گروه راهبرد خبرگزاری دانا (داناخبر) - محمدعلی سبحانی*: آنچه در عراق اتفاق افتاد، واگرایی در میان جامعه سیاسی عراق بود که متاسفانه به واگرایی اجتماعی تبدیل شده و محصول آن پدیدآمدن جریان افراطی، تروریستی و ارتجاعی ای بود که با عنوان داعش مطرح شد.
در حقیقت افراط گرایی توانست از شکاف هایی که در جامعه سیاسی و به تبع آن در سطح اجتماعی عراق ایجاد شده، نهایت بهره را ببرد و حرکتی خطرناک را بر عراق و منطقه تحمیل کند.
قبلا تاکید کردم باید از همان نقطه ای که ضربه وارد شد، بازسازی آغاز شود. خطر تکفیری های داعش، همه طرف ها را به تفکر وادار کرد.
از عربستان سعودی صدایی متفاوت از گذشته شنیده شده و در خود عراق که محور اصلی ماجراست، رویه ای متفاوت به چشم می خورد.
غرب به ویژه آمریکا که همواره خود را موظف می داند در مسایل امنیتی عراق دخالت کند، واکنش هایی متفاوت دیده می شود که آخرین آن، سخنان 2 روز قبل اوباماست که دارای اهمیت استراتژیک است.
پایان بن بست سیاسی عراق با معرفی حیدر عبادی و سپس به نتیجه رسیدن جریان های سیاسی قدرت بر سر ترکیب کابینه وحدت ملی، گام با اهمیت دیگری در برون رفت از بحران اخیر است.
در واقع رهبران عالی عراق و مشاوران منطقه ای و بین المللی که در چینش کابینه جدید نقش داشتند دقت بسیار بالایی را به خرج داده اند و تلاش کرده اند تمامی چهره ها و ظرفیت های ملی و مدعیان حضور در قدرت، در وزارتخانه ها و سمت های مختلف کابینه حضور داشته باشند.
در این میان نباید فراموش کرد که کردها و شیعیان در ادوار گذشته، اعتراض چندانی به تقسیم قدرت در عراق نداشتند و این اهل سنت بودند که بارها در مراحل مختلف، عدم رضایت خود از میزان نقش و حضور در کابینه و ساختار قدرت را اعلام کرده بودند. تعبیر آنها این بود که شهروند درجه یک عراق نیستند.
بر این اساس روند جدید و ترکیب کابینه که پیرو طرح آیت الله سیستانی شکل گرفته و به نتیجه رسید با نگاه به اصل رضایتمندی اهل سنت است. ترکیب کابینه وحدت ملی و توزیع قدرت ملی در نهاد ریاست جمهوری با حضور معاونانی چون علاوی و النجیفی (که پرونده درخشانی در ریاست مجلس گذشته ندارد) و حتی ایفای نقش شخص مالکی، بیانگر توجه به توزیع قدرت است.
استمرار این روند و گام های واقعی در شکل گیری وحدت، با جذب نیروهای اجتماعی که متاسفانه گرایش به داعش دارند یا اراده برخورد با تروریست های تکفیری را از دست داده اند، تکمیل خواهد شد.
همه باید توجه داشته باشند برخورد با داعش صرفا در برخورد نظامی خلاصه نشود. اینکه دولت عراق و وحدت ملی ایجاد شده، سبب تقویت ارتش برای شکست داعش در میدان نبرد شود، البته شرط لازم است اما شرط کافی نخواهد بود. باید راه های پیچیده رفتاری این گروه خشن در یارگیری را شناخت، تفکر همراهی و گرایش به آنان را با استدلال از میان برد و همه راه های نفوذ تفکر سلفی گری تکفیری را با کار فکری و فرهنگی بست.
همه طرف های درگیر در عراق باید احساس پیروزی و برد داشته باشند خصوصا میان اهل سنت، این روند باید مضاعف شود.
البته با توجه به رفتار قرون وسطایی و دافعه گروهک تروریستی مذکور، می توان امید داشت که آنها علاوه بر میدان نظامی، در حوزه های دیگر نیز منزوی شوند.
نکته پایانی که نیازمند توجه است اینکه همه اینها، گامی با اهمیت اما نخستین گام مبارزه با افراطی گری تکفیری است.
سال ها باید برای حل شدن ریشه ای شرایط مذکور، تلاش کرد. باید با توسعه اقتصادی و فرهنگی، گفت وگوی مذاهب و فرق با یکدیگر، توجه کشورهای خاورمیانه به منافع منطقه ای و جهانی، همچنین رفتارهای سازنده دیپلماتیک، بر جهل و جمود از هر نوع آن غلبه کرد.
