به گزارش خبرگزاری دانا، مریم محمدی با اشاره به اینکه اعتياد به مواد مخدر يكي از معضلات بهداشتي، روانی و اجتماعی جهان امروز به شمار میرود، اظهارداشت: بسياری از افرادی كه برای درمان اعتیادبه مراکز مربوطه مراجعه می كنند دچار عوارض جسمی، روانی واجتماعی جدی شده اند كه برطرف كردن آن هزينه و انرژی زيادی صرف می كند و نتیجه آن نیز ممکن است مطلوب نباشد؛ لذا امر پیشگیری مقدم بر درمان بوده و با استفاده از علم روانشناسی و مشاوره میتوان در این زمینه به موفقیتهای موثری دست یافت.
وی با اشاره به اینکه به دليل پيچيدگی مشكلات اعتياد، ساختار درمانی پيچيده ای برای آن مورد نياز است تا همه ابعاد زندگی و الگوی رفتار مختلف معتادان را دربرگيرد، افزود: برهمین اساس پیشگیری بر درمان اعتیاد در اولویت قرار دارد و پيشگيری عبارت است از مداخلهای مثبت و انديشمندانه برای مقابله با شرايط مضر قبل از اينكه منجر به اختلال يا ناتوانی شود.
این روانشناس در مورد روشهای پيشگيری از اعتیاد گفت: از بين بردن علل اعتیاد، كاهش عوامل مخاطره آميز، افزايش مقاومت فرد و جلوگيری از سرايت اعتیاد از جمله روشهای پیشگیری بوده که لازم است مورد توجه خانوادهها و مسئولان قرار گیرد.
محمدی ادامه داد: اجتماعی شدن مبارزه با مواد مخدر که توسط وزیر کشور و دبیرکل ستاد مبارزه با مواد مخدر مطرح شده است، در پیشگیری از اعتیاد بسیار موثر بوده و نتایج خوب و ماندگاری را به همراه دارد در این میان از آنجایی که رسانهها در شكل دادن و تقويت هنجارهاي اجتماعي بسيار اهميت دارند در این رویکرد باید بیش از بیش مد نظر قرار گیرند.
وی افزود: از اين ميان راديو و تلويزيون نفوذ بيشتری دارند ولی نقش روزنامهها و مجلات، پوسترها و آگهی های تبليغاتی را در ايجاد نگرشها و ارزشها نبايد ناديده گرفت.
برنامههای پيشگيری كه از ساختار رسانهها استفاده می كنند، هنگامی موفقيت بيشتری خواهند داشت كه با استراتژيهاي ديگری همچون ساخت سریال و فیلم سینمایی همراه شوند، زيرا مطالعاتی كه بر تاثير رسانهها شده، نشان داده اند كه اگرچه رسانهها موجب افزايش آگاهی جمعيت هدف می شوند، اما به تنهائی نميتوانند تغيير محسوسی در رفتار آنان ايجاد کنند.
این روانشناس در ادامه با تأکید بر اینکه آشنايی با عوامل زمينه ساز مستعد كننده در مقابل اعتیاد از دو جهت ضرورت دارد، گفت: شناسايی افراد در معرض خطر اعتياد و اقدامهای پيشگيرانه لازم براي آنان و انتخاب نوع درمان و اقدامهای خدماتی، حمايتی و مشاوره اي لازم براي معتادان از ضرورت های آشنايی با عوامل زمينه ساز مستعد كننده در مقابل اعتیاد است.
محمدی در مورد عوامل مخاطره آميز اعتیاد افزود:عوامل مخاطره آميز مصرف مواد شامل عوامل فردی، عوامل محيطی و عوامل اجتماعی است که عوامل مخاطره آميز فردی شامل دوره نوجوانی و استعداد ارثی است همچنین اختلالهای روانی همچون افسردگی اساسی، فوبی، نگرش مثبت به مواد در بروز اعتیاد دخیلاند لذا برای درمان و پیشگیری از اعتیاد باید به همه این عوامل توجه داشت.
