سفیر پیشین ایران در لبنان تحلیل کرد:
گروه راهبرد خبرگزاری دانا (داناخبر) – محمدعلی سبحانی*: وقتی اسراییل جنگی با چنین حجمی را آغاز می کند، برای پایان دادن به آن و رفتن زیر بار آتش بس، نیاز به پارامترهای متعددی خواهد بود. فشار بین المللی گسترده و به ویژه وجود خواست ایالات متحده در کنار آن، یکی از این مولفه هاست.
اگرچه آمریکا برای تامین امنیت اسراییل در حوزه سیاست خارجی خود متعهد شده است، اما تجربه به ما می گوید اگر هیات حاکمه این کشور به تصمیمی درباره اسراییل برسند می توانند آن را تحمیل کنند.
مساله دوم، به شرایط منطقه بازمی گردد که تغییر کلی معادلات حاکم در آن، این مولفه را نیز بلاموضوع کرده است.
در گذشته چه مصر «حسنی مبارک» و چه مصر «محمد مرسی»، به اشکال مختلف از غزه حمایت می کردند و اسراییل به واسطه داشتن رابطه با مصر و اهمیتی که به عنوان سرمایه سیاسی به این رابطه می داد، نظر و فشار این کشور در موضوع غزه را در نظر داشت.
مصر «عبدالفتاح السیسی» نه مصر مبارک است و نه مصر مرسی و موضع آن در قبال مردم مظلوم غزه مشخص است.
مولفه سوم به نقش اتحادیه عرب برمی گردد که معمولا چند ساعت پس از چنین فجایعی، در سطوح مختلف تشکیل جلسه می داد؛ این مجموعه به عنوان یک اتحادیه جهانی، حداقل صدای چنین اتفاقاتی را بازتاب می داد. امروز 27روز از تهاجم به غزه گذشته اما شما حتی نامی از این اتحادیه نمی بینید.
سازمان همکاری های اسلامی با 54 عضو و وجود «کمیته قدس» به خاطر اختلافاتی که بین کشورها وجود دارد اقدامی انجام نداده و نامه های ایران نیز به ابتکار تبدیل نشده است.
مولفه بعدی، وضعیت سوریه است. این کشور همواره جایگاهی بوده برای نیروهای مقاومت که صدای خود را به دنیا برسانند و بتوانند در آنجا موقعیت خود را تقویت کنند. این هم از میان رفته و عراق نیز به عنوان یکی دیگر از حامیان مقاومت، درگیر جنگ فرقه ای است.
اینچنین است که فلسطینی ها نسبت به ادوار گذشته، بیش از هر زمان دیگری احساس تنهایی می کنند.
اتفاقا رصد همین شرایط، مشوقی برای اسراییل به شمار رفته است. به نظر می رسد دو عامل نخست، تحت تاثیر فشار افکار عمومی و فجایعی که در شش بار حمله به پناهگاه های سازمان ملل رخ داده است، تا حدی به تحرک واداشته شده است اما برای آتش بس، کافی نیست.
تنها عنصر باقیمانده که دارای اهمیتی قابل توجه است، «مقاومت» است. خبر دستگیری یکی از افسران ارتش صهیونیستی و تاثیری که ده ها کشته این رژیم در روزهای گذشته داشته، حتما در عقب نشینی اسراییل موثر خواهد بود. این جنازه ها باید به شهرهای فلسطین اشغالی و شهرک ها بازگردانده شود. در دولتی که شرایط ناپایدار اجتماعی و روانی به دلیل نوع تشکیل آن، وجود دارد، خبرهایی که از اسارت افسران و کشته شدن سربازان، حکایت دارند و خواهند داشت، بسیار اثر گذار است.
جامعه شناسان و سیاستمداران اسراییلی بارها عنوان کرده اند مردم سرزمین های اشغالی، شب ها بیمناک از آینده به خواب می روند یعنی از فردا و فرداهای خود به جهت زندگی روی سرزمین های اشغال شده و در خانه های غصب شده، بی اطلاع و نگران هستند.
