منتهي شرايط جديدي شكل گرفته كه نبايد بر اساس آن انتظار تغيير راهبردي در روابط آمريكا و اروپا در قبال ايران را داشت. ولي مي‌توان يكسري تغييرات تاكتيكي يا مقطعي يا نوعي زمينه‌سازي را براي تغييرات بلندمدت‌تر را انتظار داشت. از جمله اينكه اكنون آمريكايي‌ها مي‌دانند كه سياست‌هاي تك روانه آمريكا در دوره بوش پسر باعث شد كه غرب بخش عمده‌اي از نفوذ و تاثير خود را در دنيا از دست بدهد و مشخصا تداوم سياست‌هاي تحريمي ايران باز هم محدوده بيشتري براي مانور غربي‌ها ايجاد كرده و ديگر اينكه آمريكايي‌ها در سطح كلان دچار زوال هژموني مي‌شوند و اروپايي‌ها معتقدند كه اگر آمريكا بخواهد مانع از زوال قطعي هژموني خود در سال 2016 شود بايد به يكسري از اختلاف افكني‌ها يا تداوم اختلافات با كشورهايي مثل جمهوري اسلامي ايران پايان دهد و لذا يكسري سياست‌هاي تعاملي در رابطه با ايران را مطرح مي‌كنند. اين در حالي است كه با توجه به برگزاري انتخابات رياست‌جمهوري در ايران اين مسئله مي‌تواند يكي از لحاظ كليت و دوم از نظر نتيجه انتخابات اثر عمده‌اي در تحولات اروپا در قبال ايران داشته باشد. از يك‌سو بعد از حضور قابل‌توجه مردم در انتخابات كه همه كشورهاي اروپايي اعلام كردند، انتخاباتي دموكراتيك بود، دنبال كردن بديل براي جمهوري اسلامي عملا بي‌معناست و محمل خود را از دست داده است و دوم اينكه نتيجه انتخابات و روي كار آمدن طيفي كه معتقد به تغيير و تعديل در سياست خارجي هستند مي‌تواند چراغ سبزي را براي كشورهاي اروپايي داشته باشد.
كما اينكه مشاهده شد بلافاصله بعد از انتخابات، مقامات برخي از كشورها مانند فرانسه و انگليس و آلمان اعلام كردند كه دور جديد همراهي‌هاي ايران و اروپا مي‌تواند در ژنو 2 صورت گيرد يعني زماني كه درباره سوريه براي نخستين بار معتقدند بايد ايران دعوت شود. اين موضوع يك امر جديد است. يكي از دلايلي كه مي‌شود روي تغييرات تازه در اين فضا كار كرد اين است كه نه ايران به روال قبل است و نه اروپا و آمريكا به شكل پيش.
ايران به‌رغم تحريم‌ها در زمينه‌هاي مختلف راهبردي به مراتب قوي‌تر از 15 سال گذشته شده است و در سهم جغرافياي سياسي و اقتصادي داراي جايگاه بالاتري شده و ديگر اينكه آمريكا و اروپا موقعيت برتر 15 سال پيش را ندارند، همين باعث شد كه ايران از موضع قدرت و يك مجموعه از موضع ضعف را يعني غرب را به يكديگر نزديك كند.لذا اگر اروپايي‌ها به‌دنبال تنش‌زدايي با ايران باشند بعد از انتخابات ايران و موضع‌گيري‌هاي طرف پيروز، راه تازه‌اي براي تنش‌زدايي باز شده است لذا اگر غرب و به‌ويژه اروپايي‌ها واقعا به‌دنبال حل مشكلات با ايران هستند و حداقل به صورت تقريبي همراهي كاملا سياسي و دگمي را با آمريكا نداشته باشند مي‌توانند رابطه تازه‌اي را با ايران شكل دهند به‌ويژه آقاي روحاني كسي است كه طي دوران فعاليتش چه به عنوان رئيس كميسيون امنيت ملي و چه حضور در شوراي امنيت و مذاكره با تروئيكاي اروپايي به‌دنبال كار با اروپا بوده است و اگر اين پيشينه تبديل به يك مقدماتي براي رفع تنش شود ايران و اروپا مي‌توانند آمريكا را وادار كنند تا وارد سياست‌هاي تنش‌زدا با ايران شود
منبع: تهران امروز.
