به گزارش گروه راهبرد خبرگزاری دانا، بهروز کمالوندی
در مصاحبه اختصاصی با شبکه خبری العالم اظهار داشت: سفر «کاترین اشتون» قبلا پیش بینی
و برنامه ریزی شده بود.
او گفت: البته موضوع سفر ارتباط مستقیمی با موضوع هسته‌ای ندارد، و مباحثی درمورد روابط جمهوری اسلامی ایران و اتحادیه اروپا در زمینه‌های مختلف سیاسی، اقتصادی، فرهنگی مطرح می شود.
بخش های مهم سخنان کمالوندی را به نقل از فارس می خوانید:
- همانطور که اطلاع دارید اشتون در روز نخست ملاقات های بسیار خوبی بامسوولان کشورمان به ویژه رییس جمهوری و وزیر امور خارجه و رییس مجلس و رییس شورای عالی امنیت ملی کشور مذاکره داشت، و این مذاکرات مفید بود. سفر یک مقام در حد مسوول سیاست خارجی اتحادیه اروپا، نمی تواند صرفا سمبلیک باشد؛ طبیعتا مذاکرات و مباحثی که مطرح میشود و توافقاتی که صورت می‌گیرد همه در روابط اتحادیه اروپا و ایران مؤثر است.
-با روند خوبی که در مذاکرات 1+5 پیش می رود این انتظار را داشتیم که گشایش در روابط در حوزه های مختلف با اروپا به وجود بیاید و همانطور که شاهد بودیم مسوولان و وزاری خارجه اروپایی به ایران آمدند. به طور قطع جمهوری اسلامی ایران، کشوری تاثیرگذار در منطقه است؛ نقش ایران در منطقه و جهان بسیار مهم و موثر است، و بدون در نظرگرفتن این نقش، بسیاری از بحران ها و موضوعات وضعیت نامفهوم و مبهمی پیدا می کند.
-هم به نفع اتحادیه اروپا و هم به نفع کشورهای منطقه است که روابط جمهوری اسلامی ایران با این کشورها به خصوص کشورهای عضو اتحادیه اروپا توسعه پیدا کند. می توان گفت که آنها نیازمند این رابطه با جمهوری اسلامی ایران هستند، اگرچه ایران هم مایل است تعاملات خودش را با دنیا داشته باشد.
-با توجه به ظرفیت های ایران به خصوص در حوزه‌های اقتصادی، این ظرفیت نمی‌تواند در داخل باقی بماند، و برای رشد بیشتر نیازمند آن است که به مناطق پیرامونی و بیرون در سطح دنیا دسترسی داشته باشد.
-به نظر من، اروپا نسبت به آمریکا برای استفاده از فرصت به وجود آمده عجله بیشتری دارد و این امر را ما در روابط تک تک اعضای کشورهای عضو اتحادیه اروپا دیدیم.
-مذاکرات وین زمینه بسیار خوبی را فراهم کرد که دکتر ظریف بتواند مراحل بعدی را پیش ببرد؛ این مذاکرات کارشناسی بود. درمورد 3 موضوع اصلی یعنی غنی سازی، رآکتور آب سنگین اراک، و همکاریهای دو طرف در حوزه هسته ای، و دانش و علم و صنعت هسته ای.
-مذاکرات از آن جهت خوب بود که ما ملاحظات خودمان را بر اساس تفاهمی که در برنامه اقدام مشترک پیش بینی شده بود، مطرح کردیم. چارچوب حقوق خودمان را مطرح کردیم و تاکید شد که این حقوق قابل مذاکره نیست و خطوط قرمز است. در حوزه همکاری های هسته ای ما تلاش کرده ایم که نگاه آنها را تغییر دهیم.
-آنها شاید تلقی آن را نداشتند که جمهوری اسلامی ایران به سطوحی از پیشرفت رسیده که اکنون دیگر نیازی به بعضی از همکاری ها ندارد؛ چه بسا موضوعاتی مطرح می شد که ما می گفتیم که خیلی جلوتر از این مراحل هستیم . البته این امر از این جهت خوب بود که از سطح پیشرفتهای جمهوری اسلامی ایران آگاه شدند.
