گروه راهبرد خبرگزاری دانا (داناخبر) - سازمان ملل متحد در روزهای اخیر تازه ترین مواضع خود درباره تحولات سوریه و مساله تروریسم منطقه ای به ویژه تهدید داعش را رسما اعلام کرد.
دیمیستورا، نماینده سازمان ملل در جریان 2 سفری که به سوریه و مصر داشت به صراحت اعلام کرد خواستار برقراری صلح بین دولت دمشق و معارضان معتدل است و بحران سوریه تنها از طریق دیپلماتیک و سیاسی قابل حل است.
این موضعگیری سازمان ملل متحد بازتاب گسترده ای در سطح بین المللی داشت و در برخی تحلیل ها اینگونه مطرح شد که استراتژی آمریکا نیز در قبال دولت دمشق تغییر کرده و واشنگتن دیگر به دنبال برکناری بشار اسد و تغییر دولت در سوریه نیست.
درست است که سازمان ملل متحد تحت تاثیر قدرتهای بین المللی و در راس آنها آمریکاست اما تمام موضعگیری های سازمان ملل لزوما برگرفته از غرب و آمریکا نیست و نمی توان موضع اخیر سازمان ملل در قبال دولت دمشق را به دلیل تغییر استراتژی کاخ سفید دانست.
البته بدیهی است آمریکایی ها مدتهاست بازی دوگانه ای را در سوریه آغاز کرده اند. در ابتدا کاخ سفید با استراتژی حذف بشار اسد وارد غائله سوریه شد و با همین استراتژی اقدام به یارگیری از میان کشورهای منطقه ای مخالف دولت دمشق کرد. سران کاخ سفید به هم پیمانان منطقه ای خود تعهد تضعیف دولت دمشق و در نهایت حذف اسد را داده بودند، اما واقعیت های میدانی در سوریه چیز دیگری را نشان می داد و معادلات آنطور که آمریکا می خواست پیش نرفت و اسد در قدرت ماند و آمریکا نتوانست به تعهدات خود در قبال متحدانش عمل کند.
اکنون بحران داعش و گروه های تروریستی در منطقه و سوریه به قدری جدی است که اولویت واشنگتن از برکناری اسد به مبارزه با تکفیری ها تغییر کرده است و در راه مبارزه با داعش از هر گروه یا کشوری که بتواند نقش موثر ایفا کند استقبال می کند و از آنجا که تکفیری ها در خاک سوریه فعال هستند و دولت دمشق هم از تجربه 4 ساله جنگ با این گروه های تندرو برخوردار است، سوریه می تواند یک بازیگر موثر در ائتلاف ضد داعش باشد. از اینرو آمریکایی ها حتی اگر نتوانند به خاطر تعهداتی که به هم پیمانان منطقه ای خود مبنی بر حذف اسد داده بودند، آشکارا و مستقیم با دولت دمشق همکاری کنند، مطمئنا به طور پنهانی و پشت پرده خواستار مشارکت دولت دمشق در ائتلاف ضد داعش هستند.
با وجود این، بهنظر می رسد استراتژی آمریکا در قبال تحولات دولت سوریه تغییر نکرده است بلکه اولویت ها تغییر کرده و تغییر دولت دمشق در شرایط کنونی برای آمریکا دارای اولویت نیست.
درباره اظهارات دیمیستورا در دمشق و در دیدار با بشار اسد، رییس جمهوری سوریه و ولید معلم، وزیر امور خارجه این کشور نیز می توان اینگونه تحلیل کرد که سازمان ملل متحد خواستار برقراری صلح بین دولت دمشق و معارضان معتدل از جمله ارتش آزاد است زیرا می خواهد کمک های تسلیحاتی که در اختیار ارتش آزاد قرار دارد علیه داعش استفاده شود، نه علیه دولت دمشق و به نوعی ارتش و معارضان در یک جبهه با تهدید تکفیری ها بجنگند.
آنچه در اظهارات دیمیستورا بیش از همه حائز اهمیت بود و هم در قاهره و هم در دمشق برآن تاکید شد، راهکار سیاسی به جای گزینه نظامی برای حل بحران سوریه بود. سازمان ملل متحد نیز به این نتیجه رسیده است که نه مخالفان سوری توانایی غلبه بر دولت را دارند و نه دولت توانایی سرکوب همه مخالفان را. در نتیجه تنها راه حل بحران سوریه را گفت وگو هایی که در آن مساله براندازی مطرح نباشد، می داند و از طرف ها می خواهد با مذاکره به تفاهم برسند و در این مذاکرات سازمان ملل هم می تواند به عنوان یک نهاد بین المللی نقش میانجی را ایفا کند.
