فرزانه فدوی، خبرگزاری دانا، سرویس آموزش؛ گرچه دانش آموزان زنگ ورزش را به عنوان فرصتی مناسب برای فرار از نشستن های مکرر سر کلاس های خسته کننده دروس سخت داشتند اما همیشه بسته به شرایطی که گاها اتفاقی پیش می آمد بی مهری های بسیاری به زنگ ورزش دانش آموزان می شد تا جایی که به جای پرداختن به بازی ها و ورزش های گروهی مجبور به حضور بی سروصدا و نشستن بی دلیل بر نیمکت های همیشگی می شدند و حتی در مواردی همین درس به ظاهر بی اهمیت فرصتی برای جبران عقب ماندگی های آموزشی برای دروس سخت تر میشد!
اما مدتی بعد ساخت سوله های داخل حیاط فرصتی شد تا دانش آموزان به جای ماندن در کلاس با رفتن به این اتاقک های سرپوشیده تا حدودی خلا ایجاد شده را جبران کنند.
دانش آموزان از تحرک فاصله گرفته اند
هفته گذشته حسین بابویی مدیرکل دفتر تربیت بدنی و تندرستی وزارت آموزش و پرورش در گفتوگو باخبرگزاری فارس گفته بود: باید به سمت اجرای درس تربیت بدنی در مدارس برویم واگر دانشآموزی در مدرسه کم تحرک است و در فعالیتهای ورزشی شرکت نکرده است، خانواده او نباید توقع داشته باشد که نمره 20 از درس تربیت بدنی بگیرد.
مدیرکل دفتر تربیت بدنی و تندرستی وزارت آموزش و پرورش با بیان اینکه در خروج دانشآموزان از مدرسه باید شرایط جسمی آنها بهبود یافته باشد، اعلام کرده بود: اگر در مسیر ترویج شاخصهای ورزشی در خانوادهها قدم برداریم و در جهت سلامت جسمی و روحی دانشآموزان فعالیتهایی انجام دهیم، باعث افزایش فعالیتهای ورزشی میشود.
طبق اظهارات بابویی: سبک زندگی دانشآموزان امروز از تحرک فاصله گرفته است و تنها جایی که میتوانیم دانشآموز را به تحرک وادار کنیم، داخل مدرسه و زنگ ورزش است.
ساعات زنگ ورزش جدی گرفته نمی شوند
براساس نوشته های سایت جام جم آنلاین اغلب دانشآموزانی که با حداقل امکانات ورزشی مدارس کنار میآیند افرادی هستند که خودجوش ورزش را دنبال میکنند، زیرا دانشآموزان زیادی ترجیج میدهند در ساعات ورزش در کلاس درس بنشینند یا در حیاط کوچک مدرسه وقتشان را به بطالت بگذرانند. براساس آمارهای منتشر شده در این حوزه میتوان گفت فقط حدود ۱۲ درصد دانشآموزان به طور منظم در کلاس ورزش حاضر شده و ساعتهای ورزش در ۴۲ درصد مدارس کشور جدی گرفته نمیشود. این درحالی است که باید تاکید کرد 17 تا ۱۸ درصد دانشآموزان اضافه وزن دارند. بنابراین میتوان نتیجه گرفت کلاسهای ورزش برای دانشآموزان هیچ جذابیتی ندارد!
همچنین بیتوجهی مسئولان آموزشی کشور به ورزش سبب شده مدیران و معلمان مدارس نیز توجهی به این مهم نداشته باشند؛ به همین دلیل بیشتر معلمان این درس نیز برایشان فرقی نمیکند که تاریخ تدریس کنند یا معلم ورزش لقب بگیرند.این درحالی است که باید تاکید کرد اگر استعدادهای ورزشی کودکان بموقع شناخته نشود و آنها به یک رشته ورزشی علاقهمند نشوند، هنگام رسیدن به مرحله نوجوانی و جوانی دیگر به ورزش و حضور در جمعهای ورزشی تمایلی از خود نشان نمیدهند
.با اينكه استفاده از برنامه تربيت بدني براي تفريح، و سرگرم شدن جزء نيازهاي اساسي دانشآموزان است اما به محتواي درس تربيت بدني همچنان مورد بي توجهی مسئولان قرار گرفته است.
امیدوارم برنامه های مدنظر وزارت آموزش و پرورش که از زبان مدیرکل دفتر تربیت بدنی و تندرستی اعلام شده است بیش از گذشته اهمیت این درس را برای مدیران ،مربیان و دانش آموزان نمایان سازد.