محققان در مطالعه ای جدید از تکنولوژی ام آر آی برای هدایت سلول های بنیادی پیوند شده با مغز بیماران پارکینسونی استفاده کرده اند.
به گزارش خبرگزاری دانا به نقل از پایگاه اطلاع رسانی سلول های بنیادی، در مطالعه ای با استفاده از تصویر برداری «MRI» به صورت «real time»، محققان نه تنها از این تکنولوژی برای هدایت پیوند نورون های مشتق از سلول های بنیادی پرتوان القایی(iPSCs) به مغز پریمات های غیر انسانی مدل برای پارکینسون استفاده کرده اند بلکه دریافته اند که این تکنولوژی موجب افزایش بقای سلول ها نیز می شود.
در مطالعات گذشته محققان نشان داده بودند که استفاده از سلول های بنیادی پرتوان القایی همان قدر که فرصت های درمانی بسیاری را برای طیف وسیعی از بیماری های فراهم می آورد به همان اندازه نیز با چالش هایی روبرو است که از جمله آن ها می توان به دقت کم این سلول درمانی ها برای ناحیه آسیب دیده اشاره کرد.
اما در این مطالعه جدید که در دانشگاه ویسکونزین- مادیسون صورت گرفته است محققین از یک روش هدفمند به نام Real tiame-MRI برای سلول درمانی دقیق تر پریمات های غیر انسانی مدل برای پارکیسنون استفاده کردند.
با استفاده از آنالیزهای مغزی بعد از مرگ آن ها دریافتند که سلول های پیوند شده به خوبی به بافت قلبی پیوند شده اند و زنده مانده اند و این روش را به عنوان روشی ایمن و کارآمد معرفی کرده اند. محققین استفاده از این روش برای انتقال پیش سازهای عصبی مشتق از iPSCها را ممکن و آسان دانسته اند و براین باورند که این روش از نظر بالینی بسیار کارآمد، ارزشمند و ایمن خواهد بود.
در مطالعات گذشته محققان نشان داده بودند که استفاده از سلول های بنیادی پرتوان القایی همان قدر که فرصت های درمانی بسیاری را برای طیف وسیعی از بیماری های فراهم می آورد به همان اندازه نیز با چالش هایی روبرو است که از جمله آن ها می توان به دقت کم این سلول درمانی ها برای ناحیه آسیب دیده اشاره کرد.
اما در این مطالعه جدید که در دانشگاه ویسکونزین- مادیسون صورت گرفته است محققین از یک روش هدفمند به نام Real tiame-MRI برای سلول درمانی دقیق تر پریمات های غیر انسانی مدل برای پارکیسنون استفاده کردند.
با استفاده از آنالیزهای مغزی بعد از مرگ آن ها دریافتند که سلول های پیوند شده به خوبی به بافت قلبی پیوند شده اند و زنده مانده اند و این روش را به عنوان روشی ایمن و کارآمد معرفی کرده اند. محققین استفاده از این روش برای انتقال پیش سازهای عصبی مشتق از iPSCها را ممکن و آسان دانسته اند و براین باورند که این روش از نظر بالینی بسیار کارآمد، ارزشمند و ایمن خواهد بود.
