه با محیط آموزشی دانست و اضافه کرد: فضای صدا و سیما، بخش فرهنگی و هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، تمامی بخشهای تولید کننده اعم از تولیدکنندگان اسباببازی و لباس و همچنین بخش تبلیغات دینی و مذهبی مساجد و حسینیهها در اشاعه سبک زندگی موثرند البته باید توجه داشت که هیچکدام از اینها نمیتوانند مسئولیت مدرسه و آموزش و پرورش را کمرنگ کنند اما بر تحقق مدرسه زندگی سرعت میبخشند.
ذوعلم همچنین بر بهره وری از فضای «طرح بوم» به عنوان دیگر راهکار محققشدن این شعار تاکید کرد و گفت: باید بتوانیم طرح بوم را بیشتر به سمت و سوی اصلاح سبک زندگی و ارتقای اندیشه دانشآموزان و قراردادن آنها در مسیر فرهنگ ملی سوق دهیم.
وی در ادامه اظهار داشت: در سالهای اخیر جهتگیریها به سمتی بوده که مطالب کتابهای درسی با تفکر و خلاقیت، دستورزی و تمرین عینی دانشآموزان و همچنین نشاط آفرینی و ایجاد انگیزه برای آموزش همراه باشد، مواردی که در حد ظرفیت مدارس، در کتابها دیده شده است.
رئیس سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی همکاری و همیاری مدیران مدارس را بازوی قوی برای اجراییشدن برنامه مدرسهمحوری دانست و از مدیران و معلمان درخواست کرد تنها به محتوای کتابهای درسی اکتفا نکرده و آنها را یک راهنمای کلی برای محدوده کلان آموزش بدانند نه یک سقف تربیتی و آموزشی.
ذوعلم ادامه داد: این تصور که کتاب درسی میتواند همه محتوای مورد نیاز را در خود جای دهد باید به دست فراموش سپرده شود چرا که دانشآموزان در ابعاد مهارتی، اخلاقی و توانمندسازی حرفه ای بیش از اینها ظرفیت دارند و مدارس میتوانند کانون به فعلیت رساندن این ظرفیتها باشند.
وی تاکید کرد: اجرای هر چه بهتر برنامههای تحولی در مدارس صرفا با همکاری اولیای مدارس امکانپذیر خواهد بود و به طور قطع بدون همراهی آنها کارها به خوبی انجام نمیشود.
به عقیده وی خانواده باید در کنار مدیریت مدرسه به تحقق اهداف کمک کند نه در ذیل و زیرمجموعه آن قرار گیرد و در حقیقت خانوادهها نیز باید نقش و کارکرد اولیای مدرسه را داشته باشند.
معاون پژوهشی وزارت آموزش و پرورش یادآورشد: این در حالیست که امروز به دلیل مشغله والدین و نوع رویکردی که در بعضی از مدارس وجود دارد ارتباط خانه و مدرسه به ارتباطی بسیار ضعیف تبدیل شده و این آسیبزا است.
ذوعلم تاکید کرد: شعار ما این است که مدرسه نه تنها خانه دوم بلکه خانواده دوم دانشآموزان است از این رو بسیاری از والدین میتوانند همکاران افتخاری و تاثیرگذار در کنار معلمان در مدارس باشند.
وی یکی دیگر از راهکارهای تحقق «مدرسه زندگی» را همراهی مولفههای غیرمدرسه با محیط آموزشی دانست و اضافه کرد: فضای صدا و سیما، بخش فرهنگی و هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، تمامی بخشهای تولید کننده اعم از تولیدکنندگان اسباببازی و لباس و همچنین بخش تبلیغات دینی و مذهبی مساجد و حسینیهها در اشاعه سبک زندگی موثرند البته باید توجه داشت که هیچکدام از اینها نمیتوانند مسئولیت مدرسه و آموزش و پرورش را کمرنگ کنند اما بر تحقق مدرسه زندگی سرعت میبخشند.
ذوعلم همچنین بر بهره وری از فضای «طرح بوم» به عنوان دیگر راهکار محققشدن این شعار تاکید کرد و گفت: باید بتوانیم طرح بوم را بیشتر به سمت و سوی اصلاح سبک زندگی و ارتقای اندیشه دانشآموزان و قراردادن آنها در مسیر فرهنگ ملی سوق دهیم.
وی در ادامه اظهار داشت: در سالهای اخیر جهتگیریها به سمتی بوده که مطالب کتابهای درسی با تفکر و خلاقیت، دستورزی و تمرین عینی دانشآموزان و همچنین نشاط آفرینی و ایجاد انگیزه برای آموزش همراه باشد، مواردی که در حد ظرفیت مدارس، در کتابها دیده شده است.
رئیس سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی همکاری و همیاری مدیران مدارس را بازوی قوی برای اجراییشدن برنامه مدرسهمحوری دانست و از مدیران و معلمان درخواست کرد تنها به محتوای کتابهای درسی اکتفا نکرده و آنها را یک راهنمای کلی برای محدوده کلان آموزش بدانند نه یک سقف تربیتی و آموزشی.
ذوعلم ادامه داد: این تصور که کتاب درسی میتواند همه محتوای مورد نیاز را در خود جای دهد باید به دست فراموش سپرده شود چرا که دانشآموزان در ابعاد مهارتی، اخلاقی و توانمندسازی حرفه ای بیش از اینها ظرفیت دارند و مدارس میتوانند کانون به فعلیت رساندن این ظرفیتها باشند.
وی تاکید کرد: اجرای هر چه بهتر برنامههای تحولی در مدارس صرفا با همکاری اولیای مدارس امکانپذیر خواهد بود و به طور قطع بدون همراهی آنها کارها به خوبی انجام نمیشود.