محققان انگلیسی توانستند با بهره گیری از امواج مافوق صوت راهكاری را بیابند كه كف دست را به یك رابط تعاملی پیشرفته برای برقرار ارتباط با سیستم های كامپیوتری بدل می كند.
به گزارش خبرگزاری دانا، محققان دانشگاه ساسكس انگلستان
در تلاشند تا با ادغام قابلیت های حسگرهای لمسی بدون استفاده از لرزش یا
فشار و به طور كلی تماس تجهیزات با پوست، از كف دست به عنوان یك رابط
تعاملی با سیستم های كامپیوتری استفاده كنند.
روش مورد استفاده آن ها كه با عنوان SkinHaptics شناخته می شود، از یك مجموعه فرستنده مافوق صوت تشكیل شده است كه در پشت دست قرار می گیرد و امواجی را به كف دست ارسال می كند كه توسط اعصاب آن حس می شوند.
این امواج پس از عبور از بافت دست با استفاده از یك فرآیند پردازش سیگنال موسوم به پردازش معكوس زمانی متمركز شده و نقطه خاصی از پوست كف دست را هدف می گیرند. بدین ترتیب كاربر سیگنال های ارسال شده توسط سیستم كامپیوتری را در قالب بازخوردهای لمسی در كف دست خود دریافت می كند.
ایده استفاده از پوست انسان به عنوان نمایشگر كامپیوتر، سابقه ای چندین ساله دارد و اكنون بازخورد لمسی به عنوان یك ویژگی جدایی ناپذیر در رایانش مدرن، مورد قبول همگان واقع شده است.
با پیشرفت روزافزون فناوری و عرضه وسیع تجهیزات پوشیدنی، نیاز به یك نمایشگر كوچك و در دسترس كه امكان ارتباط با تمام تجهیزات كامپیوتری مورداستفاده شخص را فراهم كند، بیش از پیش احساس می شود و توسعه دهندگان به دنبال راهكارهای عملی برای استفاده از بازخورد لمسی در سیستم های آینده هستند.
پیش از این در سال 2010 سیستم نمایشگر Skinput با استفاده از حسگرهای صوتی توانسته است ضربات انگشت به كف دست را به دستورات ورودی سیستم تبدیل كند. همچنین سیستم Cicret با استفاده از حسگر توانسته است حركت انگشتان را دنبال و به دستورالعمل های سیستم تبدیل كند.
روش مورد استفاده آن ها كه با عنوان SkinHaptics شناخته می شود، از یك مجموعه فرستنده مافوق صوت تشكیل شده است كه در پشت دست قرار می گیرد و امواجی را به كف دست ارسال می كند كه توسط اعصاب آن حس می شوند.
این امواج پس از عبور از بافت دست با استفاده از یك فرآیند پردازش سیگنال موسوم به پردازش معكوس زمانی متمركز شده و نقطه خاصی از پوست كف دست را هدف می گیرند. بدین ترتیب كاربر سیگنال های ارسال شده توسط سیستم كامپیوتری را در قالب بازخوردهای لمسی در كف دست خود دریافت می كند.
ایده استفاده از پوست انسان به عنوان نمایشگر كامپیوتر، سابقه ای چندین ساله دارد و اكنون بازخورد لمسی به عنوان یك ویژگی جدایی ناپذیر در رایانش مدرن، مورد قبول همگان واقع شده است.
با پیشرفت روزافزون فناوری و عرضه وسیع تجهیزات پوشیدنی، نیاز به یك نمایشگر كوچك و در دسترس كه امكان ارتباط با تمام تجهیزات كامپیوتری مورداستفاده شخص را فراهم كند، بیش از پیش احساس می شود و توسعه دهندگان به دنبال راهكارهای عملی برای استفاده از بازخورد لمسی در سیستم های آینده هستند.
پیش از این در سال 2010 سیستم نمایشگر Skinput با استفاده از حسگرهای صوتی توانسته است ضربات انگشت به كف دست را به دستورات ورودی سیستم تبدیل كند. همچنین سیستم Cicret با استفاده از حسگر توانسته است حركت انگشتان را دنبال و به دستورالعمل های سیستم تبدیل كند.