متاسفانه در شرایط فعلی، برای فلسطینی ها، هیچ چشم انداز کارگشایی، جز مقاومت به چشم نمی خورد و در این میان، افزایش تعداد کشته ها و اسرای اسراییلی، می تواند پارامتری اثرگذار در مسیر دستیابی فلسطینی ها به حقوق خویش باشد.
*سفیر اسبق ایران در لبنان
منبع: شرق
اگرچه آمریکا برای تامین امنیت اسراییل در حوزه سیاست خارجی خود متعهد شده است، اما تجربه به ما می گوید اگر هیات حاکمه این کشور به تصمیمی درباره اسراییل برسند می توانند آن را تحمیل کنند.
مساله دوم، به شرایط منطقه بازمی گردد که تغییر کلی معادلات حاکم در آن، این مولفه را نیز بلاموضوع کرده است.
در گذشته چه مصر «حسنی مبارک» و چه مصر «محمد مرسی»، به اشکال مختلف از غزه حمایت می کردند و اسراییل به واسطه داشتن رابطه با مصر و اهمیتی که به عنوان سرمایه سیاسی به این رابطه می داد، نظر و فشار این کشور در موضوع غزه را در نظر داشت.
مصر «عبدالفتاح السیسی» نه مصر مبارک است و نه مصر مرسی و موضع آن در قبال مردم مظلوم غزه مشخص است.
مولفه سوم به نقش اتحادیه عرب برمی گردد که معمولا چند ساعت پس از چنین فجایعی، در سطوح مختلف تشکیل جلسه می داد؛ این مجموعه به عنوان یک اتحادیه جهانی، حداقل صدای چنین اتفاقاتی را بازتاب می داد. امروز 27روز از تهاجم به غزه گذشته اما شما حتی نامی از این اتحادیه نمی بینید.
سازمان همکاری های اسلامی با 54 عضو و وجود «کمیته قدس» به خاطر اختلافاتی که بین کشورها وجود دارد اقدامی انجام نداده و نامه های ایران نیز به ابتکار تبدیل نشده است.
مولفه بعدی، وضعیت سوریه است. این کشور همواره جایگاهی بوده برای نیروهای مقاومت که صدای خود را به دنیا برسانند و بتوانند در آنجا موقعیت خود را تقویت کنند. این هم از میان رفته و عراق نیز به عنوان یکی دیگر از حامیان مقاومت، درگیر جنگ فرقه ای است.
اینچنین است که فلسطینی ها نسبت به ادوار گذشته، بیش از هر زمان دیگری احساس تنهایی می کنند.
اتفاقا رصد همین شرایط، مشوقی برای اسراییل به شمار رفته است. به نظر می رسد دو عامل نخست، تحت تاثیر فشار افکار عمومی و فجایعی که در شش بار حمله به پناهگاه های سازمان ملل رخ داده است، تا حدی به تحرک واداشته شده است اما برای آتش بس، کافی نیست.
تنها عنصر باقیمانده که دارای اهمیتی قابل توجه است، «مقاومت» است. خبر دستگیری یکی از افسران ارتش صهیونیستی و تاثیری که ده ها کشته این رژیم در روزهای گذشته داشته، حتما در عقب نشینی اسراییل موثر خواهد بود. این جنازه ها باید به شهرهای فلسطین اشغالی و شهرک ها بازگردانده شود. در دولتی که شرایط ناپایدار اجتماعی و روانی به دلیل نوع تشکیل آن، وجود دارد، خبرهایی که از اسارت افسران و کشته شدن سربازان، حکایت دارند و خواهند داشت، بسیار اثر گذار است.
جامعه شناسان و سیاستمداران اسراییلی بارها عنوان کرده اند مردم سرزمین های اشغالی، شب ها بیمناک از آینده به خواب می روند یعنی از فردا و فرداهای خود به جهت زندگی روی سرزمین های اشغال شده و در خانه های غصب شده، بی اطلاع و نگران هستند.
متاسفانه در شرایط فعلی، برای فلسطینی ها، هیچ چشم انداز کارگشایی، جز مقاومت به چشم نمی خورد و در این میان، افزایش تعداد کشته ها و اسرای اسراییلی، می تواند پارامتری اثرگذار در مسیر دستیابی فلسطینی ها به حقوق خویش باشد.
*سفیر اسبق ایران در لبنان
منبع: شرق