یک عکس؛ یک خاطره از بازی های آسیایی
احسان حدادی اولین دونده ایرانی نبود که در سه دوره بازی های آسیایی برای ایران مدال کسب کرد. بلکه سال ها قبل از او، دو دونده برای ایران می درخشیدند. مردانی که همواره با دست پر از پرش ارتفاع، پرتاب دیسک و پرتاب وزنه از مسابقات باز می گشتند.
اولین بار که تیمور غیاثی و جلال کشمیری در بازی های آسیایی برای ایران به میدان رفتند، مربوط به بازی های آسیایی 1966 بانکوک بود. جایی که تیمور غیاثی در پرش ارتفاع با رکورد 2 متر به کار خود، خاتمه داد و مدال برنز بازی ها را از آن خود کرد. در همان رقابت ها جلال کشمیری در دو ماه پرتاب وزنه و پرتاب دیسک رقابت کرد. کشمیری در پرتاب دیسک به رکورد 49/30 دست یافت و عنوان نایب قهرمانی رقابت ها را از آن خود کرد. کشمیری در پرتاب وزنه نیز موفق شد وزنه را 16/11 متر پرتاب کرده و یک مدال برنز نیز برای ایران به ارمغان آورد. چهار سال بعد، این دو دونده باز هم در بازی های آسیایی برای ایران به میدان رفتند. کشمیری در آن زمان در نوادای آمریکا تحصیل می کرد و نه تنها در آمریکا به تمرین می پرداخت، بلکه از همان جا برای مجله کیهان ورزشی مطالب ورزشی ترجمه می کرد که هر هفته با نام او در کیهان ورزشی چاپ می شد. او این بار در پرتاب وزنه به رکورد 16/96 متر دست یافت و در پرتاب دیسک به رکورد 51/40 تا دو نقره دیگر به کلکسیون خود بیفزاید. غیاثی هم این بار 2/06 متر پرید و قهرمان آسیا شد. اما این پایان کار دو دونده اسطوره ای نبود. این دو یک بار دیگر در بازی های آسیایی تهران(1974م/ 1353 ش.) برای ایران رقابت کردند. غیاثی این بار 2/21 متر پرید و با این شاهکار قهرمان آسیا شد. کشمیری هم با دو طلا، مدال های آسیایی خود را به عدد 6 رساند؛ او برای قهرمانی در پرتاب وزنه پرتابی 18/04 متری و برای کسب طلای پرتاب دیسک، پرتابی به مسافت 56/82 متر انجام داد. در تصویر دو مرد تکرار نشدنی دوومیدانی ایران را مشاهده می کنید. مرحوم کشمیری در سمت راست و تیمور غیاثی در سمت چپ دیده می شوند.