به مناسبت "روز ملی ایمنی در برابر زلزله"؛
به گزارش خبرگزاری دانا، "تنها بنایی که اگر بلرزد محکم تر می شود ، دل است. دل آدمیزاد..." زلزله، گاهی چیزی از شهر ها باقی نمی گذارد ... به جز دل مردمش. بعد خدا خطاب به همین دل با زبان حال می گوید : ای کسی که همه ی زندگی ات در چند ثانیه نابود شده ، نماز آیات بخوان! و خدا را شکر کن ... خدایی که زلزله فرستاده !
سخت است ؛ نه؟ قاعدتا آدم دلش می خواهد بعد زلزله ، از خدا شکوه کند ... داد بزند. اعتراض کند...اگر وسط آوار یادش بیاید خدا هست و قبله کدام است! تبعات حادثه ای مثل زلزله حتی می تواند اعتقاد آدم را بلرزاند.
مثل یک جور بازی می ماند. ما می سازیم. برنامه می ریزیم. آینده نگری می کنیم. زلزله ، مثل یک کودک بازیگوش می آید و خرابش می کند. با وجود این کودک بازیگوش که حرف کسی را هم نمی شنود ، چه باید کرد؟ مهم ترینش ایمن سازی ساختمان هاست ؛ از قبل ... و ایمن سازی هم البته هزینه بر، زمان بر و انرژی بر است. اما این زمان و هزینه و انرژی کجا ... و آن جان و مال و تمام زندگی کجا ...
«بساز-بفروش» اگر ساختمانش را درست و درمان نسازد و امضاهای ناظر و شهرداری و ... را هم با دادن پول چایی و قند و دارچین اضافه ! بگیرد ، آن وقت یک زلزله می تواند خریدار بیچاره را به زمین گرم بزند ... جوری که دیگر هیچ وقت کمرش راست نشود.
«خریدار» اگر موقع خرید به استحکام ساختمان دقت نکند و فقط ملاک های دیگر را در نظر بگیرد ، یعنی ریسکِ نابود شدن مال و جان در چند ثانیه را پذیرفته است.
راه حل های بعدی، جدی گرفتن توصیه های ایمنی ریز تر است که اتفاقا خیلی هم در کاهش مشکلات ، موثرند. مثلا محکم کردن وسایلی که احتمال سقوط دارند و نخوابیدن زیر وسایل سنگین و قفسه کتاب و ... چک کردن موقعیت های خوب در خانه برای پناه گرفتن و یاد دادن آن به کودکان ، دانستن محل قطع آب و برق و گاز و نقشه ی خانه برای خروج به موقع بعد از زلزله و ...
بی شک زمان زلزله ، پیش بینی ناپذیر است اما خطرات احتمالی قابل پیش بینی و جلوگیری اند ؛ امروز می توانید در خانه ی خودتان با همکاری اعضای خانواده ، مشکلات احتمالی را بررسی و حل کنید. شاید فردا دیر باشد .
انتهای پیام/