همه چیز درباره منفورترین ویروس/ روش های مقابله با ایدز

به گزارش گروه سلامت خبرگزاری دانا(داناخبر)، در این مطلب با منفور ترین ویروس و علل و علایم آن بیشتر آشنا می شویم:

ویروس HIV باعث از بین رفتن سلول های ایمنی که در برابر بیماری ها مقابله می کنند، می شود. در واقع ترکیب ماده ژنتیکی ویروس «اچ.آی.وی» با DNA سلول میزبان، آنزیم ارسال گر سیگنال های مرگ سلولی را فعال می کند و سلول های ایمنی CD4 را که نقشی تعیین کننده در مبارزه با عفونت ها دارند، می کشد. اگر درمان در فرد مبتلا به این ویروس به موقع آغاز نشود، این ویروس با از بین بردن سلول های ایمنی بدن بیمار باعث از بین رفتن سیستم ایمنی در بدن او می شود. در حقیقت، با استفاده از داروهای مناسب می توان سال ها با این ویروس بدون اینکه پیشرفتی داشته باشد، زندگی کرد.

این ویروس از طریق دست دادن، استفاده از حوله و یا لیوان منتقل نمی شود. در حقیقت ویروس «اچ.آی.وی» تنها از طریق خون از فرد بیمار به افراد دیگر منتقل می شود. این بیماری می تواند از طریق رابطه جنسی محافظت نشده، استفاده از سرنگ های مشترک و تزریق خون و فرآورده های خونی آلوده و یا از طریق مادر آلوده به جنین منتقل شود.

بسیاری از مردم برای چندین دهه با «اچ.آی.وی» یا ایدز زندگی می کنند و یک عمر طبیعی را پشت سر می گذارند. در واقع زمانی که تعداد سلول های دفاعی از یک حد مشخص کمتر می شود، اصطلاحا می گوییم که فرد وارد مرحله ایدز شده است و در این زمان است که درمان های دارویی هم آغاز می شود که می تواند طول عمر افراد را 15 تا 20 سال افزایش دهد.

در بعضی موارد هیچ نشانه ای از «اچ.آی.وی» در فرد آلوده به این ویروس، مشخص نیست اما در برخی موارد اولین نشانه های آن بسیار شبیه به آنفولانزا است و تب های متناوب، سرفه های پایدار و خستگی و گلو درد را شامل می شود. در دیگر موارد هم، ممکن است که کاهش وزن زیاد و بی دلیل، اسهال مزمن و بیش از یک ماه، عفونت های پوستی همراه با خارش، برفک دهانی و عفونت تبخالی مزمن پیشرونده را به همراه داشته باشد. اما همه این علایم ممکن است که بعد از مدت زمانی گاه طولانی و یا کوتاه از بین بروند، بنابراین بهترین راه تشخیص وجود این ویروس آزمایش خون است.

متاسفانه هیچ درمان قطعی برای ویروس «اچ.آی.وی» وجود ندارد اما می توان از طریق درمان های دارویی سطوح ویروس را پایین نگه داشت و به حفظ سیستم ایمنی بدن کمک کرد. این درمان شامل داروهایی است که باید روزانه و تا آخر عمر مصرف شود، زیرا «اچ.آی.وی» یک ویروس است و همانند سایر ویروس ها زمانی که وارد سلولی در بدن می شود،تکثیر و تعداد آن افزایش پیدا می کند که به وسیله آنها، دیگر سلول ها را نیز آلوده می شوند و اگر جلوی آن گرفته نشود بیش از میلیون ها سلول را در مدت زمان کوتاهی آلوده می کند. این درمان دارویی تنها می تواند سرعت تکثیر این ویروس را در بدن آهسته تر کند. بنابراین تا این لحظه تنها راه ایمن باقی ماندن، آلوده نشدن است. 

متاسفانه هر ساله 56 هزار نفرد در سال در ایالات متحده آمریکا به این ویروس مبتلا می شوند و حدود 18 هزار نفربر اثر این بیماری می میرند. جنسیت و سن در این بیماری هیچ تاثیری ندارد، زنان، مردان و حتی کودکان می توانند مبتلا شوند. اما آمار و ارقام حاکی از این موضوع است که بیش از نیمی از مبتلایان یعنی حدود 53 درصد از آنها را همجنس گرایان مرد، 27 درصد را خانم ها و حدود 13 درصد را کودکان تشکیل می دهند و در واقع نیمی از همه آنها را آمریکایی های آفریقایی تبار، تشکیل می دهند در واقع شیوع این عفونت در بین آنها بیشتر است.

اگر مادری به ویروس HIV مبتلا باشد و باردار شود، 35 درصد احتمال انتقال ویروس به نوزاد نیز وجود دارد. هر ساله بیشتر از 700 هزار کودک از طریق والدین خود این ویروس را دریافت می کنند و حدود 15 تا 20 درصد طی مدت بارداری، برخی در زمان زایمان و در عده ای هم طی دوران شیرخوارگی آلودگی را دریافت می کنند. اما با استفاده از داروهای مربوطه و مراقبت های لازم می تواند از نوزاد در برابر این ویروس محافظت کرد.

با توجه به سیستم ایمنی ضعیف افراد مبتلا به «اچ.آی.وی» ، سطح گلبول های سفید موجود در بدن آنها به میزان قابل کاهش پیدا می کند و به همین ترتیب بدن در برابر دیگر عفونت ها نیز نمی تواند از خود دفاع کند و گاهی در اثر یک سرماخوردگی ساده نیز احتمال مرگ وجود دارد. این ویروس ممکن است که عفونت هایی از قبیل پنومونی ناشی از پنوموسیستیس، سل، کاندیدیازیس، ویروس سیتومگال و توکسوپلاسموز را نیز در پی داشته باشد. بنابراین از تماس با گوشت نپخته و آب آلوده نیز باید پرهیز کرد.