وی سپس به کتاب ماریو بارگاس یوسا (نویسنده نوبلیست اهل پرو، متولد ۱۹۳۶) به نام چرا ادبیات؟ اشاره کرد و افزود: یوسا در این کتاب (که به ترجمه عبدالله کوثری در دست است) ادبیات را سرگرمی یا ابزاری برای ابراز تجمل نمی داند بلکه تاکید دارد جامعه ای که کتاب نمی خواند و ادبیات نمی داند محکوم به توحش معنوی است.
ادبیات ما را از تاریخ و جغرافیای محدود خود خارج میکند
عضو هیات علمی دانشگاه خوارزمی با استناد به سخنان این نویسنده اهل
آمریکای لاتین ادبیات را مهمترین فعالیت ذهن دانست که در جامعه موجب وحدت و
پذیرش تنوعها و تکثر میان اقشار و اقوام مختلف است.
وی در این نشست
مجازی به همت انجمن ترویج زبان و ادبیات فارسی استان فارس تاکید کرد:
ادبیات ما را از تاریخ و جغرافیای محدود خود فراتر میبرد و با خوانندگان
آثار مهم ادبیات دنیا از شکسپیر تا تولستوی و سر انتس همراه میکند.
کتابهای ادبیات دبیرستان به اندازه کافی جذاب و شیرین نیستند
باقری با ارجاع آموزگاران ادبیات به اصل این کتاب و مقاله دکتر فتوحی
وارد موضوع چگونگی تنوعبخشی به آموزش ادبیات در مقاطع متوسطه شد و گفت:
کتابهای ادبیات دبیرستان ها به اندازه کافی جذاب و شیرین نیستند و وجود
معلم باید این امر را جبران کند.
وی ادامه داد: روح دستور و نگارش
زبان فارسی در این کتاب ها بر ادبیات غلبه دارد و ظرافتهای ادبیات در آنها
نادیده گرفته میشود بنابراین معلم باید دانشآموزان را با مزه ادبیات
آشنا کند.
غلبه ادبیات تعلیمی بر ادبیات غنایی و حماسی در کتب درسی
استاد دانشگاه خوارزمی در ادامه به انواع ادبیات اشاره کرد و افزود:
ادبیات تعلیمی، ادبیات حماسی و ادبیات غنایی انواعی از ادبیات هستند که با ۳
قوه اندیشه، اراده و عاطفه در انسان برابری میکنند و بر این قوا تاثیر
میگذارند.
وی با اشاره به پررنگ بودن ادبیات تعلیمی در کتاب های درسی
ادبیات مدارس گفت: اگر فقط بر ادبیات تعلیمی تاکید کنیم، دانش آموز خسته و
از ادبیات دلزده می شود. یا وقتی فقط بر جنبه های آموزشی ادبیات تصریح و
ادبیات غنایی و حماسی را فراموش کردیم، حب وطن و سرزمین در دانش آموزان شکل
نمی گیرد.
وی خاطرنشان کرد: اگر کتابهای ادبیات متناسب (از جهت توجه
به همه انواع ادبیات و ادبی) و جذاب نیست، معلم باید دانش آموز را با جنبه
های دیگر ادبیات آشنا کرده و او را از لذت ادبیات سرشار کند. دانش
آموز باید با بعد اندیشه و لذتبخشی ادبیات همزمان و توامان بجا و شایسته
آشنا شود.
بهادر باقری گفت: لذت ادبیات مانند برخی لذاید دنیا آنی نیست
و تا آخر عمر با انسان باقی است، ادبیات روانشناسی و انسان شناسی است و ما
را به خود نشان میدهد.
وی با اشاره به آرای ریگموند فروید (روانشناس
اتریشی) نقبی به ادبیات داستانی زد و گفت: فروید که خود از روانشناسان
بزرگ دوران ماست، تیودور داستایوسکی (نویسنده روس) را در مقام روانشناس
بزرگتر می داند؛ زیرا معتقد است او لایه های پیچیده شخصیت بشری را شناخته و
شناسانده، خواننده با آثار او همذاتپنداری می کند و با سویه های تاریک و
روشن شخصیت خود آشنا میشود.
باقری از آموزگاران زبان و ادبیات فارسی
خواست با آشنایی و تسلط بر انواع ادبیات دانش آموزان را با گنجینه های
بشری ادبیات آشنا کنند.