
گروه راهبرد خبرگزاری دانا (داناخبر) - مجمع عمومی سازمان ملل متحد سال2014 در حالی به کار خود پایان داد که بیماری ابولا، تغییرات جوی، بنیادگرایی و تهدید گروه تروریستی موسوم به داعش در مرکز ثقل توجه رهبران جهان بود.
توسعه و اولویت های مربوط به آنکه 17هدف توسعه پایدار را به ویژه برای پس از سال2015 میلادی پیشنهاد می کند نیز از جمله موضوعات سخنرانی برخی از رهبران جهان در مجمع عمومی بود.
رهبران کشورهای مختلف هرکدام از زاویه ای متفاوت به نگرانی های خود از جمله فقر، نابرابری، بهداشت و تغییرات زیست محیطی اشاره کردند.
با این حال چالش های بزرگ تری هم وجود دارند که باید موردتوجه قرار می گرفتند؛ چالش هایی که اگر امروز نادیده گرفته شوند، در آینده باید خطرات و هزینه های بیشتری را برای رویاروشدن با عواقب آن پرداخت.
مهاجران غیرقانونی
یکی از چالش هایی که در کمال ناباوری، مجمع عمومی سازمان ملل متحد بی تفاوت از کنار آن گذر کرد، مساله افزایش مهاجران از جان گذشته در سراسر جهان است.
در سال جاری میلادی تنها در دریای مدیترانه نزدیک به 130 هزار نفر با قایق به سوی سواحل اروپا آمده اند؛ چیزی بیش از 2 برابر نسبت به سال 2013. همچنین نزدیک به سه هزار نفر از این مهاجران دست از جان شسته در این مسیر جان خود را از دست داده اند؛ رقمی که نسبت به سال گذشته افزایشی چهار برابری را داشته است.
اغلب این مهاجران از جنگ های داخلی سوریه و غزه یا آفریقا می گریزند. بنا بر این، پایان این جنگ ها می تواند تا حد زیادی شمار مهاجران را کاهش دهد.
اما این تنها بخشی از تصویر است. در جهان به هم متصل امروز، مهاجرت بخشی از زندگی است ولی مساله اینجاست که باوجود بحث های زیادی که در سال2013 درباره افزایش شمار مهاجران وجود داشت، هیچ راهکار عملی برای مدیریت این پدیده جهانی ارایه نشد.
این در حالی است که مهاجرت نه تنها افزایش خواهد یافت، بلکه در سال های آینده نقش میانه روای را در روابط بین الملل خواهد داشت.
درست است که در منطقه آسیا- پاسیفیک، در اروپا و در ایالات متحده آمریکا امیدها برای اجرای اصلاحات مربوط به قوانین مهاجرتی رنگ باخته است اما با توجه به برنامه های توسعه ای پس از 2015 می توان انتظار داشت سیاست های موفقیت آمیز مهاجرتی در پیش گرفته شود تا هم به مهاجران کمک شود و هم تنش هایی که می تواند به یک جنبش عظیم جمعیتی منتهی شود را خنثی کند.
شهرنشینی بدون ساختار
گفته شده تا سال2050میلادی، 70درصد از جمعیت زمین شهرنشین خواهند شد. بر اساس گزارش توسعه سازمان ملل متحد درباره اولویت های پس از 2015، شهرها جایی هستند که نبرد برای توسعه پایدار در جریان خواهد بود و در این میان برخی برنده و برخی بازنده خواهند شد.
برخی تحلیلگران معتقدند شکنندگی شهری به عنوان مرزهای جدیدی از جنگ در داخل کشورهای جنگ زده یا آرام ظهور خواهند کرد. بر اساس آماری که سال2013 اعلام شد، 41شهر از 50 شهر خطرناک جهان در آمریکای لاتین قرار دارد.
