جمعه ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۱
۱۸ شَوّال 1443 هجری قمری
اذان صبح: 04:16
طلوع خورشید: 05:56
اذان ظهر: 13:01
اذان عصر: 16:49
غروب خورشید: 20:06
اذان مغرب: 20:27
اذان عشاء: 21:23
نیمه شب شرعی: 00:11
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانی اش همیشگی است
الْحَمْدُ لِلَّهِ الْأَوَّلِ قَبْلَ الْإِنْشَاءِ وَ الْإِحْیَاءِ، وَ الْآخِرِ بَعْدَ فَنَاءِ الْأَشْیَاءِ، الْعَلِیمِ الَّذِی لا یَنْسَىٰ مَنْ ذَکَرَهُ، وَ لا یَنْقُصُ مَنْ شَکَرَهُ، وَ لا یَخِیبُ مَنْ دَعَاهُ، وَ لا یَقْطَعُ رَجَاءَ مَنْ رَجَاهُ، اللَّهُمَّ إِنِّی أُشْهِدُکَ وَ کَفَىٰ بِکَ شَهِیداً، وَ أُشْهِدُ جَمِیعَ مَلائِکَتِکَ وَ سُکَّانَ سَمَاوَاتِکَ وَ حَمَلَةَ عَرْشِکَ، وَ مَنْ بَعَثْتَ مِنْ أَنْبِیَائِکَ وَ رُسُلِکَ، وَ أَنْشَأْتَ مِنْ أَصْنَافِ خَلْقِکَ، أَنِّی أَشْهَدُ أَنَّکَ أَنْتَ اللَّهُ لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ.
ستایش خدای را که آغاز هستی است پیش از آفرینش و حیات بخشی، و پایان هستی است پس از نابودی هرچیز، دانایی که از یاد مبرد آن را که یادش کند، و کم نگذارد از آنکه شکرش را به جای آورد، و ناامید نسازد آن را که خواندش، و قطع نکند امید آن که به او امید بست، بار خدایا! تو را گواه میگیرم و تو برای گواهی کافی هستی، و گواه میگیرم همه فرشتگانت و ساکنان آسمان هایت و نگهبانان عرشت و رسولان و پیامبرانی که برانگیختی، و انواع مخلوقات که آفریدی (همه و همه را گواه میگیرم) بر اینکه باور دارم که همانا تویی خدا، شایسته پرستشی جز تو نیست.
وَحْدَکَ لا شَرِیکَ لَکَ وَ لا عَدِیلَ، وَ لا خُلْفَ لِقَوْلِکَ وَ لا تَبْدِیلَ، وَ أَنَّ مُحَمَّدا صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ عَبْدُکَ وَ رَسُولُکَ، أَدَّىٰ مَا حَمَّلْتَهُ إِلَى الْعِبَادِ وَ جَاهَدَ فِی اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ حَقَّ الْجِهَادِ، وَ أَنَّهُ بَشَّرَ بِمَا هُوَ حَقٌّ مِنَ الثَّوَابِ، وَ أَنْذَرَ بِمَا هُوَ صِدْقٌ مِنَ الْعِقَابِ، اللَّهُمَّ ثَبِّتْنِی عَلَىٰ دِینِکَ مَا أَحْیَیْتَنِی.
یگانه ای؛ شریکی نداری و بی همتایی و تخلف و تبدیلی در گفتارت نیست، و اینکه محمّد ـ که خدا بر او و خاندان او درود فرستد ـ بنده و فرستاده توست، رسالتی را که بر عهده اش نهاده بودی به بندگانت ادا کرد، و در راه خدا به حق کوشید، و به پاداشی که حق است مژده داد، و از عذابی که راست است بیم داد، خدایا! تا زنده ام مرا بر دین خود ثابت بدار.
وَ لا تُزِغْ قَلْبِی بَعْدَ إِذْ هَدَیْتَنِی، وَ هَبْ لِی مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَةً، إِنَّکَ أَنْتَ الْوَهَّابُ، صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ عَلَىٰ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ اجْعَلْنِی مِنْ أَتْبَاعِهِ وَ شِیعَتِهِ، وَ احْشُرْنِی فِی زُمْرَتِهِ، وَ وَفِّقْنِی لِأَدَاءِ فَرْضِ الْجُمُعَاتِ، وَ مَا أَوْجَبْتَ عَلَیَّ فِیهَا مِنَ الطَّاعَاتِ، وَ قَسَمْتَ لِأَهْلِهَا مِنَ الْعَطَاءِ فِی یَوْمِ الْجَزَاءِ، إِنَّکَ أَنْتَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ؛
و دلم را پس از آنکه به نور هدایت روشن نمودی گمراه مکن، و از نزد خود رحمتی بر من ببخش چرا که تنها تو بخشاینده ای، درود فرست بر محمّد و خاندان محمّد و مرا از پیروان و شیعیان او قرار ده، و در گروه او محشورم گردان، و بر انجام واجبات جمعهها و طاعاتی که در آن بر من لازم نمودی توفیقم ده، و عطایی که در رستاخیز برای اهل جمعه قرار دادهای نصیبم گردان، چه همانا تویی قدرتمند حکیم.
نظر شما

آخرین اخبار
کرسی اندیشه

معاون فرهنگی و دانشجویی دانشگاه آزاد اسلامی، «شیوهنامه اجرائی دومین رویداد ملی رقابت تیمهای دانشجویی در کرسیهای آزاداندیشی» را ابلاغ کرد.

یادداشتی از عباس شمسعلی
«علی(ع) الگوی بزرگِ «مردان میدان»
1400سال بعد از فقدان ظاهری و شهادت امیرالمومنین علی علیهالسلام، گویی انسان امروز در عصر حاضر بیش از هر زمانی به آن وجود نورانی و الگوی مجسم انسانیت نیاز دارد و نه تنها امروز بلکه تا دنیا دنیاست، انسان برای رسیدن به سعادت دست به دامان این آبروی خلقت خواهد بود.