یک روانشناس بالینی گفت: کودکان با سبک دلبستگی نا ایمن دنیا را محیطی نا امن و استرس زا تصور کرده و توانایی موثر برای مقابله با مشکلات و موقعیت‌های تنش زا ندارند.
به گزارش خبرگزاری دانا،وحید اکبری روانشناس بالینی در گفتگو با خبرنگارحوزه ازدواج و خانواده گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، درخصوص دلبستگی های کودک به والدین اظهار کرد: کودکان با سبک دلبستگی نا ایمن دنیا را محیطی نا امن و استرس زا تصور کرده و توانایی موثر برای مقابله با مشکلات و موقعیت های تنش زا ندارند و از لحاظ اجتماعی گوشه گیر، کم فعالیت و در پیگیری هدف ضعیف هستند که این نوع تفاوت ها ارتباطی با هوش ندارد.
وی بیان کرد: اگر چنین افرادی برای درمان و آگاهی اقدام نکنند، برای خودشان و دیگران آینده خطرناکی را به وجود خواهند آورد. آن ها معمولا تفکری منفی و معترض دارند و در مواقع حساس به دلیل نبود مدیریت درست شدیدا استرس می‌گیرند؛ در مواجهه با مشکلات، سریعا برانگیخته می شوند و بیشتر زندگی شان را در نا امیدی به سر می برند.
اکبری با اشاره به اینکه دلبستگی نا ایمن دارای سبک هایی چون اجتنابی، اضطرابی و آشفته هستند، گفت: در دلبستگی نا ایمن اجتنابی، کودکان به هنگام حضور مادر بی اعتنا هستند و وقتی مادر آن ها را ترک می کند، ناراحت می شوند و به فرد غریبه ای که در اتاق حضور دارد به شکل مادرشان نگاه می کنند.
این روانشناس افزود: کودکان به سبک دلبستگی نا ایمن اجتنابی، در آینده قلدر و مغرور می شوند، همدلی و ابراز احساسات را بلد نیستند و نسبت به دیگران رفتارهای تخریبی دارند. آن ها به دلیل بدگمانی و سو ظن نسبت به دیگران غالبا وارد رابطه صمیمی نمی شوند و به افراد اعتماد ندارند در نتیجه روابطشان کوتاه مدت و با خصومت است.
اکبری با اشاره به دلبستگی ناایمن اضطرابی و دو سو گرا در کودکان تشریح کرد: این کودکان اصل مادر رها نمی کنند و در غیاب مادر به شدت مضطرب می شوند. پس از بازگشت مادر به او می چسبند و یا با کتک زدن و خشم او را از خود می رانند. بسیاری از آن ها با بغل کردن هم آرام نمی شوند و بی وقفه گریه می کنند.
وی عنوان کرد: این افراد در بزرگسالی به دیگران وابسته می شوند و نمی توانند عزت نفس خود را در مقابل یک فرد که از او تعریف می کند حفظ کنند و با گفتن جملات محبت آمیز خود را گم می کنند.
وی بیان کرد: اگر چنین افرادی برای درمان و آگاهی اقدام نکنند، برای خودشان و دیگران آینده خطرناکی را به وجود خواهند آورد. آن ها معمولا تفکری منفی و معترض دارند و در مواقع حساس به دلیل نبود مدیریت درست شدیدا استرس می‌گیرند؛ در مواجهه با مشکلات، سریعا برانگیخته می شوند و بیشتر زندگی شان را در نا امیدی به سر می برند.
اکبری با اشاره به اینکه دلبستگی نا ایمن دارای سبک هایی چون اجتنابی، اضطرابی و آشفته هستند، گفت: در دلبستگی نا ایمن اجتنابی، کودکان به هنگام حضور مادر بی اعتنا هستند و وقتی مادر آن ها را ترک می کند، ناراحت می شوند و به فرد غریبه ای که در اتاق حضور دارد به شکل مادرشان نگاه می کنند.
این روانشناس افزود: کودکان به سبک دلبستگی نا ایمن اجتنابی، در آینده قلدر و مغرور می شوند، همدلی و ابراز احساسات را بلد نیستند و نسبت به دیگران رفتارهای تخریبی دارند. آن ها به دلیل بدگمانی و سو ظن نسبت به دیگران غالبا وارد رابطه صمیمی نمی شوند و به افراد اعتماد ندارند در نتیجه روابطشان کوتاه مدت و با خصومت است.
اکبری با اشاره به دلبستگی ناایمن اضطرابی و دو سو گرا در کودکان تشریح کرد: این کودکان اصل مادر رها نمی کنند و در غیاب مادر به شدت مضطرب می شوند. پس از بازگشت مادر به او می چسبند و یا با کتک زدن و خشم او را از خود می رانند. بسیاری از آن ها با بغل کردن هم آرام نمی شوند و بی وقفه گریه می کنند.
وی عنوان کرد: این افراد در بزرگسالی به دیگران وابسته می شوند و نمی توانند عزت نفس خود را در مقابل یک فرد که از او تعریف می کند حفظ کنند و با گفتن جملات محبت آمیز خود را گم می کنند.
