به گزارش خبرنگار گروه آموزش خبرگزاری دانا (دانا خبر)، گفتند حذف میشود اما ظاهرا مثل خیلی چیزهاست که باید حذف میشد. مثل موش از جویهای آب تهران، مثل جوش شیرین از نان و مثل متکدیان و کودکان از چهارراهها. حرف، حرف کنکور است. غول سالهای قبل که حالا به لطف «ظرفیت»های پیام نور و باقی دانشگاههای همکارش دیگر دبدبه و کبکبه سابق را ندارد. البته هنوز هم برای آنان که بخواهند دانشگاه مشهور و معتبر بروند؛ شیر همان شیر است. با همه این حرفها سوال این گزارش این است که چرا «کنکور کورکن» حذف نشده است؟
برخی تقصیر را گردن دولت میاندازند. مثل همیشه. میگویند اراده یا توانی برای حل این موضوع نداشته است. برخی دیگر نظام آموزشی را متهم میکنند اما جالبتر از همه حرف آنانی است که از «کباب» حرف میزنند.
طرفداران نظریه«کباب» میگویند کنکور آنقدر برای این و آن «سود» دارد که توافقی نانوشته (و یا شاید هم نوشته و محرمانه) شکل بگیرد که تا ابد باشد. سودی که به جیب موسسه کنکور و مدارس غیر انتفاعی و معلم خصوصی و ناشر کتاب آموزشی و مشاوران رنگارنگ و البته سازمان سنجش میرود.
شهریه 5 تا 13 میلیونی کلاسها
متصدی یکی از مدارس کنکور میگوید که شهریه امسال موسسه برای یک دانشآموز پایه چهارم حدودا 5 میلیون تومان است. دانشآموزم اگر به رشته ریاضی برود قدری باید بیشتر خرج کنم. مدیر یکی از مدارس تهران در منطقه میدان شهدا هم میگوید که شهریه مدارس این منطقه بین 5 تا 7 میلیون است. شهریه مدارس البته منطقهای است. کمی پایینتر بروید چهار تومان و سه تومان هم هست؛ کمی بالاتر بیایید تا 13 تومان هم باید خرج کنید. البته در این حالت آخری مطمئن هستید که فرزندتان بعد از کلاس تست روزانه؛ در استخر مدرسه تنی هم به آب خواهد زد.
این البته قصه مدارس و موسساتی است که حداقل در اسم، نظارتی بر آنها وجود دارد. معلمان تست در حال حاضر در کمترین حالت مطالبه 80 هزار تومان برای هر جلسه درسی را دارند. معلمان خصوصی هم کمتر از این رقم نمیگیرند. پدیده جدید این روزها هم سیمنارهایی است که برای جمعبندی یک درس در چند روز محدود ایجاد شده است. برای این سمینارها هم بین 300 تا 500 هزار تومان از هر دانشآموز گرفته میشود. کلاس کنکور هم اگرچه هزینه کمتری دارد اما باز هم حدود دو برابر حداقل خط فقر است. یک موسسه مشهور برای کلاسهای خود بین 2 تا 3 میلیون تومان تقاضا میکند. مجموع این ارقام مشخص نیست اما یک نماینده مجلس، در مصاحبهای گفته بود این موسسات 7 میلیارد تومان گردش مالی دارند. احتمالا او قدری در صفرهای این رقم، تخفیف داده است هرچند که ارقام مربوط به موسسات و مدارس آموزشی از تهران گرفته شده و در شهرستانها، این ارقام به مراتب کمتر است.
در کنار این ارقام که برای آمادگی قبل از کنکور خرج میشود؛ باید مشاوره بعد از کنکور را هم در نظر داشت. موسسات مختلف برای مشاوره کامپیوتری انتخاب رشته رقمی حداقل 20 هزار تومان را دریافت و البته مشاوران خبره، ارقامی بیش از صد هزار تومان هم مطالبه میکنند.
190 میلیارد تومان کتاب در یک سال
اما سوددهتر از کلاس و شاید سودآورترین بخش کنکور برای موسسات چاپ کتب آموزشی و کمک درسی باشد. اگر جزوات دست نویس و چاپی اساتید را در نظر نگیریم؛ آمار رسمی خانه کتاب از کتب کمک درسی نمایانگر روشنی از این بازار است. طبق آمار خانه کتاب در سال گذشته 5850 کتاب کمک درسی در کشور منتشر شده است که متوسط تیراژ این کتب 4221 عدد بوده است. از لحاظ متوسط تیراژ، کتب کمک درسی در صدر قرار میگیرند درست مثل قیمت کل. قیمت نهایی کتب کمک درسی چاپ شده در سال 1391، 187 میلیارد تومان بوده است. این رقم هم بالاترین رقم در جمع کتب خانه کتاب است. البته این نکته شایان ذکر است که کتب کمک درسی سایرکنکورها هم در این آمار وجود دارد اما به هر حال میتوان مدعی این شد که بازاری حدودا 200 میلیارد تومانی در این بخش وجود دارد. این بازار نه فقط برای انتشاراتی که برای نویسنده و البته چاپخانه و واردکننده کاغذ هم سود هنگفتی دارد و همه این موارد یک زنجیره اقتصادی را ایجاد میکند.
در کنار این موسسات دولتی باید به فکر سازمان سنجش هم بود. سازمانی که به قول خودش با روش هزینه و درآمد اداره میشود. بنابراین چه بهتر که درآمد 11 میلیارد تومانی از کنکور را داشته باشد. در کنار این درآمد که از مبلغ ثبتنام داوطلبان بدست میآید شرکت تعاونی سنجش هم با ادعای برگزاری استانداردترین آزمون آزمایشی به لطف رانت نزدیکی به منبع فیض (!) درآمد کلانی از داوطلبان مستقل و البته مدارس دارد. در عین حال نباید از درآمدی که صداوسیما از راه کنکور استخراج میکند گذشت. از تبلیغ میلیونی به ازای هر ثانیه گرفته تا تاسیس موسساتی نظیر گزینه دو در گذشتههای دور و البته برنامهسازها و کارشناسانی که در شبکه آموزش این رسانه فعالیت میکنند.
حالا که این گزارش به آخر رسیده است؛ متوجه شدید که چرا کنکور حذف نشده است؟ کافی است ارقام این گزارش را جمع بزنید تا به رقم حدودی 200 میلیارد تومان در یک سال برسید. مثلی هست که میگویند سفرهای هست و همه دارند از آن میخورند؛ چرا جمعش کنیم؟