*دیپلمات سابق
منبع: شرق
در حقیقت افراط گرایی توانست از شکاف هایی که در جامعه سیاسی و به تبع آن در سطح اجتماعی عراق ایجاد شده، نهایت بهره را ببرد و حرکتی خطرناک را بر عراق و منطقه تحمیل کند.
قبلا تاکید کردم باید از همان نقطه ای که ضربه وارد شد، بازسازی آغاز شود. خطر تکفیری های داعش، همه طرف ها را به تفکر وادار کرد.
از عربستان سعودی صدایی متفاوت از گذشته شنیده شده و در خود عراق که محور اصلی ماجراست، رویه ای متفاوت به چشم می خورد.
غرب به ویژه آمریکا که همواره خود را موظف می داند در مسایل امنیتی عراق دخالت کند، واکنش هایی متفاوت دیده می شود که آخرین آن، سخنان 2 روز قبل اوباماست که دارای اهمیت استراتژیک است.
پایان بن بست سیاسی عراق با معرفی حیدر عبادی و سپس به نتیجه رسیدن جریان های سیاسی قدرت بر سر ترکیب کابینه وحدت ملی، گام با اهمیت دیگری در برون رفت از بحران اخیر است.
در واقع رهبران عالی عراق و مشاوران منطقه ای و بین المللی که در چینش کابینه جدید نقش داشتند دقت بسیار بالایی را به خرج داده اند و تلاش کرده اند تمامی چهره ها و ظرفیت های ملی و مدعیان حضور در قدرت، در وزارتخانه ها و سمت های مختلف کابینه حضور داشته باشند.
در این میان نباید فراموش کرد که کردها و شیعیان در ادوار گذشته، اعتراض چندانی به تقسیم قدرت در عراق نداشتند و این اهل سنت بودند که بارها در مراحل مختلف، عدم رضایت خود از میزان نقش و حضور در کابینه و ساختار قدرت را اعلام کرده بودند. تعبیر آنها این بود که شهروند درجه یک عراق نیستند.
بر این اساس روند جدید و ترکیب کابینه که پیرو طرح آیت الله سیستانی شکل گرفته و به نتیجه رسید با نگاه به اصل رضایتمندی اهل سنت است. ترکیب کابینه وحدت ملی و توزیع قدرت ملی در نهاد ریاست جمهوری با حضور معاونانی چون علاوی و النجیفی (که پرونده درخشانی در ریاست مجلس گذشته ندارد) و حتی ایفای نقش شخص مالکی، بیانگر توجه به توزیع قدرت است.
استمرار این روند و گام های واقعی در شکل گیری وحدت، با جذب نیروهای اجتماعی که متاسفانه گرایش به داعش دارند یا اراده برخورد با تروریست های تکفیری را از دست داده اند، تکمیل خواهد شد.
همه باید توجه داشته باشند برخورد با داعش صرفا در برخورد نظامی خلاصه نشود. اینکه دولت عراق و وحدت ملی ایجاد شده، سبب تقویت ارتش برای شکست داعش در میدان نبرد شود، البته شرط لازم است اما شرط کافی نخواهد بود. باید راه های پیچیده رفتاری این گروه خشن در یارگیری را شناخت، تفکر همراهی و گرایش به آنان را با استدلال از میان برد و همه راه های نفوذ تفکر سلفی گری تکفیری را با کار فکری و فرهنگی بست.
همه طرف های درگیر در عراق باید احساس پیروزی و برد داشته باشند خصوصا میان اهل سنت، این روند باید مضاعف شود.
البته با توجه به رفتار قرون وسطایی و دافعه گروهک تروریستی مذکور، می توان امید داشت که آنها علاوه بر میدان نظامی، در حوزه های دیگر نیز منزوی شوند.
نکته پایانی که نیازمند توجه است اینکه همه اینها، گامی با اهمیت اما نخستین گام مبارزه با افراطی گری تکفیری است.
سال ها باید برای حل شدن ریشه ای شرایط مذکور، تلاش کرد. باید با توسعه اقتصادی و فرهنگی، گفت وگوی مذاهب و فرق با یکدیگر، توجه کشورهای خاورمیانه به منافع منطقه ای و جهانی، همچنین رفتارهای سازنده دیپلماتیک، بر جهل و جمود از هر نوع آن غلبه کرد.
*دیپلمات سابق
منبع: شرق