روبرتو ريوه‌لينو Roberto Rivellino:
مخترع برزیلی «یکی دو پا» در فوتبال معتقد است که برزیل وظیفه ندارد که در جام جهانی قهرمان شود، بلکه باید خوب بازی کند.
به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری دانا، سائوپائولو زادگاه یكی از بزرگ‌ترین هافبك‌های تاریخ فوتبال است. بازیكنی كه به خاطر ضربات آزاد سهمگین، شوت‌های راه‌دور و تكنیك مسحوركننده‌اش در تمام جهان مشهور بود. این فوتبالیست كه از پدر و مادری ایتالیایی در برزیل به دنیا آمد، به دلیل سبیل منحصر به فرد خود، شهرتی دو چندان كسب كرد. ریوه‌لینو درباره سبیلش اظهار کرد: یك بار خواستم دستی به سر و رویش بكشم. اما یك طرف آن، بیش از حد كوتاه شد. وقتی هم خواستم كه طرف دیگر سبیلم را كوتاه كنم، خیلی زشت از آب درآمد! چنین شد كه سبیلم را كاملاً تراشیدم. اما آن دفعه، تنها باری بود كه سبیلم را تراشیدم و به سرعت، دوباره سبیل‌دار شدم! آن چند روز احساس می‌كردم لُخت هستم و در تمام اوقات، دستم را بالای لبم نگه می‌داشتم. پدرم هم سبیل داشت و با این كه دیگر در بین ما نیست، اما می‌توانم صدایش را بشنوم كه به من می‌گوید: پسرم! سبیلت را نتراش!
روبرتو ریوه‌لینو بخش اعظم دوران فوتبالی خود را در كورینتیانس سپری كرد و در حدود 500 مسابقه برای این باشگاه شهر سائوپائولو انجام داد. با وجود آن كه ریوه‌لینو ده فصل در كورینتیانس بازی كرد، اما حضور پله در سانتوز باعث شد كه او هرگز به عنوان قهرمانی ایالتی دست پیدا نكند.
تاسیس یک مدرسه فوتبال بعد از بازنشستگی
هر چند كه وفاداری او به باشگاه همواره مورد تحسین هواداران بود. تا جایی كه به او لقب «سلطان كوچك پارك» داده شد. ریوه‌لینو وقتی در سال 1981 و در 35 سالگی اعلام بازنشستگی كرد، اقدام به تأسیس یك مدرسه فوتبال در شهر زادگاه خود كرد. كاری كه با موفقیت فراوان روبه‌رو شد. اما هدف او از تأسیس این مدرسه چه بود؟
او در این باره گفت: از همان روزی كه روی پاهای خود ایستادم، پا به توپ شدم. من همیشه فوتبال بازی كردم. صبح و ظهر و شب در خیابان، فوتبال بازی می‌كردم. بازی من تا زمانی ادامه یافت كه اندكی نور بود و می‌شد توپ را مشاهده كرد. اما در این روزها، جایی برای بازی كردن در خیابان‌ها پیدا نمی‌شود. بنابراین هدف مدرسه ما تربیت ستاره نیست. ما می‌خواهیم مدرسه‌مان جایی باشد كه بچه‌ها در آن حضور یافته و بتوانند فوتبال بازی كنند.
مخترع یکی دو پا
ریوه‌لینو در دوران بازی خود، تكنیكی بی‌نظیر داشت و بیشتر از هر چیز به دلیل «یك پا ـ دو پا» كردن‌هایش معروف بود. با وجود این كه این حركت توسط «سرجیو اچیكو» ابداع شد كه در سال 1964 در تیم جوانان كورینتیانس با ریوه‌لینو همبازی بود. اما در حقیقت ریوه‌لینو بود كه این حركت را تكمیل كرد. از روماریو گرفته تا رونالدو، رونالدینیو و حالا نیمار. تكنیك منحصر به فرد ریوه‌لینو را مورد استفاده قرار داده‌اند و فن منحصر به فرد او، نسل به نسل منتقل شده است.
ریوه‌لینو این‌گونه از حركت خود، یاد کرد: آن حركت، ابداعی بود كه در لحظات دشوار از آن استفاده می‌كردم. به خصوص وقتی كه با تیم‌های خارجی بازی می‌كردیم از مسابقات بین‌المللی بود كه از «یك پا ـ دو پا» استفاده می‌كردم. كسانی كه در استادیوم بودند با خودشان می‌گفتند: او الان چكار كرد؟ زیرا حركت به قدری سریع بود كه بسیاری متوجه نمی‌شدند چه اتفاقی افتاده است؟! حریفان نیز غافلگیر می‌شدند و با خودشان می‌گفتند: الان حریف می‌خواهد چه كار كند؟ همین مسأله باعث می‌شد با اعتماد به نفس بیشتری بازی كنم.
برزیل و جام جهانی 1970 مکزیک
در زمان برگزاری جام‌جهانی 1970 مكزیك، ریوه‌لینوی 24 ساله در تیمی عضویت داشت كه به عقیده بسیاری از كارشناسان، بهترین تیم تاریخ فوتبال بود. برزیل با بازیكنانی چون پله، كارلوس آلبرتو، جرزینیو، توستائو، درسون و ریوه‌لینو، حریفان را یكی پس از دیگری شگفت زده كرد. ریوه‌لینو سه گل از 19 گل برزیل در آن تورنمنت را به ثمر رساند كه یكی از آنها در اولین بازی برزیل در برابر چكسلواكی و با ضربه‌ای آزاد به ثمر رسید كه از تصاویر ماندگار آن جام شد.
