مانوئل نویر دروازه بان بایرن و تیم ملی آلمان:
سال 2014 سالی رویایی برای مانوئل نویر بود؛ دروازه بان تیم ملی آلمان دستکش طلایی جام جهانی را از آن خود کرد و یکی از بهترین های سال لقب گرفت.
به گزارش گروه ورزش خبرگزاری دانا( داناخبر)، مانوئل نویر دیگر آن دروازه بانی نیست که گهگاه در مسابقات بزرگ، دچار استرس می شد. او در ابتدای صحبت های خود می گوید:
مدتی است كه دچار این حالت نمی‌شوم و حتی قبل از فتح جام جهانی امسال هم گرفتار این وضعیت نمی‌شدم. من به عنوان دروازه‌بان تیم خود باید به یارانم آرامش بدهم و این اطمینان را ایجاد كنم كه یك سنگربان آماده را درون دروازه خود دارند و نباید نگران باشند. این مسأله و خونسردی من روی رقبای‌مان نیز تاثیر می‌گذارد و آنها را عصبی‌تر و نگران‌تر و به تبع آن كار ما را آسان‌تر می‌كند.
همگان از شما انتظار نمایش‌هایی كم‌نقص را دارند و این كه اصلا گل نخورید و همیشه پیام‌آور پیروزی باشید. آیا این قدری زیاده از حد نیست؟
برآورده كردن این توقعات بسیار سخت است اما سعی می‌كنم زیاد به آن فكر نكنم و بهترین نمایش‌های ممكن را ارایه کنم و هر سنگربانی هر از چندگاه اشتباهاتی را مرتكب می‌شود و من هم مستثنی از قاعده نیستم. مهم این است كه دائماً به لحاظ فنی پیشرفت كنم.
شما برخلاف اولیوركان، ینس لمن و هارولد شوماخر یك قهرمان تنها و گرگ تك رو و بی‌رقیب نیستید.
قرار نیست من تك و متمایز از هم تیمی‌هایم باشم. در فوتبال هر چیزی كه بدست می‌آید، حاصل كار یك گروه و محصول تلاش گروهی است و خود من به عنوان دروازه‌بان تیم مدیون كسانی هستم كه جلوتر از من در زمین استقرار یافته‌اند و كار را برای مهاجمان حریف دشوارتر می‌كنند. من باید مثل آنها وظایف‌ام را در چارچوب كار تیمی انجام بدهم ولی هر میزان هم یك فرد در زمین بدرخشد قرار نیست كه او همیشه یك قهرمان تك‌رو و منحصر به فرد تلقی شود زیرا در تضاد با فلسفه فوتبال است.
بزرگترین لذت ورزش و مسابقات آن چه چیزهایی هستند؟
این كه بدرستی تمرین و برنامه‌ریزی و سپس در میدان مسابقات نتیجه‌گیری كنید. تحت هیچ شرایطی درست نیست كه یك ورزشكار خودش را از تیمش «سر» بداند و این طرح و تاكتیك درست است كه به ورزشكاران غرور و شادی می‌بخشد.
در گرماگرم یك مسابقه چطور به یاران‌تان برای تشكیل بهترین سدهای دفاعی فرامین لازم را می‌دهید؟
باید سریع و صریح حرف‌تان را بزنید و اوضاع را مساعد و مثبت نگه‌دارید. وقت برای بیان صحبت‌های طولانی نیست و درست هم نیست كه به یاران‌تان بی‌احترامی كنید.
یواخیم لو سرمربی تیم ملی آلمان و برخی دیگر شما را بسیار مدرن و فردی توصیف كرده‌اند كه می‌تواند تحولی جدید را در دروازه‌بانی ایجاد نماید.
شاید به این شدت هم نباشد زیرا سه چهار سالی است كه مدل دروازه‌بانی من عوض نشده. پیشرفت من به لحاظ تجربی شاید بدون تردید باشد اما به لحاظ شكل و روش كارم درون دروازه تفاوت عظیمی را در قیاس با گذشته نمی‌بینم.
