در عصر دانایی با دانا خبر      دانایی؛ توانایی است      دانا خبر گزارشگر هر تحول علمی در ایران و جهان      دانایی کلید موفقیت در هزاره سوم      
کد خبر: ۱۱۷۱۴۷۸
تاریخ انتشار: ۰۸ فروردين ۱۳۹۳ - ۰۰:۲۸
مرحوم دکتر محمد ابراهیم باستانی پاریزی، امروز با دانشکده محبوبش خداحافظی کرد. روحیه شاد و سرزنده استاد می تواند بهترین الگو برای کسانی باشد که قرار است در آینده «استاد» شوند. هرچند آخرین وصیت او، امروز به درستی اجرا نشد.

به گزارش خبرنگار گروه آموزش خبرگزاری دانا (دانا خبر)، در نخستین روزهای نوروز و در تعطیلات دانشگاه بود که خبر درگذشت یکی از قدیمی ترین و سرشناس ترین استادان دانشگاه در کشور منتشر شد.

دکتر محمد ابراهیم باستانی پاریزی، مرد تاریخ و ادبیات، در سن 88 سالگی و بعد از تحمل دوره کوتاه بیماری از دنیا رفت. اما امروز، هفتم فروردین ماه، دانشکده ادبیات دانشگاه تهران خلوت نبود. دانشجویان مرحوم باستانی پاریزی، همکاران وی، فرزندانش، جامعه علمی کشور، هنرمندان ادبیات و سینما، اسحاق جهانگیری معاون اول رییس جمهوری و همچنین وزیر علوم، تحقیقات و فناوری، در سالن دانشکده حاضر شدند تا شاهد آخرین عبور استاد از دانشگاهی باشند که به بیش از نیم قرن در عمرش را در آن گذرانده بود.

پیام تسلیت ریاست جمهوری اسلامی ایران در این مراسم قرائت شد و سخنرانان درباره این مرد بزرگ سخن گفتند. امروز، حتی شاگرد سال های دور باستانی، از پاریز به تهران آمده بود که در مراسم تشییع معلم مدرسه اش شرکت کند.

می گویند باستانی پاریزی، پیرمرد شوخ دانشگاه تهران، تا آخرین روزهای حضور در دانشگاه آن قدر سر دماغ بود که از آسانسور استفاده نکند. در راهروهای دانشگاه عصا می زد و هرکجا نکته نقضی به ذهنش می رسید با همان جدیت همیشگی آن را عنوان می کرد. روحیه استادانه ای که شاید این روزها کمتر در دانشگاه های کشور شاهد آن باشیم. موج خمودگی در راهروهای دانشگاه های کشور، شاید هرروز رابطه علمی و کلامی استاد و دانشجو را کمرنگ تر می کند.

دکتر باستانی پاریزی، در آستانه نود سالگی، آن قدر از بودن در کنار کتاب ها و شاگردانش دل شاد بود که خیال رفتن نداشت. می گویند در آخرین روزهای زندگی ایرج افشار به او گفته بود، «نمیر ایرج. اگر بمیری عزراییل یادش می افتد من هم جامانده ام.»

همچنین، به زبان طنز به کسانی که قصد برگزاری بزرگداشت برای او داشتند می گفت: «بزرگداشت نمی خواهم. برای هرکس یادبود می گیرند خیلی زود از دنیا می رود.»

طنز، جزو جدایی ناپذیر شخصیت پیرمرد، او را از خیل استادان دانشگاهی کشور متمایز می کرد. همیشه می توانست پیچیده در جدیت و پالتوی بلندش، حکایتی از گذشته ها تعریف کند که همه را بخنداند. همه، به جز خودش را.

او بیش از 60 کتاب منتشر کرد. طنز، از جدی ترین آثار باستانی جدا نبود. دانشگاه روحیه اش را مدیون استاد بود یا استاد سرزندگی اش را مدیون حضور در دانشگاه. مرحوم دکتر باستانی پاریزی آنچنان با صلابت زیست و از دنیا رفت که منش او به راحتی می تواند به عنوان یک واحد درسی به کسانی که می خواهند استاد شوند تدریس شود.

می گویند باستانی پاریزی وصیت کرده بود زیر تابوت او را دانشجویان تاریخ دانشکده بگیرند. یعنی درواقع شاگردانش. گرچه حضور دانشجویان در تعطیلات نوروز در مراسم مرحوم دکتر باستانی پاریزی پررنگ بود، اما مجلس گردانی کسانی که هرکه بودند، دانشجوی استاد نبودند باعث شد، غریبه هایی هم زیر تابوت حاضر شوند و متاسفانه، اجازه داده نشد که مطابق وصیت، استاد را به طبقه مخصوص گروه تاریخ دانشکده ادبیات ببرند تا دانشجویان با او خداحافظی کنند.

پیکر مرحوم دکتر محمد ابراهیم باستانی پاریزی، استاد دانشگاه تهران، امروز پنجشنبه هفتم فروردین ماه، در بهشت زهرا و در کنار همسر محبوبش به خاک سپرده شد.

یادش گرامی

گزارش: الناز اسکندری

عکس: ایسنا


ارسال نظر