او از گلی كه به ثمر رساند، چنین گفت: بازی اول به ما كمك كرد تا متوجه شویم میزان آمادگی‌مان به چه اندازه است. اما ناگهان به خودمان آمدیم و دیدیم كه یک بر صفر عقب افتاده‌ایم! ولی من خوش‌شانس بودم و توانستم گلی به ثمر برسانم كه مسابقه را به تساوی كشاند و اعتماد به نفس تیم را بازگرداند. این گل بسیار مهم بود. زیرا زمینه‌ساز پیروزی 4 بر یک ما شد.
برزیل در آن مسابقات در گروهی دشوار قرار داشت و با قهرمان جام‌جهانی 1966 (انگلستان)، نایب قهرمان جام جهانی 1961 (چكسلواكی) و رومانی همگروه بود. اما برزیلی‌ها، حریفان خود را با اقتدار از پیش روی برداشتند و پس از صعود به دور دوم با شكست دادن پرو و اروگوئه به فینال صعود كردند. اما ریوه‌لینو از مسابقات نهایی آن جام، چه خاطراتی دارد؟
وی در اینباره گفت: همه انتظار داشتند كه ما در دور اول مسابقات، حذف شویم. اما ما توانستیم به فینال برسیم. ما اعتماد به نفس بالایی داشتیم ولی اصلاً فكر نمی‌كردیم كه بتوانیم قهرمان شویم. فینال جام‌جهانی در سطحی بالاتر از مسابقات دیگر جام، برگزار می‌شود و ما در این مرحله باید با ایتالیا بازی می‌كردیم. تیمی كه مسابقه‌ای درخشان از حضور در جام جهانی داشت و تیمی كه در برابر ما قرار گرفت نیز بسیار خوب بود. ولی به نظر من، بهترین بازی‌های برزیل در آن تور نخست انجام شد و درنهایت آن دیدار به آسان‌ترین دیدار ما درجام جهانی تبدیل شد. ما در حالی به فینال رسیدیم كه روز به روز بیشتر اوج می‌گرفتیم و در فینال در اوج بودیم. برزیل در آن جام جهانی، بازی‌هایی فوق‌العاده انجام داد.
گل رویایی در فینال مقابل ایتالیا
آخرین گل برزیل در جریان برد قاطع 4 بر یک در مقابل ایتالیا با تركیبی از تكنیك فوق‌العاده فردی و كارتیمی بی‌نظیر سلسائو به ثمر می‌رسد. آن گل نماد معجزه‌ای از گروهی فوتبالیست خارق‌العاده بود. ریوه لینو از رؤیاهای كودكی خود، این گونه یاد می‌كند رؤیایی كه به حقیقت پیوست: فوتبالیست‌های معدودی می‌توانند بگویند كه قهرمان جهان شده‌اند و من این شانس را دارم كه در بین این نفرات هستم. واقعاً این قهرمانی، بزرگ‌ترین افتخار زندگی‌ام بود. از زمانی كه كودك بودم، رویای این قهرمانی را در سر داشتم و وقتی فوتبالیست حرفه‌ای شدم، با خودم می‌گفتم: حضور در جام جهانی و قهرمانی در جهان با تیم ملی برزیل، چقدر فوق‌العاده است! فكر می‌كنم همه می‌دانند كه جام جهانی برای برزیلی‌ها چه معنایی دارد و تا چه اندازه مهم است.
برزیل در برزیل 2014
سطح انتظار از تیم ملی برزیل، مثل همیشه بسیار بالاست. برزیل سال گذشته در جام كنفدراسیون‌ها درخشان ظاهر شد و عنوان قهرمانی را به خود اختصاص داد. هدایت برزیل برعهده لوییز فلیپه اسكولاری است. مردی كه آخرین قهرمانی برزیل با مربیگری او به‌دست آمد. با وجود برگزاری جام جهانی از خاك برزیل، به نظر می رسد برزیلی‌ها این بار می‌توانند كاری را كه در سال 1950 از انجام آن، ناتوان ماندند را به خوبی انجام داده و در خاك خود، قهرمان جهان شوند.
ریوه لینو اما خوب بازی كردن را مهم‌تراز قهرمانی می‌داند: به‌نظر من، اسكولاری در مسیری صحیح گام برمی‌دارد و برزیل یكی از بخت‌های بزرگ قهرمانی است. نمی‌گویم كه آنها حتماً قهرمان می‌شوند ولی این انتظار از برزیل می‌رود كه هر گاه درجام جهانی بازی می‌كند، به بهترین شكل بازی كرده و نتیجه بگیرد. به‌خصوص وقتی كه جام جهانی در خاك این كشور برگزار می‌شود، دلم می‌خواهد شاهد بازی خوب ملی پوشان برزیل باشم. آنها وظیفه ندارند كه حتماً قهرمان شوند ولی به نظر من، آنها باید خوب بازی كنند.
شكی نیست كه تیم ملی سال 2014 برزیل، برای رسیدن به‌عنوان تیم افسانه‌ای سال 1970 ، كاری دشوار در پیش دارد. تیمی كه ریوه لینو با سبیل‌های معروفش، در آن خوش درخشید.
ممنون