استاد فلسفه دانشگاه تهران درباره جایگاه گفت و گو در فلسفه اسلامی گفت: ذات فلسفه گفت و گو است و فهم هر انسانی با گفت و گو یعنی گفتن و شنیدن و پرسش و پاسخ افزایش می یابد، به طوریکه می توان گفت اگر انسان نگوید و نشنود از فهم بهره ای نبرده است.
این نویسنده آثار فلسفی با اشاره به اینکه فلسفه به معنای فهم است و فهم هر انسان ریشه در گفت و گوی او با خودش یا با غیر دارد، گفت: انسانی را فرض کنید که از ابتدای تولد تا آخر عمر از خانه خود بیرون نرفته و با کسی ارتباط نداشته باشد، این فرد به چهارپایی می ماند که قدرت درک و فهم چیزی را ندارد. کسی که با گفت و گو آشنایی نداشته باشد از فهم بهره ای نبرده است، در مقابل فردی که اهل گفت و گو باشد به مراتب از فهم بیشتری برخوردار است.