منبع: ایران
دیمیستورا، نماینده سازمان ملل در جریان 2 سفری که به سوریه و مصر داشت به صراحت اعلام کرد خواستار برقراری صلح بین دولت دمشق و معارضان معتدل است و بحران سوریه تنها از طریق دیپلماتیک و سیاسی قابل حل است.
این موضعگیری سازمان ملل متحد بازتاب گسترده ای در سطح بین المللی داشت و در برخی تحلیل ها اینگونه مطرح شد که استراتژی آمریکا نیز در قبال دولت دمشق تغییر کرده و واشنگتن دیگر به دنبال برکناری بشار اسد و تغییر دولت در سوریه نیست.
درست است که سازمان ملل متحد تحت تاثیر قدرتهای بین المللی و در راس آنها آمریکاست اما تمام موضعگیری های سازمان ملل لزوما برگرفته از غرب و آمریکا نیست و نمی توان موضع اخیر سازمان ملل در قبال دولت دمشق را به دلیل تغییر استراتژی کاخ سفید دانست.
البته بدیهی است آمریکایی ها مدتهاست بازی دوگانه ای را در سوریه آغاز کرده اند. در ابتدا کاخ سفید با استراتژی حذف بشار اسد وارد غائله سوریه شد و با همین استراتژی اقدام به یارگیری از میان کشورهای منطقه ای مخالف دولت دمشق کرد. سران کاخ سفید به هم پیمانان منطقه ای خود تعهد تضعیف دولت دمشق و در نهایت حذف اسد را داده بودند، اما واقعیت های میدانی در سوریه چیز دیگری را نشان می داد و معادلات آنطور که آمریکا می خواست پیش نرفت و اسد در قدرت ماند و آمریکا نتوانست به تعهدات خود در قبال متحدانش عمل کند.
اکنون بحران داعش و گروه های تروریستی در منطقه و سوریه به قدری جدی است که اولویت واشنگتن از برکناری اسد به مبارزه با تکفیری ها تغییر کرده است و در راه مبارزه با داعش از هر گروه یا کشوری که بتواند نقش موثر ایفا کند استقبال می کند و از آنجا که تکفیری ها در خاک سوریه فعال هستند و دولت دمشق هم از تجربه 4 ساله جنگ با این گروه های تندرو برخوردار است، سوریه می تواند یک بازیگر موثر در ائتلاف ضد داعش باشد. از اینرو آمریکایی ها حتی اگر نتوانند به خاطر تعهداتی که به هم پیمانان منطقه ای خود مبنی بر حذف اسد داده بودند، آشکارا و مستقیم با دولت دمشق همکاری کنند، مطمئنا به طور پنهانی و پشت پرده خواستار مشارکت دولت دمشق در ائتلاف ضد داعش هستند.
با وجود این، بهنظر می رسد استراتژی آمریکا در قبال تحولات دولت سوریه تغییر نکرده است بلکه اولویت ها تغییر کرده و تغییر دولت دمشق در شرایط کنونی برای آمریکا دارای اولویت نیست.
درباره اظهارات دیمیستورا در دمشق و در دیدار با بشار اسد، رییس جمهوری سوریه و ولید معلم، وزیر امور خارجه این کشور نیز می توان اینگونه تحلیل کرد که سازمان ملل متحد خواستار برقراری صلح بین دولت دمشق و معارضان معتدل از جمله ارتش آزاد است زیرا می خواهد کمک های تسلیحاتی که در اختیار ارتش آزاد قرار دارد علیه داعش استفاده شود، نه علیه دولت دمشق و به نوعی ارتش و معارضان در یک جبهه با تهدید تکفیری ها بجنگند.
آنچه در اظهارات دیمیستورا بیش از همه حائز اهمیت بود و هم در قاهره و هم در دمشق برآن تاکید شد، راهکار سیاسی به جای گزینه نظامی برای حل بحران سوریه بود. سازمان ملل متحد نیز به این نتیجه رسیده است که نه مخالفان سوری توانایی غلبه بر دولت را دارند و نه دولت توانایی سرکوب همه مخالفان را. در نتیجه تنها راه حل بحران سوریه را گفت وگو هایی که در آن مساله براندازی مطرح نباشد، می داند و از طرف ها می خواهد با مذاکره به تفاهم برسند و در این مذاکرات سازمان ملل هم می تواند به عنوان یک نهاد بین المللی نقش میانجی را ایفا کند.
منبع: ایران