از این گذشته شهرها مسوول تولید 70درصد از گاز گلخانه ای تولیدشده در جهان هستند؛ آن هم در شرایطی که تنها دودرصد از مساحت زمین را به خود اختصاص داده اند. گرچه نگرانی ها در این زمینه کاملا جدی است، اما در مجمع عمومی سازمان ملل امسال هیچ اشاره ای به آن نشد.
شکاف دولت- ملت
البته خلاف دیگر چالش ها، تعجبی نداشت که مجمع عمومی سازمان ملل چالش افزایش شکاف میان دولت ها و ملت ها را نادیده گرفت. هیچ دولتی علاقه ندارد تا خود را در یک نشست جهانی پرمخاطب، در معرض انتقاد قرار دهد.
با این حال این بی توجهی از اهمیت مساله نمی کاهد. واقعیت این است که شکاف میان دولت ها و ملت ها در کشورهای فقیر و غنی در حال افزایش است. در سال های اخیر جمعیت های عظیمی از مردم در سراسر جهان برای اعتراض به حکومت ها و سیاست هایشان به خیابان ها آمده اند.
ملی گرایی افراطی
بر اساس برخی نظریه ها، در پی ظهور اقتصاد جهانی شده، مرزها و هویت های ملی در آینده ای نه چندان دور از میان خواهند رفت؛ پدیده ای که پدیده «پایان تاریخ» خوانده می شود.
جنبش های جدایی طلبانه یکی از اشکال ظهور ناسیونالیسم در اروپا، آسیا و خاورمیانه است و در این میان افزایش جنبش های مهاجرتی به مردمان یک کشور ضرورت حمایت از مرزها را یادآوری می کند.
یکی از عوامل خوش اقبالی احزاب ملی گرا در اروپا، واکنش شدید ساکنان اروپا به این موج مهاجرتی است. در آسیا نیز هم اکنون هند، چین و ژاپن رهبرانی ملی گرا دارند؛ کسانی که با استفاده از اهرم شعارهای ملی گرایانه و اصلاحات اقتصادی و اجتماعی به قدرت رسیدند.
بر اساس یک نظرسنجی، بیش از 90درصد از مردم ژاپن و چین نسبت به کشورهای یکدیگر تصوری کاملا نامطلوب دارند.
منبع: شرق
توسعه و اولویت های مربوط به آنکه 17هدف توسعه پایدار را به ویژه برای پس از سال2015 میلادی پیشنهاد می کند نیز از جمله موضوعات سخنرانی برخی از رهبران جهان در مجمع عمومی بود.
رهبران کشورهای مختلف هرکدام از زاویه ای متفاوت به نگرانی های خود از جمله فقر، نابرابری، بهداشت و تغییرات زیست محیطی اشاره کردند.
با این حال چالش های بزرگ تری هم وجود دارند که باید موردتوجه قرار می گرفتند؛ چالش هایی که اگر امروز نادیده گرفته شوند، در آینده باید خطرات و هزینه های بیشتری را برای رویاروشدن با عواقب آن پرداخت.
مهاجران غیرقانونی
یکی از چالش هایی که در کمال ناباوری، مجمع عمومی سازمان ملل متحد بی تفاوت از کنار آن گذر کرد، مساله افزایش مهاجران از جان گذشته در سراسر جهان است.
در سال جاری میلادی تنها در دریای مدیترانه نزدیک به 130 هزار نفر با قایق به سوی سواحل اروپا آمده اند؛ چیزی بیش از 2 برابر نسبت به سال 2013. همچنین نزدیک به سه هزار نفر از این مهاجران دست از جان شسته در این مسیر جان خود را از دست داده اند؛ رقمی که نسبت به سال گذشته افزایشی چهار برابری را داشته است.
اغلب این مهاجران از جنگ های داخلی سوریه و غزه یا آفریقا می گریزند. بنا بر این، پایان این جنگ ها می تواند تا حد زیادی شمار مهاجران را کاهش دهد.
