از دیرباز تا کنون زنان، نقش تاثیرگذاری در مواجهه با بحران‌ها داشته‌اند و وظایف آنان در مدیریت سلامت جسم و روان اعضای خانواده و توانمندسازی آنها در برقراری ارتباط و تبادل اطلاعات سبب شده است تا نقش بسزایی در فرهنگ‌سازی، مقابله با باورهای غلط و ترویج باورهای صحیح در جامعه و خانواده ایفا کنند.
نرگس درودیان، خبرگزاری دانا، سرویس سلامت و سبک زندگی؛ مهارتها و تلاشهای شغلی زنان در شرایط بحران کرونا هم نشان داد که آنان از بسیاری از توانایی های وجودی شان برای مدیریت بحران در خانواده‌ها و جامعه به نحو احسن استفاده می کنند.
آنان با روحیه مسوولیت پذیری، پیشگام خودمراقبتی در بحران کرونا شدند و در روزهای شیوع بحران کرونا برای حفظ افکار مثبت، توجه به سلامتی، حفظ رژیم غذایی مناسب در راستای محافظت و تقویت سیستم ایمنی اعضای خانواده تلاش کردند که این همه بیانگر روحیه مادرانه بانوان است.
باید در نظر داشت که زنان به صورت سنتی افرادی حمایتگر هستند به این معنا که نگرانی زنان نسبت به مردان در صورت ابتلا یکی از افراد خانواده به این ویروس بیشتر است. ضمن اینکه نگران از دست دادن شغل به دلیل کم شدن ساعات کاری خود نیز هستند در حالیکه مسئولیت خانه داری را به عهده دارند و در نتیجه زمان کمتری برای استراحت و آسایش خود خواهند داشت.
متخصصان بهداشت و سلامت، داوطلبان اجتماعی، دانشمندان، مدیران، همسران و مادران ، هر روزه نقش اساسی را برای مقابله با شیوع این بیماری به عهده دارند و در خط مقدم مبارزه با این بیماری ایفای نقش می کنند. اغلب مراقبین سلامت در جوامع و خانه ها زنان بوده و بیشترین مراقبت های بهداشتی رسمی و غیر رسمی را ارائه می دهند و با توجه به حضور گسترده در جامعه می توانند در انتشار اطلاعات درست و افزایش آگاهی جمعی تاثیر به سزایی داشته باشند. با توجه به مواردی که ذکر شد، اولین و مهمترین شرایطی که باید برای زنان ایجاد شود آن است که دسترسی به منابع اطلاعاتی صحیح در رابطه با این ویروس وجود داشته تا بتوانند شیوه های صحیح مراقبت از خود و دیگران را یاد گرفته و آن را به دیگران منتقل کنند.
نقش زنان در تکمیل فرایند آموزش‌های رسمی کودکان طی دوران کرونا
عضو هیات علمی دانشگاه امام صادق (ع) و دکترای فرهنگ و ارتباطات در خصوص «نقش زنان در مهار کرونا» گفت: پس از شیوع کرونا، در بحث آموزش، شاهد شکل‌گیری آموزش‌ها در فضای مجازی هستیم که در این شرایط، زنان بیش از گذشته درگیر مقوله آموزش شدند و بیشترین نقش را در تکمیل فرآیند آموزش‌های رسمی ایفا کردند به‌طوری که می‌توان گفت نظام آموزش و پرورش بدون حضور مادران در خانواده نمی‌توانست نقش آموزشی خود را پیش ببرد.
عبدالکریم خیامی افزود: نقش مهم دیگر زنان، این است که کشورهایی که در مقابله با کرونا، موفقیت‌هایی داشته‌اند مدیران مسوول آنها زنان بوده اند لذا در این کشورها زنان زاویه جدیدی از نقش خود را در مهار کرونا به جهانیان معرفی کردند.
وی ادامه داد: اعتمادآفرینی در حوزه ارتباطات سلامت در بحران کرونا و نقش اقتصادی زنان در ایام کرونا به لحاظ مدیریت مصرف در خانه و تغییر سبک زندگی، از جمله موارد دیگر بود که در این دوران زنان آن را برعهده داشتند.
زنان، تعادل زیستی خانواده ها را در دوران کرونا تامین کردند
یک کارشناس فرهنگ و ارتباطات هم گفت:در دوران کرونا بقای نوع انسان به خطر افتاده است و نیازهایش کمتر پاسخ می گیرد که در این میان، نقش زن در تداوم پاسخگویی به نیازها اهمیت پیدا می‌کند.
