گروه راهبرد خبرگزاری دانا (داناخبر) - چین از سال پیش به این سو به شدت نگران گسترش مسیحیت در این سرزمین است؛ چین هرچند قائل به آزادی مذاهب است اما مردم آن در قرن‌های گذشته بیشتر پیرو سه مذهب کنفوسیوسیسم، بودائیسم و تائوئیسم بوده‌اند. البته مسیحیان با 11 تا 16 درصد و مسلمانان با 3 تا 4 درصد پراکندگی نیز اقلیت‌های مذهبی در این کشور محسوب می‌شوند. سران چین گرایش مردم به سایر ادیان را خطری برای فرهنگ خود توصیف می‌کنند؛ آنان بر همین اساس سال گذشته به مسیحیان این کشور دستور دادند چراغ‌هایی را که علامت صلیب دارند، در تاریکی شب خاموش کنند و اندکی بعد نیز دستور جمع‌آوری صلیب‌ها در هر حالتی که باشند صادر شد.
روزنامه انگلیسی گاردین معتقد است اگر مردم چین در سال‌های اخیر گرایش بیشتری به غرب و فرهنگ آن پیدا کرده‌اند، به آن دلیل است که تصور می‌کنند غرب توسعه یافته‌تر از چین و جشن‌های آن باشکوه‌تر از جشن‌های سرزمین اژدهای سرخ است.
در دنیای مدرن امروز، آنها سنت‌های خود را بسیار قدیمی می‌بینند و خواهان حرکت با جریان نوگرایی هستند که از نظر آنها آب و رنگ جشن‌های کریسمسی می‌تواند یکی از آنها باشد. به همین جهت هم هست که شاهد تبلیغات و گرایش‌های عمومی به جشن‌های سال نو میلادی در دانشگاه‌های چین هستیم؛ جایی که دولت از دانشجویان خواسته است به جای پرداختن به مراسم کریسمس به تماشای فیلمی درباره کنفوسیوس بروند.
روزنامه آمریکایی وال‌استریت ژورنال اما این مساله را فارغ از مسایل فرهنگی می‌داند و از قول راسل لی موزز یک استاد علوم سیاسی در دانشگاه پکن، می‌نویسد: کریسمس در واقع هدفی نرم برای قدرت برتر دولت است. فرهنگ بهانه‌ای است برای منازعه سیاسی که در کشور شروع شده است. این بهانه می‌توانست موسیقی غربی و یا هر جشن دیگری باشد.
با این حال این روزنامه تایید میکند که ممنوعیت رشد مسیحیت در چین به دهه‌های 1960 و 1970 و اوج قدرت حزب کمونیسم در این کشور بر‌می‌گردد. در آن ایام حکومت نظارتی شدید بر همه مسایل کشور داشت اما اکنون در پرتو اصلاحات انجام شده، چهره چین تغییر کرده است و گفته می‌شود بین 60 تا 100 میلیون نفر در چین مسیحی هستند که همین باعث نگرانی دولتی شده است که شمار اعضای حزب کمونیست آن به 85 میلیون نفر می‌رسد.
با این حال خبرگزاری چینی شینهوا در تحلیلی بر بحث‌های ایجاد شده درباره رواج مسیحیت در این کشور می‌نویسد: نمی‌توان این‌گونه تصور کرد که یک تهاجم فرهنگی بزرگ صورت گرفته است، زیرا برای طرفداران چینی کریسمس، این ایام یک معنای خیلی ساده دارد. برای آنها کریسمس چیزی شبیه به ولنتاین است، یعنی بهانه‌ای برای خرید، میهمانی و هدیه دادن. این را می‌توان از رفتار چینی‌های غیر‌مسیحی متوجه شد. آنها بیشتر از اینکه به کریسمس به عنوان یک آیین مذهبی نگاه کنند، به عنوان بهانه‌ای برای انجام کاری غیر‌معمول می‌نگرند که زندگی را از یکنواختی خارج کند. ضمن آنکه جشن کریسمس فقط بین جمع دوستان و جوانان مشاهده می‌شود اما جشن اصلی چینی‌ها که در ابعاد خانوادگی برگزار می‌شود، همان جشن‌های سنتی چین است.
منبع: ایران