با این حال هنوز كه هنوز است راجع به بازی بسیار جالب‌تان برابر الجزایر در جام جهانی امسال زیاد صحبت می‌شود. آن‌جا كه با بارها بیرون آمدن از خط دروازه‌تان عملا به یك مدافع وسط پوششی تبدیل شده بودید.
من قبلا هم چندبار در بازیهای باشگاهی و ملی آن‌كار را كرده بودم اما با وسعت كمتر و چون این بار این كار در بزرگترین میدان ممكن صورت گرفت درباره آن اخبار زیادی پخش و موضوع بزرگ شد.
واقعا با كدام پشتوانه آن قدر از خط دروازه‌تان خارج می‌شوید؟
پشتوانه‌ای در كار نبود. من بیرون می‌آمدم چون یارانم یك بازی سریع با ارسال‌های بلند را در دستور كار خود قرار داده بودند و رقیب ما با سلاح سرعت‌اش دائماً ضدحمله می‌زد و چون من می‌دیدم كه در دفاع نفر كم داریم، خودم جلو می‌رفتم و به صورت یك مدافع اقدام می‌كردم.
آیا در جریان تمرینات زیاد اتفاق می‌افتد كه در یكی از پست‌های وسط میدان بازی كنید و دروازه‌بان نباشید؟
بله، بارها اتفاق می‌افتد. در تمرینات بایرن و تیم ملی به دفعات از بازیهای «7 در برابر 3» استفاده می‌شود. یعنی یك تیم مجبور است با 3 بازیكن مقابل 7 نفر صف‌آرایی كند تا نفراتش از این طریق بازی در پست‌های مختلف را بیازمایند و دائماً تغییر حالت بدهند، از این طریق مقاومت و حس مسوولیت یك بازیكن هم بالا می‌رود و او مجبور می‌شود قابلیت‌های مختلف فنی و فیزیكی را به بازی‌اش بیفزاید زیرا در غیر این صورت نمی‌تواند در یك تیم 3نفره برابر 7نفر كم نیاورد.
معمولا زیاد با پای‌تان توپ را مهار و دفع می‌كنید.
همین‌طور است اما قصد خاصی ندارم و شدت و نوع ضربه و شرایط لحظه حكم می‌كند كه با دست یا پا توپ را بزنم.
اگر دروازه‌بان نبودید و در سایر خطوط بازی می‌كردید، فكر می‌كنید تا چه حد پیشرفت برایتان مقدور بود؟
شاید در آن صورت سقف بازی‌ام از حضور در لیگ دسته چهارم آلمان بالاتر نمی‌رفت. البته نمی‌توانم به صراحت بگویم كه در كدام خط و پست بازی می‌كردم.
بسیاری از همتاهای شما دروازه‌بانان پرحاشیه‌ای بوده‌اند اما شما نیستید، چرا؟
جواب آن بدیهی و آسان است؛ من همیشه می‌كوشم بهترین و موثرترین بازی را ارایه كنم و فقط به فوتبال بپردازم، نه حاشیه‌های آن.
كدامیك بیشتر در ذهن شما مانده‌اند، حركات نجات‌بخش یا اشتباهات گاه‌به گاه‌تان؟
اهل آن نیستم كه دائماً بنشینم و فیلم حركات محیرالعقول خود را از نو ببینم و برعكس دائما از خود می‌پرسم كه چه باید انجام بدهم تا از آن چه هستم بهتر شوم. گاهی یك حركت خاص را كه در یك مسابقه جواب نداده، در ذهنم مرور می‌كنم تا ببینم چگونه باید عمل كنم تا همان فرآیند منفی تكرار نشود. این راه تبدیل شدن به یك دروازه‌بان بهتر است.
لابد زیاد پیش می‌آید كه قبل از یك مسابقه فكر كنید هیچ کس نمی‌تواند دروازه‌تان را باز كند.
