اصولا تحریم یک پیوست مربوط به افکار عمومی و رسانه‌ای دارد که این پیوست به دنبال تضعیف قدرت و همبستگی ملی کشور تحریم‌شونده است. هر چه این قدرت ملی توسط هجمه رسانه‌ای بیشتر تضعیف شود، تاثیرگذاری تحریم‌ها نیز بیشتر می‌شود.
تجربه‌های متعددی نیز این موضوع را اثبات میکند، مثلا اندیشکده بروکینز یک تحلیلی ارائه کرده است مبتنی بر اینکه بعد از اتفاقات سال 88، افکار عمومی ایران به یکی از مولفه‌های اصلی تحریم آمریکا تبدیل شده بود. یعنی شکاف اجتماعی که ناشی از اتفاقات سال 88 رقم خورد، موجب شد آمریکایی‌ها به این نتیجه برسند که می‌توانند مردم را از حاکمیت جدا کنند و در شرایطی که قدرت ملی کاهش یافته بود، تحریم‌های فلج‌کننده را اعمال کردند.
این اتفاقات موجب شد که اولین تحریم ریسک‌محور بانکی در دنیا برای نخستین بار علیه ایران وضع شود. ریچارد نفیو معمار نظام تحریمی علیه ایران نیز اشاره کرده است که ایران به لحاظ داخلی دچار ضعف شده بود و توان حل پرونده هسته‌ای خود را نداشت.
همانطور که دیدیم آمریکا حتی توافق با ایران را که از طریق واسطه‌گری ترکیه و برزیل در دستور کار بود را کنار گذاشت و به صورت یک‌طرفه لغو کرد و به سراغ قطعنامه 1929 و قانون تحریمی سیسادا رفت؛ معاون وقت خزانه‌داری آمریکا نیز در یک گزارشی به سنا این موضوع را مطرح میکند که ترکیب تحریم با شکاف اجتماعی ناشی از فتنه 88 موجب اثرگذاری آن شده است.
در نتیجه وقتی شکاف اجتماعی بالا می‌رود، آمریکایی‌ها تصور می‌کنند که می‌توانند از داخل به ایران ضربه بزنند و از موضع بالاتر، به مذاکرات و توافق با ایران نگاه می‌کنند. بنابراین برنامه آمریکا بر تعمیق این شکاف متمرکز شده است تا بیشترین امتیازگیری از ایران در مذاکرات رقم بخورد.
حتی دولت آمریکا از این فرصت استفاده میکند تا با اعمال تحریم بیشتر و ایجاد فشار اقتصادی به معیشت مردم، شکاف اجتماعی را تقویت کند و بدین صورت کشور در دور باطل تحریم و آشوب قرار گرفته و وادار به امتیازدهی به اجنبی می‌شوند.
اگر یک جریان‌شناسی ساده بین افرادی که بر آتش تحریم می‌دمند و کسانی که به دنبال آشوب در کشور هستند انجام دهید، متوجه می‌شوید که شخصیت‌های لیدر در هر دو جریان تقریبا مشترک است. مثلا وزیر خارجه آمریکا مصاحبه میکند و از اغتشاشات حمایت میکند و همزمان شرکت‌های ایرانی را تحریم میکند.
نکته جالب توجه اینکه همین افراد، تئوریسین‌های پروژه تسلیم ایران در مقابل خواسته‌های آمریکا در برجام نیز هستند. در واقع سناریو بدین صورت تعریف شده است که با اعمال تحریم یک شکاف اجتماعی ایجاد شود و دوباره برای تعمیق آن تحریم‌های بیشتری وضع شود و در این بین افرادی با کاهش مقبولیت نظام و کنار زدن راهبرد بی‌اثرسازی تحریم‌ها، پیشنهاد امتیازدهی ایران به آمریکا را مطرح کنند.
پایان پیام/
