مدیرمسوول سایت عصر ایران مطرح کرد:
امروزه ما شاهد روزنامه هایی در کشور هستیم که هیچ گونه مطلب مناسب و در خور توجهی ندارند و فقط برای درج آگهی و کسب سود اقدام به چاپ نشریه ای می کنند که این امر خلاف اصول روزنامه نگاری بوده و باعث شده تا روزنامه نگاران غیر حرفه ای وارد این حوزه شوند.
به گزارش گروه رسانه خبرگزاری دانا (داناخبر)، جعفر محمدی، مدیر مسوول سایت عصر ایران در رابطه با وضعیت کثرت مطبوعات در ایران، گفت: مطبوعات مکتوب ما در کشور از لحاظ کمی و تعداد، کثرت دارند اما از نظر محتوا این طور نیست و متاسفانه محتوای بیشتر روزنامه های کشور یکسان بوده و تولید محتوا خیلی در مطبوعات کشور صورت نمی گیرد.نبود تحریریه های استاندارد در بعضی از روزنامه ها
وی ادامه داد: در چند سال اخیر روزنامه های کشور بیشتر مطالب و خبرهای خود را از خبرگزاری‌ها و سایت های خبری کپی می کنند و حتی باید گفت که تعدادی ار روزنامه های ما تحریریه استاندارد و مناسبی ندارند. به همین دلیل کثرت مطبوعات در حال حاضر برای فضای رسانه ای کشور نمی تواند مفید باشد، در صورتی که اگر این کثرت مربوط به محتوای رسانه ها باشد می تواند بسیار مطلوب بوده و مورد توجه واقع شود.
مدیر مسوول سایت عصر ایران، در خصوص تیراژ کاذب مطبوعات اظهار کرد: متاسفانه تیراژ کاذب در فضای رسانه ای کشور معضلی است که به وضوح قابل مشاهده است، به عنوان مثال گاهی در برخی شهرستان‌ها روزنامه هایی با کیفیت بسیار پایین وجود دارد که دلیل تاسیس آنها گرفتن آگهی های دولتی است، به این صورت که در ماه نوبت دریافت یک آگهی را دارند و فقط در ماه یکبار برای چاپ آن آگهی و با تیراژ بسیار پایین منتشر می شوند و بعد به صورت رایگان در دکه ها قرار می گیرند، که بسیاری از آنها هم برگشت داده می شوند.
روزنامه ها از خبرگزاری‌ها عقب تر هستند
محمدی در این رابطه افزود: بعضی روزنامه ها تیراژی معادل 2هزار عدد دارند که بسیاری از آنها هم برگشت داده می شوند ولی آن روزنامه ها تیراژ واقعی خود را بر روی روزنامه درج نمی کنند و معمولا خود را روزنامه ای پر تیراژ می دانند، به عقیده من اینها روزنامه نیستند بلکه باید نام آنها را روزی نامه گذاشت، چراکه مورد اقبال عمومی قرار نمی گیرند. همین امر می تواند جایگاه روزنامه نگاری را در کشور مخدوش کند.
وی در رابطه با ریزش مخاطبان مطبوعات در چند سال اخیر گفت: بخشی از این ریزش مخاطب به دلیل به وجود آمدن روزنامه نگاری سایبری و فضای اینترنتی است که می‌توان آن را امری عادی تلقی کرد، چرا که روزنامه ها عقبتر از رسانه های سایبری هستند و مردم بخشی از نیازهای خود را بدون پرداخت هزینه ای بالا و با دسترسی آسان برطرف می کنند. اما ریزش مخاطب در مطبوعات مکتوب کشور بیشتر از حد طبیعی است و باید برای برطرف کردن این مشکل چاره ای اندیشید.
روزنامه ها باید بیشتر به مطالب تحلیلی بپردازند
این کارشناس رسانه، ادامه داد: برای احیای روزنامه های مکتوب دو اقدام لازم است. اولین حرکت وابسته به خود روزنامه است، به این صورت که آنها باید سعی کنند جایگاه تحلیل و نقد را در روزنامه های خود افزایش دهند، چرا که مردم خبرهایی که اتفاق افتاده است را همان لحظه از طریق خبرگزاری‌ها و سایت‌ها پیگیری می کنند و دیگر منتظر نمی مانند تا فردا آن را در روزنامه ها مطالعه کنند، به همین دلیل روزنامه ها بیشتر از درج خبر به تحلیل اخبار نیاز دارند.
وی در این راستا عنوان کرد: اقدام دوم نیز، نیاز به همکاری مسوولان و دولت دارد، به این صورت که مدیران مربوطه می توانند فضای عمومی رسانه را در حد چارچوب قانونی باز بگذارند تا مردم احساس کنند که صدای آنها در مطبوعات منعکس می شود و به سراغ آنها بروند و نیازهای خود را در مطبوعات جست وجو کنند.