خیر، برعكس قبل از مسابقه انواع افكار به سرم می‌زند و فقط بعد از شروع مسابقه است كه می‌توانم برآورد بهتری داشته باشم. دروازه‌بان موفق كسی است كه بعد از هر اشتباه احتمالی خودش را نبازد و همه چیز را از نو و به شكلی بهتر برای خودش تعریف و اجرا كند.
مدتی است كه دچار این حالت نمی‌شوم و حتی قبل از فتح جام جهانی امسال هم گرفتار این وضعیت نمی‌شدم. من به عنوان دروازه‌بان تیم خود باید به یارانم آرامش بدهم و این اطمینان را ایجاد كنم كه یك سنگربان آماده را درون دروازه خود دارند و نباید نگران باشند. این مسأله و خونسردی من روی رقبای‌مان نیز تاثیر می‌گذارد و آنها را عصبی‌تر و نگران‌تر و به تبع آن كار ما را آسان‌تر می‌كند.
همگان از شما انتظار نمایش‌هایی كم‌نقص را دارند و این كه اصلا گل نخورید و همیشه پیام‌آور پیروزی باشید. آیا این قدری زیاده از حد نیست؟برآورده كردن این توقعات بسیار سخت است اما سعی می‌كنم زیاد به آن فكر نكنم و بهترین نمایش‌های ممكن را ارایه کنم و هر سنگربانی هر از چندگاه اشتباهاتی را مرتكب می‌شود و من هم مستثنی از قاعده نیستم. مهم این است كه دائماً به لحاظ فنی پیشرفت كنم.
شما برخلاف اولیوركان، ینس لمن و هارولد شوماخر یك قهرمان تنها و گرگ تك رو و بی‌رقیب نیستید.
قرار نیست من تك و متمایز از هم تیمی‌هایم باشم. در فوتبال هر چیزی كه بدست می‌آید، حاصل كار یك گروه و محصول تلاش گروهی است و خود من به عنوان دروازه‌بان تیم مدیون كسانی هستم كه جلوتر از من در زمین استقرار یافته‌اند و كار را برای مهاجمان حریف دشوارتر می‌كنند. من باید مثل آنها وظایف‌ام را در چارچوب كار تیمی انجام بدهم ولی هر میزان هم یك فرد در زمین بدرخشد قرار نیست كه او همیشه یك قهرمان تك‌رو و منحصر به فرد تلقی شود زیرا در تضاد با فلسفه فوتبال است.
بزرگترین لذت ورزش و مسابقات آن چه چیزهایی هستند؟
این كه بدرستی تمرین و برنامه‌ریزی و سپس در میدان مسابقات نتیجه‌گیری كنید. تحت هیچ شرایطی درست نیست كه یك ورزشكار خودش را از تیمش «سر» بداند و این طرح و تاكتیك درست است كه به ورزشكاران غرور و شادی می‌بخشد.
در گرماگرم یك مسابقه چطور به یاران‌تان برای تشكیل بهترین سدهای دفاعی فرامین لازم را می‌دهید؟
باید سریع و صریح حرف‌تان را بزنید و اوضاع را مساعد و مثبت نگه‌دارید. وقت برای بیان صحبت‌های طولانی نیست و درست هم نیست كه به یاران‌تان بی‌احترامی كنید.
یواخیم لو سرمربی تیم ملی آلمان و برخی دیگر شما را بسیار مدرن و فردی توصیف كرده‌اند كه می‌تواند تحولی جدید را در دروازه‌بانی ایجاد نماید.
شاید به این شدت هم نباشد زیرا سه چهار سالی است كه مدل دروازه‌بانی من عوض نشده. پیشرفت من به لحاظ تجربی شاید بدون تردید باشد اما به لحاظ شكل و روش كارم درون دروازه تفاوت عظیمی را در قیاس با گذشته نمی‌بینم.
با این حال هنوز كه هنوز است راجع به بازی بسیار جالب‌تان برابر الجزایر در جام جهانی امسال زیاد صحبت می‌شود. آن‌جا كه با بارها بیرون آمدن از خط دروازه‌تان عملا به یك مدافع وسط پوششی تبدیل شده بودید.
