به گزارش پایگاه خبری دانا گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهید بهشتی با همکاری معاونت پژوهشی برگزار میکند:
نخستین کنگرهٔ ملی مولانا در مرکز اندیشهٔ فعال
مولوی، که به نام کامل او جلال‌الدین محمد بلخی شناخته می‌شود، یکی از بزرگ‌ترین شاعران و عارفان اسلامی در تاریخ ادبیات فارسی است. او در شهر بلخ (در حال حاضر در افغانستان) به دنیا آمد و در قونیه (ترکیه کنونی) درگذشت.
مولوی بیشتر به خاطر اشعارش در قالب غزل و مثنوی شناخته می‌شود. مهم‌ترین اثر او "مثنوی معنوی" است که شامل شش دفتر و مجموعه‌ای از داستان‌ها و آموزه‌های عرفانی است. این اثر به عنوان یکی از شاهکارهای ادبیات فارسی و عرفان اسلامی شناخته می‌شود و تأثیر عمیقی بر فرهنگ و ادبیات جهان گذاشته است.
مولوی به عنوان یک عارف، به جستجوی حقیقت و عشق الهی پرداخت و در آثارش به مفاهیم عمیق روحانی و انسانی پرداخته است. او همچنین به تأسیس طریقت مولویه (یا رقص درویش‌ها) مشهور است که به رقص سماع معروف است و نماد جستجوی روحانی و نزدیکی به خداوند است.
افکار و اشعار مولوی همچنان الهام‌بخش بسیاری از مردم در سراسر جهان هستند و او به عنوان یک نماد عشق و عرفان در تاریخ فرهنگ اسلامی و جهانی شناخته می‌شود.
برخی از دلایل جایگاه ویژه مولانا در میان مردم ایران عبارتند از:
1. شعر و ادب فارسی: اشعار مولوی به زبان فارسی به ویژه در قالب غزل و مثنوی، عمیقاً در فرهنگ و ادبیات ایران نفوذ کرده است. آثار او نه تنها به زیبایی‌های زبانی معروف‌اند، بلکه معانی عمیق و فلسفی دارند که مخاطبان را به تفکر و تأمل دعوت می‌کنند.
2. عرفان و spirituality: مولانا به عنوان یک عارف بزرگ، مفاهیم عمیق عرفانی را در آثارش بیان کرده است. آموزه‌های او درباره عشق الهی، حقیقت، و جستجوی معنای زندگی برای بسیاری از مردم الهام‌بخش بوده و همچنان در محافل عرفانی و مذهبی مورد توجه قرار دارد.
3. تأثیر فرهنگی: مولوی تأثیر عمیقی بر فرهنگ ایرانی گذاشته است. جشنواره‌ها، نشست‌ها و محافل ادبی به مناسبت یادبود او برگزار می‌شود و اشعارش در مدارس و دانشگاه‌ها تدریس می‌شود.
4. جاذبه جهانی: آثار مولوی فراتر از مرزهای ایران گسترش یافته و به زبان‌های مختلف ترجمه شده‌اند. این امر باعث شده تا مولوی به عنوان یک شخصیت جهانی شناخته شود که پیامی از عشق و وحدت را به همه انسان‌ها منتقل میکند.
5. سماع و طریقت مولویه: رقص سماع که بخشی از طریقت مولویه است، به عنوان یک نماد از جستجوی روحانی و نزدیکی به خداوند در فرهنگ ایرانی شناخته می‌شود. این رقص در مراسم مختلف فرهنگی و مذهبی اجرا می‌شود و جذابیت خاصی دارد.
در کل، مولانا نه تنها به عنوان یک شاعر و عارف بلکه به عنوان یک نماد فرهنگی و انسانی در دل مردم ایران جای دارد و آثارش همچنان در زندگی روزمره و روحیه مردم تأثیرگذار است.
با سخنرانی ۹ تن از اساتید برجستهٔ کشور
زمان: دوشنبه ۱۹ آذرماه ، ساعت ۹صبح تا ۵ عصر
مکان: دانشگاه شهید بهشتی، دانشکدهٔ ادبیات و علوم انسانی، تالار مولوی
