به گزارش خبرنگار گروه
آموزش خبرگزاری دانا (دانا خبر)، مربیان پیش دبستانی در کشور ما، یکی از نابه
سامان ترین گروه های شغلی هستند.
این که تکلیف مربیان پیش دبستانی با قوانین کار مشخص نیست، شاید به این دلیل باشد که اصولا، «پیش دبستانی» در ایران، یک پایه تحصیلی اجباری نیست. بعضی وقت ها مسوولیت اجرای آن به عهده بهزیستی است و بعضی وقت ها هم دفتر آموزش پیش دبستانی وزارت آموزش و پرورش برای آن تصمیم می گیرد.
درحالی که در طرح تحول آموزش و پرورش، به این مقطع توجه ویژه ای شده است، هم اکنون کمتر از نیمی از کودکان به پیش دبستانی می روند. هزینه تحصیل در پیش دبستانی گرچه زیاد نیست اما برخی از والدین به خصوص در مناطق محروم، لزومی نیم بینند برای کلاس رفتن بچه های خود در سن 5 سالگی هزینه ای بدهند.
هزینه سالانه حضور در کلاس های پیش دبستانی، بنا بر برآورد خبرگزاری دانا، از صد هزار تومان تا یک میلیون تومان متغیر است؛ البته ناگفته پیدا است که در مدارس غیرانتفاعی باید از رقم های بسیار بالاتری سخن گفت.
در پیش دبستانی چه می آموزند؟
دانش آموزان در پیش دبستانی، مهارت های ویژه ای را می آموزند. گرچه ساعت حضور آن ها در مدرسه کوتاه تر از سایر دانش آموزان است اما تلاش می شود مهارت های هنری مثل نقاشی کردن و سفال گری به شیوه ساده به آن ها آموخته شود. بچه ها یاد می گیرند در کلاس کنار یکدیگر بنشینند، مداد دست بگیرند و درباره خودشان صحبت کنند. مهارت های بسیار مهمی که گاهی فرانگرفتن آن ها مشکلات زیادی را برای «کلاس اولی ها» ایجاد می کند.
این کلاس ها همچنین در بسیاری از مدارس، هنوز به شکل مختلط برگزار می شود و کودکان یک محله در مدرسه، مهد کودک و مکان هایی نظیر آن، تحت نظر یک مربی، ساعت هایی از روز را سپری می کنند.
کودکان در این دوره همچنین درباره تغذیه چیزهایی یاد می گیرند و در برخی مدارس، با خط الرسم فارسی و نوشتن اعداد آشنا می شوند.
همه این چیزها عنوان شد تا تاکید کنیم، پیش دبستانی گرچه اجباری نیست، ولی بسیار مهم است. بنابراین لزوم استفاده از مربیان ماهر در آن قابل درک خواهد بود.
برای همین است که مطابق قوانین، پیش دبستانی در ایران برای کودکان استثنایی اجباری است. حالا هم که صحبت از بهره گیری از فرصت پیش دبستانی برای حل مشکل کودکان دوزبانه است. کودکان ایرانی مطابق قانون اساسی ملزم به یادگیری زبان فارسی و یادگیری به زبان فارسی هستند. بنا براین فرض بر این است که همه کودکان کلاس اول بتوانند فارسی حرف بزنند. برای همین است که در ماه های گذشته و با داغ شدن حقوق اقلیت ها در آموزش و پرورش، مسوولان آموزش و پرورش به کرات درباره اهمیت و نقش پررنگ پیش دبستانی در مناطق دوزبانه سخن گفته اند.
پیش دبستانی مقطع مهمی است و حضور در آن بدون شک در سال های آینده با اجرایی شدن همه بندهای سند تحول اجباری خواهد شد.
اما، سوی دیگر این آموزش مهم مربیان هستند. اگر سری به مدارس ابتدایی بزنید، شاهد گلایه های برخی از مادران از وضعیت نابه سامان این مقطع خواهید بود. گرچه با جذب نیرو های خلاق و با انگیزه در سال های گذشته اوضاع رو به بهبودی می رود اما، هنوز هستند مدارسی که مربیان پیش دبستانی در آن ها از میان نیروهای بسیار جوانی انتخاب می شوند که تجربه کافی برای مواجهه با کودکان ندارند. این نیروها معمولا از میان آشنایان مدیران انتخاب می شوند.
جبار کوچکی نژاد در گفت و گو با مهر با بیان این مطلب گفت:در دولت گذشته، آموزش و پرورش معلمان را بدون پشتوانه تخصصی و حتی در برخی مواقع با رابطه و واسطه گری جذب می کرد.
گروه دیگری از این مربیان، مربی های تحصیل کرده در رشته های مرتبط با هنر هستند که طبق معمول آموزش و پرورش خودشان ترجیه می دهند در جایگاه واقعی خود حضور داشته باشند.
مربیان چه می گویند؟
البته در این میان بسیار زیادند مربیانی که با تخصص و تجربه کامل، در کلاس های پیش دبستانی حضور می یابند. مربیانی که سال هاست در انتظار «استخدام» به سر می برند. یک روز می شنوی که برای استخدام شدن ختم قرآن می گیرند و یک روز می شنوی که در انتظار برگزاری آزمون استخدامی خود هستند.