محمدی افزود: مردم معمولا به دو دلیل به سمت روزنامه ها می روند، یکی اینکه اخبار و اطلاعات را کسب کنند و دیگری اینکه خود را در روزنامه ها ببینند. دلیل اول با شکل گیری فضای سایبری به راحتی برطرف می شود، اما در مورد نکته دوم باید بگویم این نیاز به تخصص دارد، اصحاب رسانه باید به گونه ای بنویسند که مخاطبان احساس کنند حرف روزنامه ها حرف دل آنهاست، یکی از راه حل های این مورد این است که همه گروه ها در چارچوب قانون و با رعایت اصول و موازین اخلاقی اقدام به فعالیت رسانه ای و مطبوعاتی کنند.
تک زبانی خبرگزاری‌ها امکان رقابت در عرصه برون مرزی را از آنها گرفته
مدیر مسوول سایت عصر ایران، در رابطه با روزنامه نگاری سایبری در کشور گفت: این امر برای فضای مطبوعاتی کشور یک اتفاق مناسب بود، البته به شرط آنکه حرف تمام افراد جامعه در آن وجود داشته باشد، همچنین مالکیت آنها و مسوولانشان به خوبی مشخص شوند. برخی مواقع سایت‌هایی به وجود می آیند که مدیران آن مشخص نیستند و شخصی برای مطالبی که بر روی آن سایت درج می شود پاسخگو نیست و بیشتر شبیه شب نامه است تا یک سایت خبری، که این امر می تواند مضر باشد و باید جلوی آن را گرفت.
این کارشناس رسانه در خصوص جایگاه خبرگزاری‌های کشور در سطح جهانی عنوان کرد: از نظر زمان تولد روزنامه نگاری سایبری، ایران از کشورهای دیگر عقب نیست و سایت های خبری در ایران با فاصله کمی از سطح جهانی آغاز به کار کردند. از لحاظ فنی و تکنیکی هم، یعنی از نظر طراحی سایت و امکانات چند رسانه ای، کشور ما چندان عقب نیست و می تواند در این زمینه حرفی برای گفتن داشته باشد.
وی ادامه داد: اما از نظر تولید محتوا و نیروی متخصص و ماهر، خبرگزاری‌ها و سایت‌های خبری ما به هیچ عنوان قادر به رقابت با سایت‌های اروپایی نیستند و در این زمینه از آنها بسیار عقب هستیم.
محمدی در ادامه تصریح کرد: نیروی شاغل در بخش روزنامه نگاری سایبری عمدتا جوان هستند و نیاز به کسب تجربه دارند، البته باید گفت که این نیروی جوان توانایی رسیدن به درجات بالا را دارند. یکی دیگر از مشکلات اساسی خبرگزاری‌های کشور این است که اکثر آنها تک زبانه (فقط زبان فارسی) بوده و به همین دلیل امکان رقابت در عرصه برون مرزی را ندارند.
در حرفه روزنامه نگاری تفاوت بسیاری بین علم و عمل است
محمدی در خصوص رشته روزنامه نگاری گفت: بسیاری از اساتید این رشته که برخی از آنها جزو افراد سرشناس در این حوزه هستند، نتوانستند روزنامه نگاران معروفی شوند و بسیاری از آنها کار عملی زیادی انجام نداده اند. به عقیده من آنها علم این رشته را دارند اما نمی توانند آن را عملی کنند، یعنی نباید به معلومات و اطلاعات آنها شک کرد و علم آنها را زیر سوال برد، چرا که در این حرفه میان علم وعمل فاصله بسیاری است و حتی این اساتید هم برای اینکه روزنامه نگار خوبی شوند نیاز به کسب تجربه در این زمینه دارند.
مدیر مسوول عصر ایران، افزود: این اتفاق در میان دانش آموختگان رشته روزنامه نگاری بسیار ملموس است، به این صورت که بسیاری از این افراد فقط درس‌های خود را پاس کرده و نمره گرفته اند، ولی در حوزه روزنامه نگاری حتی قادر به نوشتن یک خبر کوتاه هم نیستند. به عقیده من دلیل چنین اتفاقی نبود علاقه در این افراد است، چرا که یکی از پایه‌های اصلی برای کار کردن در این عرصه داشتن علاقه است، پس بهتر است افرادی که واقعا به روزنامه نگاری علاقه دارند، درس این رشته را بخوانند، در غیر این صورت صرف داشتن مدرک به آنها برای داشتن شغل کمک نخواهد کرد.
وی در پایان صحبت‌هایش در رابطه با دستمزد روزنامه نگاران، عنوان کرد: متاسفانه حقوق روزنامه نگاران به هیچ وجه در شان یک روزنامه نگار و متناسب با زحمت‌های این حرفه نیست و با توجه به اینکه امروزه مردم از نظر اقتصادی و تامین زندگی نیاز به تلاش فراوان دارند، لذا حقوق این شغل کفاف زندگی روزنامه نگاران را نمی دهد، به همین دلیل بیشتر روزنامه نگاران کشور مجبورند چند جا کار کنند که همین امر از کیفیت کار مطبوعات به طور چشمگیری می کاهد و باعث از دست رفتن مخاطبان در دراز مدت می شود.
