
به گزارش خبرگزاری دانا آیت الله سید محمد محقق داماد (۱۳۲۵ - ۱۳۸۸ق) فقیه، اصولی و از مدرسان حوزه علمیه قم بود. بسیاری از روحانیانی که در انقلاب نقش داشتند و در جمهوری اسلامی مسئولیت پذیرفتند، از شاگردان او محسوب میشوند. وی داماد شیخ عبدالکریم حائری یزدی مؤسس حوزه علمیه قم بود و به همین دلیل لقب داماد را به او دادند.
محقق داماد پس از تحصیل علوم مقدماتی در اردکان راهی شهر یزد شد. در حوزه یزد در درس آقا سید احمد مدرسی، حاج سید یحیی واعظ و سید محمد علیرضا حائری حاضر شد و بعد از اقامت نه ساله در یزد، بنا به پیشنهاد شیخ غلامرضا یزدی در سال ۱۳۴۱ق به قم نقل مکان کرد و در درس اساتید حوزه علمیه قم از قبیل میر سید علی کاشانی، سید محمدتقی خوانساری، میرزا محمد همدانی، سید محمد حجت کوهکمری و عبدالکریم حائری یزدی شرکت کرد. آیتالله داماد مورد توجه و عنایت آیتالله حاج شیخ عبدالکریم حائری قرار گرفت و با دختر آیتالله حائری ازدواج کرد و به داماد ملقب شد.
پس از وفات شیخ عبد الکریم حائری در سال ۱۳۱۵ شمسی، سید محمد محقق داماد جزو فضلای جوان حوزه قم محسوب میشد و حوزه درس وی به تدریج رونق گرفت. در زمان مرجعیت آیتالله بروجردی، داماد جزو ممتحنین حوزه بود که در کنار علمایی چون شیخ مرتضی حائری یزدی از طلاب امتحان شفاهی میگرفت. وی در طول سه دهه تدریس در حوزه قم و با وجود بیان دشوار و محتوای سنگینی که در درس وی وجود داشت، به یکی از شاگردپرورترین استادان تاریخ حوزه قم بدل شد و اکثر شاگردان وی در زمان استاد از فضلای حوزه بودند و بعدها در سلک عالمان و مجتهدان نامدار معاصر درآمدند. سیدموسی شبیری زنجانی از شاگردان درس آیت الله محقق داماد میگوید:
«در درس آقای داماد طلبههای ممتاز شرکت میکردند، علتش ویژگیهایی بود که در خود ایشان و درسش بود: یکی اینکه رئیس نبود لذا مطامع غیر علمی در میان نبود تا شخص برای آنها در درس وی حاضر شود. از طرفی آقای داماد بیان روشنی نداشت و خیلی احتیاج به مقدمات مطویه داشت و لازم بود طلبه مقدمات دیگری برای فهم مطالب در ذهن داشته باشد. از طرف دیگر مطالب ایشان نوعا مشکل بود چون دقیق النظر بود.
انتهای پیام/