مطابق مصوبه مجلس شورای اسلامی، وزارت آموزش و پرورش تنها تا مهر 93 فرصت دارد که تکلیف استخدام کلیه نیروهای شرکتی و مربیان پیش دبستانی خود را معلوم کند. مهر ماه گذشته وزیر آموزش و پرورش، علی اصغر فانی گفت که می خواهد از این فرصت برای برنامه ریزی و نوشتن آیین نامه ها استفاده کند. او تازه به این سمت منصوب شده بود و دولت یازدهم هنوز جوان بود.
نمایندگان مجلس شورای اسلامی در جلسه علنی 19 مهر ماه 91، وزارت آموزش و پرورش را موظف کردند در راستای اجرای تبصره 2 ماده 51 قانون برنامه پنجساله پنجم توسعه جمهوری اسلامی ایران مصوب 1389 و نیز بند «ج» ماده 24 قانون مدیریت خدمات کشوری مصوب 1386، از تاریخ لازم الاجرا شدن این قانون حداکثر ظرف مدت 2 سال همه مربیان پیش دبستانی و نیروهای خرید خدمت آموزشی خود را که با آموزش و پرورش همکاری داشته‌اند از طریق برگزاری آزمون و با در نظر گرفتن شرایط مندرج در مواد 2 و 3 قانون تعیین تکلیف استخدامی حق التدریس و آموزشیاران نهضت سواد آموزی در آموزش و پرورش مصوب 1388 و اصلاحات بعدی آن، مدرک و رشته تحصیلی، جنسیت، نیاز منطقه‌ای و سنوات همکاری با آموزش و پرورش در اولویت استخدام قرار دهد. در مورد مربیان پیش دبستانی مطابق روال قبل اعم از سیاست‌گذاری، نظارت، صدور مجوز و تدوین محتوا عمل کند.
علی اصغر فانی مهر ماه گذشته گفت: درباره استخدام این گروه، مجلس به آموزش و پرورش 2 سال مهلت داده است و از آن 2 سال، یک سال گذشته است.
اما با گذشت ماه ها از قول وزیر، تا کنون هیچ آیین نامه ای منتشر نشده است. سخنگوی کمیسیون آموزش و پرورش ابتدای سال جاری به رسانه ها اعلام کرد، آموزش و پرورش باید حداکثر تا خرداد آزمون استخدامی مربیان پیش دبستانی را برای سنجش مهارت آن ها برگزار کند زیرا این مربی ها از اول مهر باید گزینش شده و به کلاس درس بروند.
عبدالوحید فیاضی گفت: بنابراین باید سریعا از ابتدای سال 93 برنامه‌ریزی‌های لازم را برای برگزاری آزمون تدارک دیده و با برگزاری آن نتایج اعلام شود.
آموزش و پرورش هم بارها اعلام کرده که مساله استخدام مربیان پیش دبستانی که اکثر آن ها حق التحریر هستند اولویت این وزارتخانه است اما هنوز خبری از تعیین تکلیف نمی رسد.
آزمون استخدامی چیست؟
بارها مسوولان وزارتخانه، کارشناسان و همچنین نمایندگان مجلس گفته اند که آموزش و پرورش نیاز به جذب نیرو ندارد ولی نیاز به ساماندهی نیرو چرا.
بنابراین آزمون استخدامی مربیان پیش دبستانی هم قطعا برای کسانی است که هم اکنون در این پایه مشغول تدریس هستند. آزمونی برای سنجش معلمانی که از راه های اساسی و استاندارد وارد این شغل نشده اند.
این موضوع به ظاهر بسیار هم خوب است. مخصوصا که برخی از مربیان چند کتاب را به دست گرفته اند و گمان می کنند با خواندن آن ها قطعا در آزمون قبول می شوند. زیرا برگزاری این آزمون در آموزش و پرورش بی سابقه هم نیست.
می گویند اگر کتاب های فنون وروش تدریس، روانشناسی کودک و تعلیم وتربیت اسلامی را مطالعه کنید حتما امتحان را قبول شده اید. برخی دیگر، معتقد هستند آزمون سخت تر از این حرف ها است و بعد از سال ها تدریس در مقطع پیش دبستانی، حالا دیگر نگران حفظ آبروی خود هستند چون اگر قبول نشوند باید این شغل را کنار بگذارند.
برخی از مربیان همان طور که منتظر گشایش در کار استخدام خود هستند، برای قبولی در آزمونی که هنوز معلوم نیست کی برگزار شود، ختم قرآن نذر کرده اند.
حالا، مربیان گویا باید امتحان بدهند. امتحان دشوار صلاحیت آموزش به کودکان. نمونه سوال های آزمون استخدامی که معلوم نیست کی برگزار شود و نتیجه آن چگونه برگزینش مربیان تاثیر بگذارد، حتی در اینترنت با قیمت های ارزان به فروش می رود.
مربیان پیش دبستانی در کشور ما وضعیت نابه سامانی دارند. چه متخصص باشند و چه نباشند، چه از هنر و آموزش و روانشناسی سر دربیاورند یا نه، وضعیت مالی و حقوق و مزایای خوبی ندارند. آموزش های ضمن خدمت آن ها مناسب نیست.
دولت تا پایان امسال فرصت دارد تکلیف این قشر بزرگ از جمعیت فرهنگیان را مشخص کند. چه کسی باید بماند و چه کسی باید برود. باید منتظر ماند و دید ماجرای مربیان پیش دبستانی به کجا ختم می شود.