-حسن این بازرسی هایی که در چند وقت گذشته صورت گرفته این بوده که متوجه پیشرفت جمهوری اسلامی ایران در حوزه های مختلف هسته ای شده اند. به نظر می رسد که فضا اکنون نسبت به گذشته باز هم بهتر شده است. اگرچه ما همیشه یک نگرانی داریم که اگر واقعا به دنبال حل مسایل و مشکلات نباشند و بخواهند تاکتیکی با مسایل برخورد کنند، این امر در هر مرحله ای موجب بروز مشکل می شود.
-اما اگر افراد اهل فن بنشینند و باهم صحبت کنند، مطالب و موضوعاتی را مطرح می کنند که می تواند وقتی به زبان فنی با سیاسیون مطرح شود، رفع نگرانی کند. برای ما هم فرصت خوبی است که بفهمیم چقدر آنها جدی هستند؛ زیرا اگر جدی باشند راه حل هایی که مطرح می شود می تواند مسائل و مشکلات را حل کند.
-فضای رسانه ای با واقعیت میز مذاکرات متفاوت است. حرفهایی که در رسانه ها گفته می شود با مسایلی که در میز مذاکرات مطرح می شود، متفاوت است. شاید طرف مقابل برای آنکه بتواند موضع خود را قوی کند، از زبان افراد و رسانه‌های مختلف مطالب حداکثر را مطرح کند به این نیت که وقتی روی میز مذاکره حاضر شود خواسته های بیشتری را به دست بیاورد. و طرف مقابل یعنی جمهوری اسلامی ایران را در موضع ضعیفتر قرار دهد.
-ولی ما گفته ایم که با این تاکتیکها به خوبی آشنایی داریم و دیپلماسی ما حتما پیچیده تر از برنامه هسته ای ما است و پیشرفت ما در حوزه دیپلماسی هم کم نبوده . بنابراین می توان گفت که ما با علم به این مسائل فضا را جدا کرده ایم و تحت تأثیر فضای رسانه‌ای قرار نگرفته‌ایم.
-در میز مذاکرات همه حقوق ایران مطرح شده است، حل مساله از راه پاک کردن صورت مساله امکان پذیر نیست؛ میز مذاکره جدی است و ما هم بسیار جدی اعلام کرده ایم آنچه را که از طرف مقابل می پذیریم نگرانیهایی است که راه حل دارد.
-بنابراین مثلا اینکه ما از چه نوع سانترفیوژی استفاده می کنیم، مربوط به جمهوری اسلامی ایران است؛ ممکن است در تل آویو کسی بخواهد بگوید که ما باید فقط یک نوع سانترفیوژ داشته باشیم و یا اصلا سانتریفیوژ نداشته باشیم، این تصمیمی است که فقط جمهوری اسلامی ایران آن را می گیرد؛ در مذاکرات مبانی صحبت بر این نیست که این تصمیم توسط طرف مقابل گرفته شود.
-وقتی حرف منطقی است باید حرف منطقی را پذیرفت؛ اینجا جنگ منطق است و هرکسی که منطقش قویتر است می تواند منطقش غالب باشد. اگر کسی از زور و گزینه های روی میز و زیر میز صحبت کند، نشان می دهد که از نظر منطق کم آورده است.
-در رابطه با مجتمع آب سنگین اراک گفته ایم که این مجتمع با دانش و فناوری ایرانی ساخته شده و 87 درصد پیشرفت داشته است؛ قبلا خواسته‌هایی در خصوص برچیده شدن یا تبدیل شدن آن وجود داشت که حرفهایی بود که بعضی از آنها در حد آرزو بود؛ ما از این مقاطع عبور کرده‌ایم و اکنون صحبت درباره این است که وقتی این مجتمع راه اندازی شد، می تواند پلوتونیوم هم داشته باشد.
-از این نوع رآکتورها در دنیا زیاد است؛ ما هم می گوییم که بر همان روش و اساس آنها کار می کنیم؛ البته با توجه به نگرانیهایی که آنها در خصوص بازفراوری دارند، این امکان وجود دارد که برای دوره ای این بازفراوری انجام نشود. ولی در دراز مدت وقتی که نگرانی ها برطرف شود، این فرایند به عنوان یکی از حقوق جمهوری اسلامی ایران انجام می شود.
