سعید خالو زاده استاد دانشگاه و کارشناس مسایل اروپا در گفت وگو با گروه راهبرد خبرگزاری دانا با اشاره به مخالفت فرانسه در مذاکرات ایران با 1+5 در ژنو گفت: نکات مختلفی را برای مخالفت فرانسه در مذاکرات ژنو می توان مطرح کرد. یکی از این نکات مربوط به روابط بین فرانسه و اسرائیل است. با توجه به اینکه اسرائیلی ها و به خصوص دولت نتانیاهو در چند سال اخیر موضع بسیار سختی در قبال ایران در پیش گرفته اند، فرانسوی ها سعی کردند نزدیکی بیشتری به اسرائیل داشته باشند و در حوزه های مختلف بین المللی نگرانی های اسرائیل را مطرح کنند.
سایه روابط نزدیک با اسرائیل بر سر مخالفت فرانسه در ژنو
خالوزاده در ادامه اظهار داشت: از ابتدا فرانسه نزدیکی هایی با اسرائیل داشته و این امر به خصوص در دولت سوسیال اولاند نمود بیشتری یافته است و لذا طبق نظرسنجی هایی که در مورد مذاکرات ژنو و تمامی وزرای خارجی حاضر در مذاکرات صورت گرفت و تقریبا همه در حال رسیدن به یک توافق بودند و پیش نویس توافقنامه در حال تصویب بود، ما شاهد مخالفت فرانسه بودیم.
این استاد دانشگاه در ادامه خاطر نشان کرد: مخالفت فرانسه هم منجر به ناخرسندی و نارضایتی سایر کشورهای 1+5 از این کشور شد و از طرف دیگر عملا فرانسه را به عنوان مخالف توافق های صلح آمیز قلمداد کرد.
سیاست های عربی فرانسه!
این کارشناس مسایل اروپا با اشاره به سیاست های فرانسه در دنیای عرب یادآور شد: جدای از رای و نتیجه ای که فرانسه به نفع اسرائیل رقم زد و دیدگاه ها و نگرانی های تلاویو را مد نظر قرار داد، فرانسه یک سیاست عربی و خاورمیانه ای هم دارد و روابط بسیار نزدیکی با کشورهای عربی دارد. کشورهای عربی هم به طور کلی خیلی مایل نبودند که مذاکرات ایران با 1+5 در ژنو به نتیجه برسد و روابط ایران با کشورهای غربی و آمریکا به تدریج عادی شود.
خالوزاده در ادامه گفت: کشورهای عربی نگرانی های بسیار زیادی در این زمینه داشتند و به خصوص عربستان از رسیدن به توافق نگرانی های زیادی داشت. مجموعه این مسایل باعث شد که فرانسه در این مذاکرات ساز مخالف داشته باشد.
موضع مخالف باعث انزوای فرانسه می شود
این استاد دانشگاه در پاسخ به این سوال که آیا مخالفت فرانسه به نوعی تقسیم کارکرد و شبیه به یک سناریو بود، گفت: به نظر نمی رسد مخالفت فرانسه با مذاکرات ایران با 1+5 یک سناریوی از پیش نوشته شده باشد. چون وزرای خارجه 6 کشور در این مذاکرات به ژنو فراخوانده شدند و اساسا اینکه اینها به ژنو سفر کنند، در دستور کار نبود و همین مذاکرات 6 ساعته آمریکا و اشتون با ظریف نشان دهنده این بود که همه این کشورها با جدیت دنبال یک توافق بودند. حتی پیش نویس تفاهم نامه و توافق نامه آماده شده بود و کشورهای شرکت کننده در مذاکرات در آستانه رسیدن به توافق بودند و فقط با موضع فرانسه مذاکرات به نتیجه نرسید. البته باید گفت نتیجه مذاکرات مثبت بود و فقط به صورت مکتوب درنیامد.موضع مخالف فرانسه باعث انزوای این کشور می شود.
آینده مذاکرات
خالو زاده در پایان با اشاره به آینده مذاکرات ایران با 6 قدرت جهانی اظهار داشت: با این روندی که در حال حاضر وجود دارد من پیش بینی می کنم که توافق هایی در ظرف زمانی 6 ماه تا یک سال صورت بگیرد و چون این مذاکرات و پیشرفت ها به صورت گام به گام است، به طور کلی می توان تصور کرد که آینده خوبی در انتظار مذاکرات ژنو خواهد بود.
