به گزارش خبرگزاری دانا، یکی از برگزیدگان نوزدهمین جشنواره بین المللی تحقیقاتی رویان، پروفسور ترزا وودراف از کشور آمریکا با عنوان طرح «تولید تخمدان زیست مهندسی شده به وسیله پرینت سه بعدی داربست: بازیابی عملکرد تخمدان در موش های نابارور» در گروه ناباروری زنان بود.
در پژوهشی که توسط ترزا وودروف (دکتری ناباروری زنان از آمریکا) و همکارانش انجام گرفت، هایدوژل هایی دارای ریز منفذ (microporous) توسط پرینتر سه بعدی ساخته شد تا تفاوت و تاثیر آن در هندسه منافذ با تغییر زاویه پیش ران بین لایه های در حال پرینت بر زنده مانی فولیکول های تخمدانی را مورد بررسی قرار دهند.
بر اساس نتایج این پژوهش داربست های ۳۰ و ۶۰ درجه زوایایی ایجاد می کنند که تمام جوانب فولیکول را در برمی گیرد، ولی در داربست های ۹۰ درجه تخلل زیاد ارتباط میان داربست و فولیکول را محدود می کند. هر چه ارتباط میان داربست و فولیکول بهتر باشد فولیکول ها شکل طبیعی خود را بیشتر حفظ می کنند و زنده مانی آنان بهبود می یابد.
پس از پیوند به موش نابارور، داربست های حاوی فولیکول پر از عروق شدند و کارکردی مشابه تخمدان طبیعی را آغاز کردند. موش های نابارور دریافت کننده پیوند، به طور طبیعی باردار شدند و زاده هایی نرمال به دنیا آوردند که روند طبیعی رشد خود را طی کردند.
این پژوهش با استفاده از روش پرینت سه بعدی ساختاری تولید کرده که پس از پیوند می تواند نقش تخمدان را بر عهده بگیرد. همچنین نشان می دهد هندسه منافذ داربست، عامل تاثیرگذاری در طراحی و کارکرد داربست های زیست مهندسی شده است.
نتایج این پژوهش در مجله ای با ضریب ۱۲،۱۳ به چاپ رسیده است.
پروفسور ترزا وودراف از کشور آمریکا (برنده گروه ناباروری زنان) رئیس بخش تحصیلات تکمیلی در دانشگاه نورث وسترن آمریکاست. وی همچنین استاد رشته زنان و زایمان، معاون بخش تحقیقات علوم ناباروری پزشکی، استاد علوم زیستی، مولکولی و نیز مهندسی زیست پزشکی، موسس پژوهشگاه تحقیقات بهداشت زنان در مراکز معتبر علمی آمریکاست.
تخصص ترزا وودراف در زمینه زیست شناسی تخمدان در سطح بین الملل مطرح است. وی برای تلفیق دو رشته غدد و باروری برای اولین بار از واژه اونکوفرتیلیتی استفاده کرد.
ترزا وودراف هم اکنون مدیر کنسرسیوم اونکوفرتیلیتی است و علاوه بر تدریس در سطوح بالای علمی در سطح دبیرستان هم به تدریس می پردازد. جوایز متعددی برای کارهای علمی پرفسور وودراف به وی تعلق گرفته است.
در پژوهشی که توسط ترزا وودروف (دکتری ناباروری زنان از آمریکا) و همکارانش انجام گرفت، هایدوژل هایی دارای ریز منفذ (microporous) توسط پرینتر سه بعدی ساخته شد تا تفاوت و تاثیر آن در هندسه منافذ با تغییر زاویه پیش ران بین لایه های در حال پرینت بر زنده مانی فولیکول های تخمدانی را مورد بررسی قرار دهند.
بر اساس نتایج این پژوهش داربست های ۳۰ و ۶۰ درجه زوایایی ایجاد می کنند که تمام جوانب فولیکول را در برمی گیرد، ولی در داربست های ۹۰ درجه تخلل زیاد ارتباط میان داربست و فولیکول را محدود می کند. هر چه ارتباط میان داربست و فولیکول بهتر باشد فولیکول ها شکل طبیعی خود را بیشتر حفظ می کنند و زنده مانی آنان بهبود می یابد.
پس از پیوند به موش نابارور، داربست های حاوی فولیکول پر از عروق شدند و کارکردی مشابه تخمدان طبیعی را آغاز کردند. موش های نابارور دریافت کننده پیوند، به طور طبیعی باردار شدند و زاده هایی نرمال به دنیا آوردند که روند طبیعی رشد خود را طی کردند.
این پژوهش با استفاده از روش پرینت سه بعدی ساختاری تولید کرده که پس از پیوند می تواند نقش تخمدان را بر عهده بگیرد. همچنین نشان می دهد هندسه منافذ داربست، عامل تاثیرگذاری در طراحی و کارکرد داربست های زیست مهندسی شده است.
نتایج این پژوهش در مجله ای با ضریب ۱۲،۱۳ به چاپ رسیده است.
پروفسور ترزا وودراف از کشور آمریکا (برنده گروه ناباروری زنان) رئیس بخش تحصیلات تکمیلی در دانشگاه نورث وسترن آمریکاست. وی همچنین استاد رشته زنان و زایمان، معاون بخش تحقیقات علوم ناباروری پزشکی، استاد علوم زیستی، مولکولی و نیز مهندسی زیست پزشکی، موسس پژوهشگاه تحقیقات بهداشت زنان در مراکز معتبر علمی آمریکاست.
تخصص ترزا وودراف در زمینه زیست شناسی تخمدان در سطح بین الملل مطرح است. وی برای تلفیق دو رشته غدد و باروری برای اولین بار از واژه اونکوفرتیلیتی استفاده کرد.
ترزا وودراف هم اکنون مدیر کنسرسیوم اونکوفرتیلیتی است و علاوه بر تدریس در سطوح بالای علمی در سطح دبیرستان هم به تدریس می پردازد. جوایز متعددی برای کارهای علمی پرفسور وودراف به وی تعلق گرفته است.