من قبلا هم چندبار در بازیهای باشگاهی و ملی آن‌كار را كرده بودم اما با وسعت كمتر و چون این بار این كار در بزرگترین میدان ممكن صورت گرفت درباره آن اخبار زیادی پخش و موضوع بزرگ شد.
واقعا با كدام پشتوانه آن قدر از خط دروازه‌تان خارج می‌شوید؟
پشتوانه‌ای در كار نبود. من بیرون می‌آمدم چون یارانم یك بازی سریع با ارسال‌های بلند را در دستور كار خود قرار داده بودند و رقیب ما با سلاح سرعت‌اش دائماً ضدحمله می‌زد و چون من می‌دیدم كه در دفاع نفر كم داریم، خودم جلو می‌رفتم و به صورت یك مدافع اقدام می‌كردم.
آیا در جریان تمرینات زیاد اتفاق می‌افتد كه در یكی از پست‌های وسط میدان بازی كنید و دروازه‌بان نباشید؟
بله، بارها اتفاق می‌افتد. در تمرینات بایرن و تیم ملی به دفعات از بازیهای «7 در برابر 3» استفاده می‌شود. یعنی یك تیم مجبور است با 3 بازیكن مقابل 7 نفر صف‌آرایی كند تا نفراتش از این طریق بازی در پست‌های مختلف را بیازمایند و دائماً تغییر حالت بدهند، از این طریق مقاومت و حس مسوولیت یك بازیكن هم بالا می‌رود و او مجبور می‌شود قابلیت‌های مختلف فنی و فیزیكی را به بازی‌اش بیفزاید زیرا در غیر این صورت نمی‌تواند در یك تیم 3نفره برابر 7نفر كم نیاورد.
معمولا زیاد با پای‌تان توپ را مهار و دفع می‌كنید.
همین‌طور است اما قصد خاصی ندارم و شدت و نوع ضربه و شرایط لحظه حكم می‌كند كه با دست یا پا توپ را بزنم.
اگر دروازه‌بان نبودید و در سایر خطوط بازی می‌كردید، فكر می‌كنید تا چه حد پیشرفت برایتان مقدور بود؟
شاید در آن صورت سقف بازی‌ام از حضور در لیگ دسته چهارم آلمان بالاتر نمی‌رفت. البته نمی‌توانم به صراحت بگویم كه در كدام خط و پست بازی می‌كردم.
بسیاری از همتاهای شما دروازه‌بانان پرحاشیه‌ای بوده‌اند اما شما نیستید، چرا؟
جواب آن بدیهی و آسان است؛ من همیشه می‌كوشم بهترین و موثرترین بازی را ارایه كنم و فقط به فوتبال بپردازم، نه حاشیه‌های آن.
كدامیك بیشتر در ذهن شما مانده‌اند، حركات نجات‌بخش یا اشتباهات گاه‌به گاه‌تان؟
اهل آن نیستم كه دائماً بنشینم و فیلم حركات محیرالعقول خود را از نو ببینم و برعكس دائما از خود می‌پرسم كه چه باید انجام بدهم تا از آن چه هستم بهتر شوم. گاهی یك حركت خاص را كه در یك مسابقه جواب نداده، در ذهنم مرور می‌كنم تا ببینم چگونه باید عمل كنم تا همان فرآیند منفی تكرار نشود. این راه تبدیل شدن به یك دروازه‌بان بهتر است.
لابد زیاد پیش می‌آید كه قبل از یك مسابقه فكر كنید هیچ کس نمی‌تواند دروازه‌تان را باز كند.
خیر، برعكس قبل از مسابقه انواع افكار به سرم می‌زند و فقط بعد از شروع مسابقه است كه می‌توانم برآورد بهتری داشته باشم. دروازه‌بان موفق كسی است كه بعد از هر اشتباه احتمالی خودش را نبازد و همه چیز را از نو و به شكلی بهتر برای خودش تعریف و اجرا كند.