-تغییر فاحش و مشهودی در لحن گزارش اخیر بود؛ و این روندی است که از شروع همکاریهای ایران و آژانس در بیستم آبانماه با سفر آمانو به تهران و مذاکرات با دکتر صالحی آغاز و منجر به بیانه مشترک شد. بر اساس آن بیانه، قرار شد دو طرف به مذاکرات حل نشده بپردازند.
-ما ساز و کار و راه جدیدی را مطرح کردیم که در این راه بتوانیم همکاری ها را داشته باشیم به نحوی که این همکاری ها به نحوی باشد که حقوق جمهوری اسلامی ایران در نظر گرفته شود.
-این تجربه خوبی بود و تبلور آن در گزارش مدیرکل آژانس در شورای حکام دیدیم. اگرچه باز هم راضی نیستیم و معتقدیم که با توجه به همکاری که با آژانس داریم، این گزارش می تواند بیشتر از این هم مثبت باشد و ما به آژانس وقت می دهیم. چند طرف محدود به آژانس فشار سیاسی می‌آورند، و با دادن اطلاعات غلط به آژانس و از آن می‌خواهند موضع گیری کند.
-حل شدن 6 موضوع قبلی، مدت زیادی زمان برد؛ ولی بلافاصله پس از حل آن موضوع دیگری را تحت عنوان مطالعات ادعایی مطرح کردند.
-این طرفها احساس میکنند روش بازی در آژانس وجود دارد، و می‌توانند هر چیزی را روی میز آژانس بگذارند و اتهامی را بزنند، و آژانس هم موظف است بر اساس چارچوب خودش رسیدگی بکند؛، این روش ایراد دارد و ما در آژانس هم درباره این موضوع صحبت کردیم.
-اگر موضع گیریهای آژانس فنی باشد، پس از پاسخگویی بسته می شود؛ ولی اگر این موضوع بسته نمی‌شود مشخص است که هدف سیاسی پشت آن وجود دارد. ما اکنون تأکید می کنیم موضوع‌هایی که مطرح میشود باید سرانجامی داشته باشد، و ما در وضعیتی وارد موضوعات جدید می شویم که موضوعات قبلی مشخص شده باشد.
-به نظر می‌آید که گزارش مدیر کل به نحوی است که تقریبا آن را حل شده می‌داند. البته بدون آنکه صراحتا آن را بگوید ادبیات آن به صورتی است که راضی بوده و اطلاعات لازم را گرفته و گفته که در بعضی موارد اطلاعات بیشتری را خواسته ایم.
-از طرفی ما در حال انجام کارهای حقوقی در آژانس هستیم تا روش منبع باز اصلاح شود. باید دو موضوع در هر گزارش رعایت شود؛ یکی اینکه این گزارش اگر خلاف آن ثابت شود، باید طرفی که آن گزارش را با نیت های سیاسی می‌دهد هزینه هایی را بپردازد. و دیگری اینکه بتوان این روش را تغییر دهیم به صورتیکه کارها در آژانس معقول و منطقی باشد، و با چارچوب حقوقی همخوانی داشته باشد، تا طرفها نتوانند به راحتی اطلاعات گمراه کننده بدهند.
-به مردم منطقه خلیج فارس می گویم که ما همه روی یک کشتی زندگی می‌کنیم، و زندگی و امنیت ما بستگی به یکدیگر دارد و نمی تواند امنیت فقط برای ایران باشد و برای کشورهای دیگر نباشد.
-امنیت ما به هم گره خورده است. تاریخ فرهنگ و گذشته ما به هم گره خودره و باید از مشکلات تصنعی که طرفهای دیگر و در رأس آنها رژیم صهیونیستی تلاش میکنند به وجود بیاورند غافل نباشیم.بحران ساختگی موجب می شود که رژیم صهیونیستی بتواند در سایه آن امیال خودش را در قبال فلسطینی ها پیش ببرد.
