به گزارش پایگاه خبری دانا، گروه دانش و فناوری:
سیستم مالی غیرمتمرکز یا دیفای (DeFi) موج جدیدی از نوآوری است که با استفاده از قراردادهای هوشمند (Smart Contracts) بر روی بلاکچین‌هایی مانند اتریوم، خدمات مالی سنتی را بازآفرینی می‌کند. برای ایرانی‌ها، که اغلب به دلیل تحریم‌ها از دسترسی به سرویس‌های بانکی بین‌المللی محروم هستند، دیفای نه تنها یک فرصت سرمایه‌گذاری، بلکه یک راه‌حل حیاتی برای اتصال به اقتصاد جهانی محسوب می‌شود.
چگونه دیفای بانک‌ها را کنار می‌زند؟
در مدل سنتی، شما برای دریافت وام یا سپرده‌گذاری سودآور، نیازمند یک واسطه‌ی قدرتمند به نام بانک هستید. بانک‌ها این فرآیند را کنترل می‌کنند، نرخ سود را تعیین کرده و بابت این واسطه‌گری هزینه‌های هنگفتی دریافت می‌کنند.
دیفای این معادله را به هم می‌زند. کاربران می‌توانند دارایی‌های دیجیتال خود را در استخرهای نقدینگی (Liquidity Pools) قفل کنند و در ازای آن سود سالانه (APY) دریافت کنند. در مقابل، افرادی که نیاز به وام دارند، می‌توانند با گرو گذاشتن وثیقه‌ی بیشتر از مبلغ وام (Over-Collateralized Loan)، بدون نیاز به بررسی اعتبار و در کمترین زمان ممکن، وام بگیرند. این فرآیندها به صورت خودکار توسط کدهای قرارداد هوشمند مدیریت می‌شوند.
فرصت‌های دیفای برای ایرانیان:
دسترسی به بازارهای جهانی:
کاربران ایرانی می‌توانند بدون محدودیت‌های جغرافیایی و تحریمی، در بازارهای مالی بین‌المللی مشارکت کنند و سود دلاری کسب کنند.
فرار از تورم:
در شرایط تورم بالا و کاهش ارزش پول ملی، کسب سودهای دلاری پایدار از طریق دیفای یک پناهگاه امن برای حفظ ارزش سرمایه به شمار می‌رود.
سرویس‌های بومی:
اگرچه اکثر پروتکل‌های اصلی جهانی هستند، پلتفرم‌های بومی در ایران نیز در حال توسعه ابزارهای مشابه در حوزه وام‌دهی همتا به همتا (P2P) با استفاده از رمزارزها هستند.
ریسک‌ها و هشدارهای مهم:
سرمایه‌گذاری در دیفای بدون ریسک نیست. مهم‌ترین چالش، ریسک قراردادهای هوشمند است. اگر کد یک پروتکل دارای حفره امنیتی باشد، کل سرمایه قفل‌شده در آن استخر نقدینگی می‌تواند از بین برود. علاوه بر این، نوسانات شدید بازار رمزارزها می‌تواند ارزش وثیقه شما را پایین آورده و منجر به انحلال (Liquidation) سریع دارایی‌تان شود.
در نهایت، برای استفاده از دیفای، کاربران باید سطح سواد مالی و فنی بالایی داشته باشند. این فضا عاری از واسطه است، به این معنی که اگر اشتباهی رخ دهد، هیچ بانک یا نهادی وجود ندارد که ضرر شما را جبران کند.