دکتر سروناز تربتی افزود: نیازهای انسانی شامل نیاز به بقا، نیاز به تعلق، قدرت، آزادی و تفریح هستند که از میان اینها، نیاز به بقا جزء مهمترین نیازهای انسان قلمداد می‌شود که حصول امنیت جسمانی و روانی، در گرو تأمین همین نیاز است چرا که میان نیازها، یک ارتباط و برهم‌کنش وجود دارد.
وی در خصوص اهمیت نقش و جایگاه زن در زمان به خطر افتادن نیازهای انسانی گفت: برای تامین امنیت روحی و روانی، نیازهای انسانی باید در حد تعادل قرار بگیرند اما بیماری کرونا تعادل زیستی ما را دچار اختلال کرده و امنیت روحی و جسمانی ما را پایین آورده است.
این کارشناس فرهنگ و ارتباطات گفت: تنها چیزی که علی‌رغم این شیب نزولی، روند معکوسی داشته، احساس تعلق است که در این شرایط بالا رفته است و تعلق توانست دراین شرایط شیوع کرونا، به میدان بیاید و به نیازهایی که در معرض خطر قرار گرفته کمک کند.
تربتی افزود: در اینجا منظور از تعلق، احساس وابستگی نیست چراکه اگر قرار باشد تعلق مادر به خانواده، به معنای وابستگی باشد نمی‌تواند در راستای تأمین نیازهای روانی عمل کند و منظور از تعلق، پرستاری، تیمارداری، مراقبت‌کردن، سرگرم‌کردن، ارتباط برقرار کردن و تعامل است نه وابستگی و اینجاست که نقش زن و مادر در ایجاد تعادل در تامین نیازهای زیستی و حفظ بقا در دوران شیوع کرونا مطرح می‌شود چرا که زن به دلیل غریزه مادر بودن و سعی در برآوردن نیازهای فرزندان خود، حس تعلق خود را به نمایش می‌گذارد.
وی اضافه کرد: اگر ما تعلق را با ایجاد تفاهم، همدلی، انس، قصه‌گویی و آرامش مرتبط بدانیم، این تعلق می‌تواند در تامین نیازهای ما و نیز ایجاد یک امنیت روحی و روانی به ما کمک کند. بنابراین این تعلق، یک تعلق مادرانه است که خطرهایی که برای نیازهای ما ایجاد می‌شود را رفع و امنیت روانی ما را بالا می‌برد.
در کشورهایی که سلامت، عمومیت بیشتری دارد زنان سالم نسلهای سالم‌تر را می‌توانند برای جامعه مهیا کنند و در حوزه تربیتی نقش‌آفرینی بیشتری و در حوزه اجتماعی تاثیرگذاری مناسب تری داشته باشند.
اصولاً شناخت اهمیت سلامت زنان در جهان امروز یکی از مهمترین امور است که هفته جاری هم با همین نام خوانده شده است بنابر این می‌بایست از طریق الگوهای رفتاری مناسب و امتیازات اجتماعی و اقتصادی متناسب، در رشد و بالندگی زنان و دخترانمان تلاش کنیم چرا که این تلاش نتیجه خود را زمانی‌که بانوان و دختران به نقش‌آفرینی به‌عنوان یک مادر یا در یک موقعیت اجتماعی می‌پردازند آشکار می سازد.
زنان، عنصر اساسی تربیت در رابطه بین نسلی هستند که سلامت جسمانی و تعادل روحی و روانی آنها بر نسلهای آینده تاثیر می گذارد و در نسلهای بعد هم تداوم پیدا می‌کند در حالی که نقش مردان بیشتر جنبه اقتصادی و تامین نیازهای خانواده را دارد که البته این بدان معنا نیست که مردان هیچ نقش تربیتی نداشته باشند بلکه زن نسبت به مرد جایگاه ویژه ای دارد.
نبود زنان یعنی نبود جامعه چرا که از نظر تجدید نسل هم زنان هستند که حامل فرزند هستند و خداوند این گوهره انسانی را از دوران بارداری به زن سپرده است چرا که زن از جایگاه تربیتی و از وجودی آرام‌تر و ایثارگرانه تر برخوردار کرده است.