وی از خانوادهها خواست با فرزندان خود دوست باشند و با تحکیم روابط خانوادگی مانع از اعتیاد در فرزندان خود شوند. همچنین ارتقاء دانش خود نسبت به روشهای پیشگیری از اعتیاد را مورد توجه قرار دهند.
وی با اشاره به اینکه به دليل پيچيدگی مشكلات اعتياد، ساختار درمانی پيچيده ای برای آن مورد نياز است تا همه ابعاد زندگی و الگوی رفتار مختلف معتادان را دربرگيرد، افزود: برهمین اساس پیشگیری بر درمان اعتیاد در اولویت قرار دارد و پيشگيری عبارت است از مداخلهای مثبت و انديشمندانه برای مقابله با شرايط مضر قبل از اينكه منجر به اختلال يا ناتوانی شود.
این روانشناس در مورد روشهای پيشگيری از اعتیاد گفت: از بين بردن علل اعتیاد، كاهش عوامل مخاطره آميز، افزايش مقاومت فرد و جلوگيری از سرايت اعتیاد از جمله روشهای پیشگیری بوده که لازم است مورد توجه خانوادهها و مسئولان قرار گیرد.
محمدی ادامه داد: اجتماعی شدن مبارزه با مواد مخدر که توسط وزیر کشور و دبیرکل ستاد مبارزه با مواد مخدر مطرح شده است، در پیشگیری از اعتیاد بسیار موثر بوده و نتایج خوب و ماندگاری را به همراه دارد در این میان از آنجایی که رسانهها در شكل دادن و تقويت هنجارهاي اجتماعي بسيار اهميت دارند در این رویکرد باید بیش از بیش مد نظر قرار گیرند.
وی افزود: از اين ميان راديو و تلويزيون نفوذ بيشتری دارند ولی نقش روزنامهها و مجلات، پوسترها و آگهی های تبليغاتی را در ايجاد نگرشها و ارزشها نبايد ناديده گرفت.
برنامههای پيشگيری كه از ساختار رسانهها استفاده می كنند، هنگامی موفقيت بيشتری خواهند داشت كه با استراتژيهاي ديگری همچون ساخت سریال و فیلم سینمایی همراه شوند، زيرا مطالعاتی كه بر تاثير رسانهها شده، نشان داده اند كه اگرچه رسانهها موجب افزايش آگاهی جمعيت هدف می شوند، اما به تنهائی نميتوانند تغيير محسوسی در رفتار آنان ايجاد کنند.
این روانشناس در ادامه با تأکید بر اینکه آشنايی با عوامل زمينه ساز مستعد كننده در مقابل اعتیاد از دو جهت ضرورت دارد، گفت: شناسايی افراد در معرض خطر اعتياد و اقدامهای پيشگيرانه لازم براي آنان و انتخاب نوع درمان و اقدامهای خدماتی، حمايتی و مشاوره اي لازم براي معتادان از ضرورت های آشنايی با عوامل زمينه ساز مستعد كننده در مقابل اعتیاد است.
محمدی در مورد عوامل مخاطره آميز اعتیاد افزود:عوامل مخاطره آميز مصرف مواد شامل عوامل فردی، عوامل محيطی و عوامل اجتماعی است که عوامل مخاطره آميز فردی شامل دوره نوجوانی و استعداد ارثی است همچنین اختلالهای روانی همچون افسردگی اساسی، فوبی، نگرش مثبت به مواد در بروز اعتیاد دخیلاند لذا برای درمان و پیشگیری از اعتیاد باید به همه این عوامل توجه داشت.
وی از خانوادهها خواست با فرزندان خود دوست باشند و با تحکیم روابط خانوادگی مانع از اعتیاد در فرزندان خود شوند. همچنین ارتقاء دانش خود نسبت به روشهای پیشگیری از اعتیاد را مورد توجه قرار دهند.