یادداشت؛
تحقیقات نشان داده است که باوجود اینکه 71درصد مردم پایتخت دارای تجهیزات دریافت شبکه های ماهواره ای هستند اما کماکان صداوسیما نخستین مرجع و مورد اعتمادترین رسانه برای دریافت اخبار در نزد تهرانی ها به شمار می رود.
گروه فناوری خبرگزاری دانا، امیررضا قویدل*- درحالیکه این روزها بسیاری از صاحب نظران در پی تغییر رییس سازمان صداوسیما اظهار امیدواری کردند که تغییراتی ماهوی در این سازمان عریض و طویل انجام شود و قهر مخاطبان با آن به پایان برسد، یک تحقیق انجام شده در تهران که به سفارش معاونت مطبوعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بوده است نشان داد که در پایتخت، مهمترین روش کسب اخبار رجوع به صداوسیماست و در میان سایر رسانه های خبری و غیرخبری، رسانه ملی بیشترین اعتماد را به خود جلب کرده است.
تازه این درحالیست که به قول جنتی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، 71درصد مردم تهران دارای ماهواره هستند و نوش آبادی معاون پارلمانی وزیر ارشاد نیز کمی فراتر رفته است و اعلام کرده که دو سوم مردم شهرهای بزرگ از تجهیزات ماهواره استفاده می کنند.
اما همانطور که معاون وزیر ارشاد گفته به نظر می رسد بسیاری از استفاده‌کنند‌گان از تجهیزات ماهواره ای در کشور، کاربرد مضر از آن ندارند و در عین حالی که به اصول و اعتقادات فرهنگی و اسلامی خود پایبند‌ند، از فیلم‌ها و برنامه‌های آموزشی و تحلیل‌های علمی و سیاسی نیز بهره می‌برند. امروز هر کسی از دریچه دید خود مسایل و رویدادهای سیاسی و اجتماعی را تحلیل می‌کند، و مردم از این طریق با دنیای بیرون و طرز فکر افراد خارج نشین بیشتر آشنا می‌شوند.
اگر بخواهیم از دید علمی نیز به موضوع بنگریم باید اشاره ای داشت به نظریه هایی که در این حوزه مطرح است. قبل ها یعنی وقتی که هنوز رسانه های نو پا به میدان نگذاشته بودند، اهالی علم معتقد بودند که اثر رسانه ها همچون گلوله آتشینی می ماند که سریع و با قدرت زیادی اثرش در مخاطب باقی می ماند.
اما کمی بعدتر تحقیقات تکمیلی نشان داد که اینطورها هم نیست و در مقابل اثر رسانه ها غلو شده است و رسانه ها را دارای اثرهای محدود عنوان کردند.
این موضوع در میان تحقیق انجام شده در پایتخت نیز مورد تایید است. درواقع با وجود 2500 شبکه ماهواره ای و تجهیز بودن نزدیک به 70درصد مردم کلانشهرها به وسایل و ابزار آلات دریافت سیگنال های شبکه های ماهواره ای هنوز مورد اعتمادترین رسانه برای کسب اخبار صداوسیماست و شبکه های ماهواره ای در پایین ترین رده قرار دارند.
به عبارتی دیگر تحلیل ها حاکی از این است که بیشتر هموطنان تنها به منزله سرگرمی و گذران وقت پای شبکه های ماهواره ای می نشینند و اگر این نیاز از طریق رسانه ملی تامین شود قطعا موضوع حالت عکس به خود می گیرد.
اینجاست که می توان از خود پرسید حالا که تحقیقات علمی روشن ساخته که کاربری شبکه های ماهواره ای در میان مردم کشور چیست و هرکس از پنجره جهان بینی که دارد سعی می کند سرگرمی که مورد نیازش است را از شبکه های ماهواره ای دریافت کند، باید گفت: «چرا پارازیت...»
حال که دستگاه های مسوول کشور پارازیت را مضر اعلام کرده اند و از طرفی شایعات زیادی در مورد آن به گوش می رسد چرا باید پارازیت ارسال شود.
* کارشناس علوم ارتباطات
تازه این درحالیست که به قول جنتی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، 71درصد مردم تهران دارای ماهواره هستند و نوش آبادی معاون پارلمانی وزیر ارشاد نیز کمی فراتر رفته است و اعلام کرده که دو سوم مردم شهرهای بزرگ از تجهیزات ماهواره استفاده می کنند.
اما همانطور که معاون وزیر ارشاد گفته به نظر می رسد بسیاری از استفاده‌کنند‌گان از تجهیزات ماهواره ای در کشور، کاربرد مضر از آن ندارند و در عین حالی که به اصول و اعتقادات فرهنگی و اسلامی خود پایبند‌ند، از فیلم‌ها و برنامه‌های آموزشی و تحلیل‌های علمی و سیاسی نیز بهره می‌برند. امروز هر کسی از دریچه دید خود مسایل و رویدادهای سیاسی و اجتماعی را تحلیل می‌کند، و مردم از این طریق با دنیای بیرون و طرز فکر افراد خارج نشین بیشتر آشنا می‌شوند.
اگر بخواهیم از دید علمی نیز به موضوع بنگریم باید اشاره ای داشت به نظریه هایی که در این حوزه مطرح است. قبل ها یعنی وقتی که هنوز رسانه های نو پا به میدان نگذاشته بودند، اهالی علم معتقد بودند که اثر رسانه ها همچون گلوله آتشینی می ماند که سریع و با قدرت زیادی اثرش در مخاطب باقی می ماند.
اما کمی بعدتر تحقیقات تکمیلی نشان داد که اینطورها هم نیست و در مقابل اثر رسانه ها غلو شده است و رسانه ها را دارای اثرهای محدود عنوان کردند.
این موضوع در میان تحقیق انجام شده در پایتخت نیز مورد تایید است. درواقع با وجود 2500 شبکه ماهواره ای و تجهیز بودن نزدیک به 70درصد مردم کلانشهرها به وسایل و ابزار آلات دریافت سیگنال های شبکه های ماهواره ای هنوز مورد اعتمادترین رسانه برای کسب اخبار صداوسیماست و شبکه های ماهواره ای در پایین ترین رده قرار دارند.
به عبارتی دیگر تحلیل ها حاکی از این است که بیشتر هموطنان تنها به منزله سرگرمی و گذران وقت پای شبکه های ماهواره ای می نشینند و اگر این نیاز از طریق رسانه ملی تامین شود قطعا موضوع حالت عکس به خود می گیرد.
اینجاست که می توان از خود پرسید حالا که تحقیقات علمی روشن ساخته که کاربری شبکه های ماهواره ای در میان مردم کشور چیست و هرکس از پنجره جهان بینی که دارد سعی می کند سرگرمی که مورد نیازش است را از شبکه های ماهواره ای دریافت کند، باید گفت: «چرا پارازیت...»
حال که دستگاه های مسوول کشور پارازیت را مضر اعلام کرده اند و از طرفی شایعات زیادی در مورد آن به گوش می رسد چرا باید پارازیت ارسال شود.
* کارشناس علوم ارتباطات
