نظام پرداخت بیش از هر چیز به استقلال از بانک ها نیاز داشت و شاپرک تلاش کرد این استقلال را ممکن کند.
به گزارش خبرگزاری دانا (دانا خبر) و به نقل از خبرآنلاین، سامان قطبی را در حوزه بانکداری و پرداخت الکترونیکی به عنوان معمار شاپرک می شناسند. اگرچه خودش این عنوان را چندان قبول ندارد و ترجیح می دهد خود را یکی از اعضای تیم راه اندازی شبکه الکترونیکی پرداخت کارتی می داند که توانسته است در کنار یکدیگر تراکنش های پرداخت الکترونیکی را در کشور یکپارچه کنند و نظم و انضباطی به آن بدهند.قطبی اکنون چند ماهی می شود که جای خود را در صندلی مدیرعاملی شاپرک به محسن قادری سپرده است و همین هم کمک می کند تا از مصلحت اندیشی های مدیریتی در بیان مسائل کمی، تنها کمی، فاصله بگیرد. سخنان نخستین مدیرعامل شاپرک را از شرایط حوزه پرداخت الکترونیکی در بدو تأسیس شاپرک و اقدامات انجام شده بخوانید. این گفت و گو در حاشیه چهارمین همایش بانکداری الکترونیکی و مقابل دوربین مسنتدسازان همایش انجام گرفت.
سامان قطبی در تحلیل شرایط حوزه پرداخت الکترونیکی کشور در آستانه تأسیس شاپرک گفت:« نظام پرداخت درکشور ما یک پروسه ده ساله است یعنی تقریبا از سال 84 تا الان زمان و انرژی فراوانی صرف شده تا به شکل و فرمی که لازم بود برسد و امروز می توان گفت به نقطه قابل تاملی رسیده است. در این روند و با وجود پیشرفت‌های محسوس، مشکلات و کمبودهایی نیز به چشم می‌خورد ولی در یک نگاه کلی می شد تکامل روندها، فرایندها و نهادها را مشاهده کرد. به عنوان مثال در ابتدای کار شرکت‌های پرداخت به بانک ها سرویس می‌دادند تا جایی که به دفاتری برای بانک ها تبدیل شده بودند. در حالی که نظام پرداخت بیش از هر چیز به استقلال شرکت‌های پرداخت نیاز داشت تا بتوانند خدمات را به عمق جامعه ببرند. آن هم نه فقط در راستای اهدف بانک ها بلکه به عنوان خدمتی که امروزه در سراسر جهان همه‌گیر و متداول است».
وی ادامه داد:« درکشور ما اما شبکه پرداخت به شدت جزیره‌ای بود و هر بانک با سلیقه خودش و مبتنی بر رویکردهای درون سازمانی، یک شرکت پرداخت تاسیس کرده بود. وظیفه این شرکت‌ها ایجاد بستر‌های لازم برای ارائه خدمت به کارت‌های همان بانک بود. درحالی که یک خدمت وقتی مطلوب خواهد بود که پایدار و مستمر و قابلیت تعمیم به کابران بیشتری را داشته باشد. از این رو ایجاد یک شبکه متمرکز و مشترک از اولویت های حوزه پرداخت کشور به حساب می آمد.»
مدیرعامل سابق شاپرک گفت:« در نظام و شبکه پرداخت، پاسخگویی دائم بسیار مهم است چرا که در واقع ما یک کارت پلاستیکی در جیب‌مان داریم که انتظار داریم نقش پول نقد را برایمان بازی کند. طبیعتا اگر تردید داشته باشیم که این امکان همواره برایمان فراهم باشد، ناگزیر باز هم پول نقد را ترجیح می‌دهیم. از سوی دیگر منافع عمومی ایجاب می‌کند شبکه پرداخت یکپارچه باشد چرا که شرکت‌های پرداخت به اطلاعات خصوصی بانکی مردم دسترسی دارد و این دسترسی باید تحت نظارت باشد. طبیعی است اولین و اساسی‌ترین گام برای نظارت یکپارچه‌کردن شبکه و متمرکزسازی است. براساس همین الزامات، شاپرک تاسیس شد. در واقع شاپرک اولین تجربه موفق و مشترک بانکهای کشور با بانک مرکزی در حوزه پرداخت بود. ما توانستیم در یک بازه زمانی تقریبا یک ساله، یک شبکه یکپارچ ایجاد کنیم که اعتماد لازم را برای جامعه بوجود بیاورد. یکی از ثمرات این اعتماد افزایش تعداد تراکنش‌ها از روزی دو میلیون به بیش از 60 میلیون تراکش روزانه است».
مدیرعامل سابق شاپرک افزود:« امروز همه می‌توانند با آسودگی از کارت‌های بانکی خود به جای پول نقد استفاده کنند و سرمایه‌گذاران هم براساس همین شبکه به ارائه خدمات جدید و کسب و کارهای نو فکر کنند و مردم هم از منافعش بهره ببرند».
وی تأکید کرد:« باید درک کنیم و بپذیریم تمام مسئولیت یک خدمت بانکی تا در شبعه ارائه می‌شود، با بانک است اما بانک با استفاده از ابزار الکترونیکی، کارت‌هایی به مردم می‌دهد که بتوانند همه جا از خدمات بانکی استفاده کنند. نکته مهم اما این است که استفاده از کارت به جای پول نقد در نقاط فروش مستلزم سرمایه‌گذاری، زیربنای سخت‌افزاری و نرم‌افزاری و ساختارسازی امن است. وظیفه این ساختارها، هدایت تراکنش‌ها به سمت بانک است و شاپرک شبکه مرتبط و یکپارچه لازم را برای امنیت و سهولت فراهم آورد. در واقع در هر نقطه‌ای و با استفاده از ابزاری که قرار است فروش انجام شود یک شرکت عرضه‌کننده خدمات فروش باید سرویس‌های لازم را ارائه کند و نقطه اتصال مراکز دادوستد به بانکها است بر مبنای استانداردهای تعریف‌شده».
به گفته قطبی« در واقع مجموعه‌‌ای از سوئیچ‌های شرکت‌های پی‌اس‌پی، متمرکز‌کننده‌های شتاب و شاپرک، پایانه‌های فروش مانند کارتخوان‌ها، درگاه‌های اینترنتی و تلفن‌های همراه تحت استانداردهای تعریف شده و در بستری امن ایفای نقش کارت‌های بانکی به جای پول نقد را ممکن می‌سازند و در این بستر شرکت‌های پی‌اس‌پی در واقع حکم پستچی را دارند که به محتوای اطلاعات ردوبدل شده بر بستر شبکه دسترسی ندارند. این تبادل تحت استانداردهای دقیق و سختگیرانه بانکی انجام می‌گیرد که یکی از کلیدی‌ترین اصول آن خصوصی‌بودن اطلاعات بانکی کاربران است».
