قلدری از مسائل شایعی است که میزان شیوع آن با جنسیت افراد ارتباط مستقیمی دارد به صورتی که این مسئله در میان پسران حداکثر تا حدود52 درصد و در بین دختران حداکثر تا حدود 46 درصد، گزارش شده است.
خدیجه زارعی/ به گزارش خبرگزاری دانا، قلدری یکی از شایعترین رفتارهای پرخاشگرانه در همه مدارس دنیا است، که پیشگیری و درمان به موقع آن با سلامت روانی و جسمی افراد در نوجوانی و جوانی ارتباط مستقیمی دارد.
تاکنون تعریف های متفاوتی از قلدری ارائه گردیده است اما بشکل جامع تری می توان گفت: قلدری یک رفتار پرخاشگرانه است که بین فرد زورگو و قربانی که مکرر در معرض اعمال خشونت بار قرار می گیرد، رخ می دهد.
عامل تکرار پذیری در تعریف قلدری آن را با سایر خصومت ها و دعواها متمایز می کند. لذا قلدری سواستفاده نظامند از قدرت است که عامدانه و تکرار پذیر اتفاق می افتد.
قلدری از مسائل شایعی است که میزان شیوع آن با جنسیت افراد ارتباط مستقیمی دارد، در میان پسران حداکثر تا حدود52 درصد و در بین دختران حداکثر تا حدود 46 درصد، گزارش شده است بنابراین مدارس پسرانه بیشتر با این مسله دست و پنچه نرم می کنند.
رفتارهای قلدرمابانه
این رفتارها به شکلهای گوناگونی از جمله قلدری جسمانی، کلامی، اجتماعی، رخ می دهد.
قلدری جسمانی کتک، لگد زدن، عمداً تنه زدن یا هل دادن، پول زوری، خراب کردن عمدی وسایل، نیشگون، آب دهان انداختن، اذیت کردن
قلدری کلامی تمسخر، فحاشی، طعنه و کنایه، تهدید،القاب زشت، مجبور کردن افراد به انجام کاری که تمایل ندارد،تهدید جنسی
قلدری اجتماعی طرد کردن از گروه دوستان، بی محلی و نادیده گرفتن عمدی و تشویق بقیه افراد برای انجام این رفتار، تنفر سازی علیه قربانی، شایع سازی علیه قربانی، تحقیر کردن. تمسخر در جمع بخاطر قیافه و وضع مالی و نوع خانواده، منزوی سازی قربانی
علاوه بر اینها نوع دیگر قلدری در شهرها و کشورهای مهاجر پذیر براساس تعصب نژادی شکل می گیرد. از میان رفتارهای فوق بیشترین رفتار زورگویانه صدا زدن با اسامی زشت و زننده، تمسخر و تحقیر کردن است.
عوامل قلدری؛
1)عوامل فردی؛ بخاطر رفتارهای روانی-اجتماعی افراد است همانند: باورهای حامی پرخاشگری (اگر من از دعوا کردن دوری کنم دوستانم فکر میکنند ترسو هستم. باید کاری کنم که دیگران از من حساب ببرند) ،احساس افسردگی، تکانشگری
تکانشگری چیست؟ طیف گسترده ای از رفتارهای مخاطره آمیز است که برای دستیابی به یک لذت یا پاداش انجام می دهند، که در مورد انجام آن تفکری صورت نمیگیرد و با انجام سریع و آنی همراه است.
لذا قلدرها علی الخصوص پسران بخاطر تکانشگری، خودکنترلی پایینی دارند، به همین دلیل، دنبال بهره جویی از دیگران برای دستیابی به لذت هستند. همین امر در بزرگسالی با ارتکاب به جرم، بزهکاری و مصرف الکل و رفتارهای پرخطر جنسی و... رابطه مستقیم دارد.
2)عوامل خانوادگی؛ افراد زورگو در خانوادهی خویش خشونت بیشتری را تجربه می کنند. همچنین زورگویان یک بی توازنی شدید قدرت بین پدر و مادر(قدرت بیشتر پدر)، همچنین بین خود و بقیه خواهر و برادرها ادراک می کنند.
خانواده زورگویان اجازه خودمختاری و تصمیم گیری را به فرزندان نمی دهند و فاقد ساختار و قانون صحیح است و عموما دارای قواعد سخت گیرانه است که رفتار پرخاشگرانه را تقویت می کنند.
این افراد بخاطر فضای خانوادگی نمی توانند روابط صمیمانه با دیگران برقرار کنند، و در صورت خاتمه یافتن روابط دوستانه زیاد ناراحت نمی شوند. لذا احساس همدلی و هم حسی ضعیفی دارند و آنها نسبت به قربانیان خود بی اعتنا هستند و ترسی از تنبیه شدن ندارند. همچنین این افراد اهل درگیری، نمرات ضعیف، و جو مدرسه را مکدر می کنند.
3)عوامل آموزشگاهی؛ نحوه مدیریت مدرسه و طراحی کلاسها در تشدید قلدری موثر است، به چند مورد از آنها اشاره می کنیم:
-تعداد زیاد دانش آموزان در مدارس و در کلاسها
-عدم کنترل دانش آموزان توسط کارکنان
-بی احترامی کارکنان مدرسه به دانش آموزان
-عدم احساس امنیت در مدرسه
-عدم احساس تعلق به مدرسه( یعنی عدم مشارکت دهی دانش آموزان در امور مدرسه)
-نادیده گرفتن رفتارهای قلدر توسط معلم و کارکنان
انتهای پیام/