اما این تنها بخشی از تصویر است. در جهان به هم متصل امروز، مهاجرت بخشی از زندگی است ولی مساله اینجاست که باوجود بحث های زیادی که در سال2013 درباره افزایش شمار مهاجران وجود داشت، هیچ راهکار عملی برای مدیریت این پدیده جهانی ارایه نشد.
این در حالی است که مهاجرت نه تنها افزایش خواهد یافت، بلکه در سال های آینده نقش میانه روای را در روابط بین الملل خواهد داشت.
درست است که در منطقه آسیا- پاسیفیک، در اروپا و در ایالات متحده آمریکا امیدها برای اجرای اصلاحات مربوط به قوانین مهاجرتی رنگ باخته است اما با توجه به برنامه های توسعه ای پس از 2015 می توان انتظار داشت سیاست های موفقیت آمیز مهاجرتی در پیش گرفته شود تا هم به مهاجران کمک شود و هم تنش هایی که می تواند به یک جنبش عظیم جمعیتی منتهی شود را خنثی کند.
شهرنشینی بدون ساختار
گفته شده تا سال2050میلادی، 70درصد از جمعیت زمین شهرنشین خواهند شد. بر اساس گزارش توسعه سازمان ملل متحد درباره اولویت های پس از 2015، شهرها جایی هستند که نبرد برای توسعه پایدار در جریان خواهد بود و در این میان برخی برنده و برخی بازنده خواهند شد.
برخی تحلیلگران معتقدند شکنندگی شهری به عنوان مرزهای جدیدی از جنگ در داخل کشورهای جنگ زده یا آرام ظهور خواهند کرد. بر اساس آماری که سال2013 اعلام شد، 41شهر از 50 شهر خطرناک جهان در آمریکای لاتین قرار دارد.
از این گذشته شهرها مسوول تولید 70درصد از گاز گلخانه ای تولیدشده در جهان هستند؛ آن هم در شرایطی که تنها دودرصد از مساحت زمین را به خود اختصاص داده اند. گرچه نگرانی ها در این زمینه کاملا جدی است، اما در مجمع عمومی سازمان ملل امسال هیچ اشاره ای به آن نشد.
شکاف دولت- ملت
البته خلاف دیگر چالش ها، تعجبی نداشت که مجمع عمومی سازمان ملل چالش افزایش شکاف میان دولت ها و ملت ها را نادیده گرفت. هیچ دولتی علاقه ندارد تا خود را در یک نشست جهانی پرمخاطب، در معرض انتقاد قرار دهد.
با این حال این بی توجهی از اهمیت مساله نمی کاهد. واقعیت این است که شکاف میان دولت ها و ملت ها در کشورهای فقیر و غنی در حال افزایش است. در سال های اخیر جمعیت های عظیمی از مردم در سراسر جهان برای اعتراض به حکومت ها و سیاست هایشان به خیابان ها آمده اند.
ملی گرایی افراطی
بر اساس برخی نظریه ها، در پی ظهور اقتصاد جهانی شده، مرزها و هویت های ملی در آینده ای نه چندان دور از میان خواهند رفت؛ پدیده ای که پدیده «پایان تاریخ» خوانده می شود.
جنبش های جدایی طلبانه یکی از اشکال ظهور ناسیونالیسم در اروپا، آسیا و خاورمیانه است و در این میان افزایش جنبش های مهاجرتی به مردمان یک کشور ضرورت حمایت از مرزها را یادآوری می کند.
یکی از عوامل خوش اقبالی احزاب ملی گرا در اروپا، واکنش شدید ساکنان اروپا به این موج مهاجرتی است. در آسیا نیز هم اکنون هند، چین و ژاپن رهبرانی ملی گرا دارند؛ کسانی که با استفاده از اهرم شعارهای ملی گرایانه و اصلاحات اقتصادی و اجتماعی به قدرت رسیدند.
بر اساس یک نظرسنجی، بیش از 90درصد از مردم ژاپن و چین نسبت به کشورهای یکدیگر تصوری کاملا نامطلوب دارند.
منبع: شرق